Η λεηλασία της φύσης και ο περιβαλλοντισμός | του Διογένη Σινωπέα Όλοι αυτοί, που τάχα κόπτονται για την προστασία του περιβάλλοντος και ταυτόχρονα προκαλούν ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον, γιορτάζουν σήμερα την «Παγκόσμια μέρα Περιβάλλοντος». Είναι όλοι αυτοί που υποκριτικά μιλούν για την αναγκαιότητα της αντιμετώπισης της «κλιματικής κρίσης» και ταυτόχρονα προμηθεύουν με όπλα τους λαούς της γης για να αλληλοσκοτώνονται,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

 Facta non Verba | Mας κάψατε! Να φύγετε! Να πάτε αλλού! | του Διογένη Σινωπέα . Κάθε καλοκαίρι επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Ο ίδιος πόνος, χωρίς να παίρνονται ουσιαστικά μέτρα, αφήνοντας ξέφραγο αμπέλι τα δάση μας, βορά στα σχέδια των καταπατητών, βορά στην ανευθυνότητα των ανεγκέφαλων γραφειοκρατών. Η οδύνη για τις ζωές, τα χωριά, το βιος, τους κόπους μιας ζωής,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Tο περιώνυμον τρίχορδον | του Μιχάλη Λουκοβίκα Ότι είναι η κιθάρα για το Flamenco, είναι και το μπουζούκι για το ρεμπέτικο: ο ήχος τους είναι ο απολύτως αναγκαίος όρος – sine qua non, που λένε – για την ερμηνεία είτε του ενός, είτε του άλλου είδους. Και όμως, τα όργανα αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ακατάλληλα μάλλον για τέτοια μουσικάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Χιλιάδες χρόνια αυταπάτες… σαν παραμύθι! . Εδώ και χιλιάδες χρόνια η κυριαρχία των ισχυρών, εκφραζόταν (και εκφράζεται) με δυο αρχές: τον βασιλιά και τον θεό σε όλες τις παραλλαγές τους. Έχοντας σαν βάση τη μυθολογία που «καρπώνονταν» για λογαριασμό των εξουσιών την παιδευτική λειτουργία και αξία των μύθων. Μύθοι που αναδείκνυαν ένα αρχετυπικό λόγο που λειτουργούσε με βάση τη μέριμναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Χρονικό του ανθρώπου | του Μιχάλη Λουκοβίκα Η νεολιθική επανάσταση, η αγροτική, είναι έργο των γυναικών, εφόσον, σύμφωνα με τον καταμερισμό εργασίας της εποχής, αυτές συνέλεγαν τους καρπούς, ενώ οι άνδρες κυνηγούσαν. Επομένως, οι γυναίκες θα πρέπει να διέβλεψαν τις προοπτικές αύξησης της διαθέσιμης τροφής, με την καλλιέργεια των καρπών. Ήταν μια λογική υπόθεση, που έκανα εν παρόδω, υποσημειώνοντας πωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Βουκολικό | του Δήμου Σθένη Πολλές φορές, περισσότερο συμμετέχοντας παρά παρακολουθώντας μια συζήτηση, και ενώ ακούμε κάποιες λέξεις, που δε γνωρίζουμε την ακριβή τους σημασία, τις προσπερνάμε κι αφού τις καταλαβαίνουμε – καμιά φορά δεν τις καταλαβαίνουμε κιόλας – δεν επιμένουμε στην ανάλυση της κυριολεκτικής τους σημασίας. Φυσικά και δεν είναι κατακριτέο κάτι τέτοιο, αφού οι λέξεις αυτές καθαυτές σύμφωναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τέχνη, πολιτισμός και δημιουργία, στον καιρό της θεσμικής κυριαρχίας Η τέχνη είναι μια από τις μορφές της κοινωνικής συνείδησης, ένα ιδιαίτερο είδος πρακτικής και κοινωνικής αφομοίωσης του κόσμου. Η σύνδεση της γνωστικής, αξιολογικής, δημιουργική και σημειωτικής – επικοινωνιακής πλευράς στη δομή του καλλιτεχνικού ιστού, επιτρέπει στην τέχνη να «αναδημοσιεύει» την ίδια την ανθρώπινη ζωή, να είναι το ιδεατό συμπλήρωμά της,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

25 Μαρτίου 1821, γράφει ο Δήμος Καραγιάννης Με την ευκαιρία ης επετείου της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 που γιορτάστηκε κι εφέτος και, περνώντας στο πρώτο σκαλοπάτι του 3ου αιώνα από την οργάνωση και το ξέσπασμά της, θεωρήσαμε καλό, παρακάμπτοντας τους εθνικούς πανηγυρισμούς και τις εθνικιστικές κραυγές και εξάρσεις – καιρός είναι! – ν’ ασχοληθούμε με την ελληνική επανάσταση απαλλαγμένοι απόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Εθνική επέτειος, μυθοπλασίες, και ρωμιοσύνη Με αφορμή την «εθνική εορτή» της επανάστασης της 25η του Μάρτη 1821, σε μια κοινωνία που συντηρικοποιείται και υποδουλώνεται συνεχώς, οι απολογητές της αστικής τάξης αναμασούν τα μυθεύματα τους! Ανεξάρτητα από την επάρκεια ιστορική τεκμηρίωσης, η κυρίαρχη ελληνική αστική τάξη, με τους πολιτικο-ιδεολογικούς της φορείς, προωθεί το βασικό αστικό ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας. Παρουσιάζουν τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…