Ελεγεία για τον Ζακ Κωστόπουλο | του Γιώργου Ηρακλέους Δεν κοίταξες ποτέ τον ήλιο κατάματα, χάθηκες με τα μαύρα καράβια, σε λιμάνια σκοτεινά… Ξένος παντού μέσα σε ξένους, μισός στο χώμα και μισός στο νερό. Αθυρόστομος, όμορφος, ανεμοδαρμένος, σε δολοφόνησαν όλοι μαζί μέρα-μεσημέρι στην Ομόνοια, την ψυχή σου την έφερε ως εδώ ο βοριάς, τότε καρπίσανε τα ξερά τα στάχυαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα | της Ζωής Δικταίου Μεγάλωσα, άλλαξα γειτονιές, άλλαξα τόπο, γνώρισα κι άλλους τόπους κι άλλους ανθρώπους, άλλαξαν πολλά στη ζωή μου, πολλά εκτός από τις θύμησες και κάποιες από αυτές ξεκλειδώνουν την πόρτα του παλιού καιρού μαγικά, μ’ ένα γαρύφαλλο. Ας άλλαξαν τόσα. Κοιτάζω μέσα μου, όλα είναι απείραχτα εκεί. Τελικά, από αυτά που αγάπησαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο αριστοφανικός πλούτος από κάτι αρχαία πόμολα και οι τότε Αχταρμείς | του Γιάννη Χατζηχρήστου (Reloaded,Τσιφόρος style) Ο παππούς ο Αριστοφάνης, ως γνωστόν, ήταν οπαδός του Αριστοκρατικού Κόμματος της Αρχαίας Αθήνας. Κάτι σαν ΝουΔου φανταστείτε το, χωρίς όμως Άδωνι και Μητσοτάκη. Τίνγκα όμως με οπαδούς εκ των Βορείων Προαστίων ορμώμενους, Ξέρεις αυτούς που είχανε κάνει φράγκα γερά από τα κόλποΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η μοσκοκούζουλη | της Άννας Τακάκη Δυο μήνες όλους κι όλους είχε κάτσει στην Αθήνα η Αθανασία. Την είχανε προσκαλέσει οι αξαδέρφες με τη θεια τζη, να πάει να γνωρίσει την πρωτεύουσα. Σαν ήρθε η ώρα να γυρίσει οπίσω, εγυάηρε άλλος άθρωπος. Ήρθε στο χωριό με τον αέρα τση πρωτευουσιάνας. Την Κυργιακή που μπήκε στην εκκλησά, όλα τα μάτια επέσανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Δάσος Κρουστά – Πευκαλίδια – κορυφή Ξενογιώργη | του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου Μια πολύ όμορφη διαδρομή στα «δικά» μας τα μέρη οργάνωσε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022. Πιο συγκεκριμένα πήραμε την επαρχιακή οδό, που ξεκινάει απ’ τον Κρούστα και παρκάραμε τα αυτοκίνητά μας στη θέση Πευκαλίδια, όνομα και πράγμα, μια περιοχή πνιγμένη στο πευκόδασος.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Νανούρισμα για τα νεκρά παιδιά των πολέμων, της προσφυγιάς και του Τρίτου Κόσμου | του Γιώργου Ηρακλέους I Σαν το γιασεμί, σαν τ’ αγριολούλουδο με την αυγή, μάζευες το φως στο μαντηλάκι που σου κέντησε ο Θεός. ΙΙ Σαν Φραγκογιαννού ψηλώνει ο νους ως τ’ άστρα τ’ ουρανού, κι όλο σεργιανά, όταν ο αγέρας θάνατο σκορπά. III Νύχτα των Βαγιών,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Απλά κάντο | του Isaak Öztürk   Όποιος γελάει – κινδυνεύει να φανεί γελοίος. Όποιος κλαίει – κινδυνεύει να φανεί συναισθηματικός. Όποιος πλησιάζει έναν άλλον – κινδυνεύει να μπλεχτεί. Αυτός που δείχνει συναισθήματα – κινδυνεύει την αλήθεια του να αποκαλύψει μόνος του. Όποιος τις ιδέες του και τα όνειρά του μεταφέρει στο πλήθος – κινδυνεύει να τα χάσει. Όποιος αγαπάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Πιπερόπιτα με φέτα με φύλλο κρούστας και Τυροπιτάκια – κρουασανάκια με ζύμη | μαγειρεύει η Αναστασία Αυτή είναι η χαρά της δημιουργίας: η βεβαιότητα ότι υπάρχει ακόμη μια «κορυφή» σ’ ένα «βουνό» που πρέπει να διαβείς! Ότι εκεί που είσαι έτοιμος να πεις «Έφτασα!», να σου και ξεπηδά δίπλα σου μια άλλη «κορυφή» και θες να την ανακαλύψεις κι αυτήν!ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Όσο δυναμώνουν τα τύμπανα του πολέμου | του Τάκη Βαρελά Τόσο βαραίνουν τα βήματα των ανθρώπων… Κι όμως. Όσοι διαβάζουν τους καιρούς γνωρίζουν, ότι η καταιγίδα θα τους βρει στο δρόμο… Όμως λίγοι, σε πείσμα των καιρών, ακονίζουν την γνώση… Λίγοι, με την αλήθεια τους περίσσευμα Θωρακίζονται με βήμα γοργό… Έτοιμοι… ξεσηκώνουν την ανεμελιά από τα ξόρκια… Την οπλίζουν… ΟιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…