Οι σασμοί στην Κρήτη και οι παλιοί συμβιβαστές | του Γεώργιου Χουστουλάκη Σους παλιούς καλούς καιρούς, οι τοπικές κοινωνίες, μπορεί να είχαν κάπου κάπου και κάποια κακά στοιχεία, είχαν όμως και πολλά άλλα καλά, τα οποία διόρθωναν τρόπον τινά, τα κακώς κείμενα. Επειδή ο αναλφαβητισμός ήταν σχεδόν καθολικός στα περισσότερα χωριά, ασφαλώς υπήρχαν και κάποια άγρια ένστικτα σε λίγους, ωστόσοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το ριζικό | της Άννας Τακάκη Πολλές φορές άκουγα τη γιαγιά Αννίκα, στα παιδικά μου χρόνια, να μου διηγάται μια ιστορία για τη μοίρα. Έλεγε για μια γυναίκα που άλλαζε ρούχα και μορφή την ώρα που πλησίαζε κοντά της ο νέος ή η νέα και τους όριζε το ριζικό τους. Εδώ η λαϊκή σοφία θέλει να πει, πως ο πλούσιοςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αλιάκμονας | του Γιώργου Δ. Μπίμη Ένα φορτίο αβάσταχτης ζωής κυλά ανέμελα στον αθέριστο κάμπο αναζητώντας την αιώνια θάλασσα… ΄Αλς και άκμων, ο γιος που γέννησαν οι θεοί λίγο πριν ξημερώσει ο κόσμος! Αυτός που έμελλε να γητεύσει τις κορφές των γαλανών βουνών. Αυτός που επινόησε το πέρασμα του ζωογόνου νερού μέσα από τα λιβάδια, από τους γήλοφους και απόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κρήτη μου βιγλατόρισσα αφέντρα του πελάγου | της Ζωής Δικταίου Πετάξανε οι σταυραετοί ως τις ψηλές μαδάρες ανοίξανε οι καστρόπορτες οι κλειδαμπαρωμένες για να διαβούνε λεύτεροι οι σαραντάπηχοι άντρες. Γέμισε άστρα ο ουρανός, χιόνια ο Ψηλορείτης πως καμαρώνει η λυγερή η θαλασσοζωσμένη που είναι υφάντρα Του Έρωτα, της λεβεντιάς κεντήστρα. Ολόγιομο φεγγάρι μου μη λυπηθείς το ασήμι κι ασημοστόλισέ τηνε,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

«Κόκκινο – μαύρο», Νεκτάριος Μαρίνος Το νέο μουσικό κομμάτι του Νεκτάριου Μαρίνου με τίτλο «Κόκκινο – Μαύρο» αναδεικνύει τις αντιθέσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, της ίδιας της ζωής. Όπως υποδηλώνει και ο τίτλος, τα δύο αυτά αντιθετικά ζεύγη χρωμάτων βρίσκονται σε συμπληρωματική κατανομή μεταξύ τους. Από τη μία το κόκκινο, το χρώμα της ζωής και από την άλλη το μαύρο τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η Πολυκατοικία | της Αθηνάς – Ιωάννας Λειβαδάρα Απέναντι από την πολυκατοικία μου στέκει ένα νεκρό παιδί. Το βλέπω από το παράθυρο να κοιτάζει με μάτια ορθάνοιχτα την κλειδαμπαρωμένη πόρτα, σα να περιμένει κάποιον να βγει. Ποτέ όμως κανείς δε βγαίνει. Όλοι είναι κλεισμένοι στα διαμερίσματα τους. Οι πόρτες τους όντας κλειδωμένες, ανοίγουν συγκεκριμένες ώρες της μέρας και μόνο γιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Χρονικό του ανθρώπου | του Μιχάλη Λουκοβίκα Η νεολιθική επανάσταση, η αγροτική, είναι έργο των γυναικών, εφόσον, σύμφωνα με τον καταμερισμό εργασίας της εποχής, αυτές συνέλεγαν τους καρπούς, ενώ οι άνδρες κυνηγούσαν. Επομένως, οι γυναίκες θα πρέπει να διέβλεψαν τις προοπτικές αύξησης της διαθέσιμης τροφής, με την καλλιέργεια των καρπών. Ήταν μια λογική υπόθεση, που έκανα εν παρόδω, υποσημειώνοντας πωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Για την Παλαιστίνη – Κλεψύδρα | της Μαριλίζας Λούντζη . Για τις μέρες και τις ώρες που περνούν πονάω. Πιο πολύ γι’ αυτό που για να γίνει πρέπει να ναι τα πόδια μου βαθιά χωμένα μες τη γη. Το κεφάλι μου τρελά υψωμένο στον ουρανό. Το βλέμμα στ’ άστρα. Το κλειδί της πόρτας του αύριο στην τσέπη. Κυρίως θέλει εμένα ένα φτωχό παλιάτσο τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η σχετικότητα του χρόνου… μέσα μας! (Ο μικροαστός μέσα μας) Πώς εξηγείται η ροπή προς μια μυθική, ψευδή και εσφαλμένη αντίληψη της πραγματικότητας; Η εμπειρία και η Ιστορία έχουν δείξει, ότι η πρώτη κύρια αιτία, είναι η θεμελιώδης ασυγχρονία της συνείδησης πολλών ανθρώπων με τους καιρούς που ζουν και τις εξελίξεις μέσα τους… Δε ζουν όλοι οι άνθρωποι στο ίδιοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…