By:
On:
In: Γαστρονομία, Η κουζίνα της Αναστασίας

Χειροποίητο σπιτικό παραδοσιακό φύλλο για πίτες | στην κουζίνα της Αναστασίας Ίσως δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η πίτα για τους Έλληνες είναι το απόλυτο γεύμα για κάθε ώρα. Όμως όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη, εκατομμύρια άνθρωποι λατρεύουν την ελληνική παραδοσιακή πίτα με χειροποίητο σπιτικό φύλλο. Την σημερινή εποχή οι χειροποίητες σπιτικές πίτες (τυρόπιτες, σπανακόπιτες,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ένα βότσαλο | του Γιώργου Μπίμη Ένα βότσαλο στην άμμο απ’ το κύμα ξεχασμένο, πέρασε το καλοκαίρι και ακόμα σε προσμένω… Ένα φύλλο τρεμοπαίζει κίτρινο φλουρί στο χώμα, Φθινοπώριασε απόψε και σε περιμένω ακόμα. Ένα αστέρι τρεμοσβήνει σαν παιδί ξενυχτισμένο, το κοιτώ και όλο μου γνέφει πια να μην σε περιμένω. Στην αρμύρα και στο κύμα μ’ ένα βότσαλο βρεγμένο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Στης μνήμης τα γυρίσματα | της Ζωής Δικταίου Άνοιξη ήτανε θυμάμαι, ζεστή και γλυκιά, έτσι όπως είναι κάθε κρητική άνοιξη, με ευωδιές πολλές και ζωηρά χρώματα της χαράς. Μέρες ηλιόλουστες και μεγάλες σαν τις Κυριακές των παιδιών. Πού και πού, ένα παιχνιδιάρικο αεράκι περνούσε στα στενά σοκάκια ανακατεύοντας ότι έκλεβε απ’ την ανθισμένη φύση, με την κανέλλα από τις μελωμένεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Έκνομα – ερωτικά οράματα ΙΙΙ, του Δανιήλ Τσιορμπατζή I. Στην αρχή υπήρχε το σκοτάδι. Απόλυτο σκοτάδι. Κι αυτό ήτανε καλό. Δε χρειάζονταν να σκέφτεσαι. Γιατί δε µπόραγες να δεις! Ως που γένηκεν το φως. Εσβήστη ο αθητερός καιρός. Γένηκεν η όραση. Κοίταγες καθάρια πια. Τη φύση κοίταγες, τώρα, ψάχνοντας. Κι έψαχνες, έψαχνες, έψαχνες… µέχρι που ’ρθε τ’ αναχέντρωμα. Κι άρχισεν…ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Μαθήματα ιστορίας | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη . Κλέφτες κουρδίζουν τον τζουρά και έχουν στήσει μαχαλά, να επιβιώσουν προσπαθούν, αλλά όλο η σούπα τους χαλά. Ο ένας κάνει υποκύψεις, ο άλλος το λαό έχει στύψει, για το μουχτάρη σκίζονται, αλλά όλο… απελπίζονται!   Ως κύλησε η ιστορία, κι έγινε μάνα η Ρωσία εγέννησε επαναστάτες, που δεν τους κάνανε πια πλάτες. ΚιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Γαστρονομία

Παξιμάδι Κρητικό | από την Ιφιγένεια Μανουρά ΥΛΙΚΑ 1 κιλό αλεύρι σύμμεικτο 200 γραμμάρια ελαιόλαδο Μια κουταλιά αλάτι Μια κουταλιά ζάχαρη Δύο φακελάκια ξηρή μαγιά ή εκατό γραμμάρια νωπή 500 γραμμάρια περίπου νερό Αν έχουμε προζύμι αντί για μαγιά, βάζουμε μισό κιλό. πρέπει να είναι όμως φρέσκο. Δηλαδή να το έχουμε αναπιάσει για τρεις τέσσερις ημέρες πριν να ζυμώσουμε ΕΚΤΕΛΕΣΗΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Η πόλη κάνει τσ’ άρχοντες και το χωριό χωριάτες | της Άννας Τακάκη Η Ευθυμία με τον Παναγή, ήτανε δυο νέοι φτωχοί, που αγαπηθήκανε και παντρευτήκανε. Τα πράματά τους λιγοστά, και τα έπιπλα υποτυπώδη. Δυο καρέκλες, ένα τραπέζι, ένα ράφι στον τοίχο κι ένα κρεβάτι τρίποδο. Κι ακόμη δυο πιθάρια και λίγα κουρούπια για την αποθήκευση της λιτής τροφής. ΗΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ας επιστρέψουμε στο παιχνίδι | της Ζωής Δικταίου Ας επιστρέψουμε στο παιχνίδι, όμως μόνο για σήμερα αυτό που λες παιχνίδι στρατηγικής και λογικής, θα σου κάνω το χατίρι, είναι γιατί με έχεις πείσει πως κάποιες φορές, για να ερωτευτείς παράφορα έχεις ανάγκη από πρωτογενή συναισθήματα να εξοργιστείς, να τρομάξεις, να θυμώσεις, η φύση του αρσενικού βλέπεις, «ο Έρωτας, είναι τοπίοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Το ξημέρωμα τσ’ αμοναξάς… | του Αντώνη Κουκλινού Δε ντου κόλανε ύπνος και σηκώθηκενε αξημέρωτα… Έχει μνιά ολιά γίατσο και βγήκενε όξω στη ν’ αυλή και φέρνει μνιά ν’ αμπασκάλη ξύλα κι άφτει φωθιά. Έβαλε στο τζιζβεδάκι καφέ και σαν έβρασε το καϊμάκι, γεμίζει το φλιτζάνι. Έσυρε μνιά ρουφηξά και βγάνει το νταμπάκο να στρίψει ένα τζίγαρο. Ολομόναχος επόμεινε σανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…