Επετειακό αφιέρωμα στη γιγαντομαχία του Λασιθιού – Λασίθι, Τόπος Μέγας | της Ζωής Δικταίου Η Μοίρα του τόπου ανασηκώνει το φουστάνι. Μεγαλώνουν τα σύννεφα πάνω από τον κάμπο. Μάης μήνας, μα τούτα τα χαμηλοζωσμένα ανέφαλα θα φέρουν άλλη μια μπατάγια, άλλη μια ξαφνική νεροποντή. Μετράς τις κόκκινες παπαρούνες που ανάβουν στην καρδιά σου. Ένα μικρό σπασμένο γυαλί στη χούφτα σουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Δεν είναι κακό να ζητάς το απόλυτο! Κωστής Μοσκώφ 15/11/1939 – 27/6/1998 | in memoriam | του Δανιήλ Τσιορμπατζή Το ταξείδι φαίνεται πως τελείωσε. Το καράβι μας πλέει τώρα στη Χοάνη Σου. Αιδοίο της Οικουμένης, Μήτρα του Καθόλου. Τα κύτταρά σου ωστόσο κοχλάζουνε, αρνούνται να υποταγούν στις εντολές του Ενός-Εκείνου του ολόκληρου. Αρνούνται να αποδεχτούν το τέλος του ταξειδιού: «ΑδύνατοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Για τη Μάχη της Κρήτης | του Δήμου Καραγιάννη Είναι παγκοίνως γνωστό, αλλά και με μια ματιά διακρινόμενο, πως όλες οι ελληνικές εθνικές επέτειοι στην πατρίδα μας που έχουν οριστεί για τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, που μ΄ αυτά θέλουν να τιμάμε την ελληνική ιστορία – κυρίως με πομπώδεις τίτλους και ονομασίες – όλα έχουν τις αφετηρίες τους στο ξεκίνημα τωνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Χιλιάδες χρόνια αυταπάτες… σαν παραμύθι! . Εδώ και χιλιάδες χρόνια η κυριαρχία των ισχυρών, εκφραζόταν (και εκφράζεται) με δυο αρχές: τον βασιλιά και τον θεό σε όλες τις παραλλαγές τους. Έχοντας σαν βάση τη μυθολογία που «καρπώνονταν» για λογαριασμό των εξουσιών την παιδευτική λειτουργία και αξία των μύθων. Μύθοι που αναδείκνυαν ένα αρχετυπικό λόγο που λειτουργούσε με βάση τη μέριμναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο Κρητικός Ήλιος | της Ιφιγένειας Μανουρά . -Μα ίντα είναι βρε Κώστα όλες ετούτες σας οι κούτες που αναμάζοξες παέ; – Να μην πειράξει κιανείς πράμα γροικάς; Είναι πολύ εύθραυστες. Θα έρθει ένας φίλος μου την Κυριακή να τις ανοίξουμε και μέχρι τότε τσιμουδιά σε κανέναν εντάξει; Δώδεκα κούτες καλοσυσκευασμένες με ταινία γύρω- γύρω που ομολογούσαν ότι περιείχαν πολύτιμαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Στον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα | της Άννας Τακάκη (αφιέρωμα στον Β. Κορνάρο) Την κρίση ’χε του έρωτα, τση λεβεντιάς τη χάρη στη Στείαν εγεννήθηκε κι η Κρήτη τον εχάρη. Λέγα’ ντον Ερωτόκριτο κι ήμελλε να περάσει δύσκολη στράτα τση ζωής, πάθη ν’ αποβαστάξει. Πετρά μεγάλη ήπαιξε στου παλατιού την πόρτα μα κατά πως ’ποφάνηκε, άδικα δεν εβρόντα. Απού ’χειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

«Από την κόλαση των φτωχών φτιάχνεται ο παράδεισος των πλουσίων», Βίκτωρ Ουγκώ Κάποιες μορφές στέκουν στο πνευματικό στερέωμα αναλλοίωτες από το χρόνο. Τέτοιος γίγαντας είναι ο μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού, ο Βίκτωρ Ουγκώ (Victor Marie Vicomte Hugo). Γεννήθηκε την 26 Φλεβάρη 1802 στην Μπεζανσόν (Besançon) της Γαλλίας και πέθανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μάης, ο μήνας δράσεων για την ειρήνη Τον Γρηγόρη Λαμπράκη τον γνώριζαν οι φίλοι του, οι απλοί φτωχοί άνθρωποι από τους οποίους δεν έπαιρνε ποτέ χρήματα σαν γιατρός, οι λάτρεις του αθλητισμού που τον θυμόντουσαν βαλκανιονίκη στο άλμα σε μήκος (είχε το Πανελλήνιο ρεκόρ για 23 χρόνια!), και εκείνοι που βρέθηκαν κοντά του, όταν προσπαθούσε με όποιες αθλητικές δράσεις μπορούσε,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Δώσε μου το χέρι σου | του Θεοχάρη Παπαδόπουλου Απόψε νιώθω μόνος και κρυώνω. Δώσε μου το χέρι σου απλώνω το δικό μου μα έχει σπάσει η αλυσίδα από καιρό και δίπλα μου αγγίζω το κενό. Ένα πλήθος κενών με περιβάλλει. Ο δρόμος μου γεμάτος με αδειάσματα. Έξω βρέχει μοναξιά κι εγώ κρυώνω. Δώσε μου, σύντροφε, το χέρι σου ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…