By:
On:
In: Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία, Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Φθινοπωρινά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Χτες είχαμε τη φθινοπωρινή ισημερία (ή «ισονυκτία», όπως χαριτολόγησε φίλος σε ένα μπιλιετάκι του), οπότε τα σημερινά μας μεζεδάκια, το σαββατιάτικο πολυσυλλεκτικό μας άρθρο, δικαίως μπορούν να χαρακτηριστούν «φθινοπωρινά». Το πιο περίεργο είναι ότι ενώ τούτος εδώ είναι ο 14ος ιστολογημένος μας Σεπτέμβριος, τον τίτλο «Φθινοπωρινά μεζεδάκια» δεν τον έχω ήδη χρησιμοποιήσει. Απορώ. Πάντως,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Ποίηση

«Εγώ θα μείνω με τους εργάτες να τραγουδήσω»… ο ποιητής των λαών του κόσμου Πάμπλο Νερούδα | του Θεματοφύλακα ιστορικής μνήμης Διακρίθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1971 και θεωρείται ο σπουδαιότερος ποιητής του 20ου αιώνα, σύμφωνα με τον Γκαμπριέλ Γκαρθία Μάρκες. Σαν σήμερα, πριν από 49 χρόνια πέθανε ο κορυφαίος Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούδα σε ηλικία 69 χρονών, στην πόληΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Ιστορία αντί-κεραμέως ─ Μια σύντομη ιστορία του χρήματος | του Γιάννη Χατζηχρήστου (Ότι ντρέπεσαι να ρωτήσεις. Και προς τα πού πάει…). To χρήμα έχει πάρει πολλές μορφές στην παγκόσμια ιστορία. Οτιδήποτε είναι αντιπροσωπευτικό της αξίας και μπορεί να διαπραγματευτεί για ένα ευρύ φάσμα αγαθών μπορεί να ειπωθεί ότι είναι χρήμα. Από χάντρες σε κορδόνι (wampum) μέχρι θαλάσσια κοχύλια (κοχύλια cowrie),ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Τα πρώτα γυμνασιακά χρόνια | της Άννας Τακάκη Τελευταία χρονιά στο Δημοτικό και προετοιμαζόμουν για το Γυμνάσιο, όπου θα δίναμε εισαγωγικές εξετάσεις τότε. Κοριτσόπουλο ήμουν στα δώδεκα, γέννημα θρέμμα του χωριού. Μεγάλωνα παρέα με τα κατσικάκια της γιαγιάς, τις κότες τις μάνας, το γαϊδουράκι του παππού. Ζώντας στο βουνό και στον κάμπο, μπερδεύτηκα στ’ αμπέλια και στα στάχυα, μπήκα στονΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Στην Τροία του έρωτα… | του Γιώργου Μπίμη Καράβια φτάνουν στη στεριά, στου Πρίαμου τη χώρα, μέσα σε ομίχλη, σε καπνό, μέσα στην άγρια μπόρα. Κουρσάροι, μαύροι πειρατές, σταυρό σηκώνουν πάλι, για να ματώσουν τ’ όνειρο, Παρασκευή μεγάλη. Φωτιές ανάβουνε στη γη και με δαυλούς στο χέρι, τις άγιες νύχτες πυρπολούν και της αυγής τ’ αστέρι. Λάμπουν στον ήλιο ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ο υπηρέτης | του Γιώργου Ηρακλέους Ο συμβολικός αυτός μονόλογος εξαγγέλλει το τέλος του καπιταλισμού. Ξυπνήστε, κύριε, πήγε μεσημέρι, μην πίνετε πολύ τα βράδια, ένα μαύρο πουλί στάθηκε στο στήθος σας, δεν το πήρατε είδηση. Είστε αφεντικό, κύριε, ορίζετε τον ουρανό πολλών εργατών κι ο αδελφός μου δουλεύει για Σας τις νυχτερινές βάρδιες στο εργοστάσιο. Ξυπνήστε, κύριε, κάθε στιγμή απουσίαςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Γαστρονομία, Η κουζίνα της Αναστασίας

Κολοκύθα! Η βασίλισσα του Φθινοπώρου | μαγειρεύει η Αναστασία Στρόγγυλες (maxima) ή μακρόστενες (moschata) ή και αχλαδόμορφες, πορτοκαλιές, κίτρινες, πρασινοκίτρινες ή ριγωτές, γιγάντιες, μέτριες και μινιατούρες, σε λατρεμένη σχέση είτε με ζάχαρη, καρύδια, κανέλα και όχι μόνο είτε με τυράκι, κρεμμύδι, άνιθο, πιπερόριζα και όχι μόνο! Α! Και σε μια παραμυθένια εκδοχή, περίτεχνη άμαξα! Σε κάθε περίπτωση έχουμε θαύματα! ΘαύματαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Θρίαμβος του κρετινισμού | του Μιχάλη Λουκοβίκα «ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝ οι φιλόσοφοι. «Ο τύραννος», όπως έλεγαν, έκανε κουμάντο… Έμπαινε σε σπίτια κι έψαχνε για βιβλία και πράγματα που έκρινε ως απαράδεκτα. Αν έβρισκε κάποια, γίνονταν παρανάλωμα θριαμβευτικών πυρών στις κεντρικές πλατείες… Όποιος έκανε θυσίες στους παλιούς θεούς ήταν, βάσει νόμου, προς εκτέλεση. Σε όλη την αυτοκρατορία, αρχαίοι… ναοίΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Τρία ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη   Τὸ σπίτι κοντὰ στὴ θάλασσα Τὰ σπίτια ποὺ εἶχα μοῦ τὰ πῆραν. Ἔτυχε νά ῾ναι τὰ χρόνια δίσεχτα πολέμοι χαλασμοὶ ξενιτεμοὶ κάποτε ὁ κυνηγὸς βρίσκει τὰ διαβατάρικα πουλιὰ κάποτε δὲν τὰ βρίσκει τὸ κυνῆγι εἴταν καλὸ στὰ χρόνια μου, πῆραν πολλοὺς τὰ σκάγια οἱ ἄλλοι γυρίζουν ἢ τρελαίνουνται στὰ καταφύγια. Μὴ μοῦ μιλᾷς γιὰΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…