By:
On:
In: Αφιερώματα, Κείμενα

Ο δικός μου Μάνος Ελευθερίου – Πέτα ψηλά, πάντα ψηλά… γράφει ο Μάνος Παπαδάκης Δευτέρα 26 Οκτωβρίου του 2015. Θυμάμαι τα πάντα από εκείνη τη μαγική «μαλαματένια» νύχτα. Η αγαπημένη Μαρίνα Λαχανά, με έχει καλέσει να «ντύσω» μουσικά ένα ποίημα της Αγγελικής Ελευθερίου, αδερφής του Μάνου Ελευθέριου, αυτού του υπέροχου ανθρώπου και τεραστίου βεληνεκούς ποιητή, στιχουργού και συγγραφέα. Η ΑγγελικήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Facta non Verba, Κείμενα

Εσύ με ποιούς είσαι; Όταν αυτοί που είναι ψηλά μιλάνε για ειρήνη ο απλός λαός ξέρει πως έρχεται ο πόλεμος. … … … Ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο πρώτος. Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι. Όταν τελείωσε ο τελευταίος, υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαόςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα

Ο κουρκουζάνης, του Αντώνη Κουκλινού Μπροσάφορμος, νευρικός, μονόχνωτος και ξεροκέφαλος ήτονε από μικιός. Μη σε ’κούσει να του αντιμιλήσεις, σε όσα λέει. Με το παραμικρό είχε-νε όρεξη για καυγά. Στο ντουκιάνι δεν τον-ε παίζανε, μούδε κολιτσίνα, γιατί ’θελα γραντίσουμε με τη γκρίνια ν-του, α’ δε ν-τον ήθελε το χαρτί. Κοπελιάρης ήτονε, ο μπαγάσας, και καλός δουλευταράς, από τσοι λίγους σταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Παραμύθι

Στέλλας Πιθαρούλιου «Λαϊκά Παραμύθια της Κρήτης» Οι εκδόσεις «Εν Πλω» (Κολοκοτρώνη 49, 105 60 Αθήνα, Τηλ.: 2103226343, https://www.enploeditions.gr/) παρουσίασαν στη σειρά Λαϊκά Παραμύθια, τη συλλογή της Στέλλας Πιθαρούλιου «Λαϊκά Παραμύθια της Κρήτης» ISBN: 978-960-87482-9-1. Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει κείμενα της φιλολόγου Στέλλας Πιθαρούλιου είναι μια ανθολόγηση Κρητικών παραμυθιών, όπως η ίδια τα άκουσε χωρίς να παρεμβαίνει σε γλωσσική επεξεργασία καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Το άδικο…, του Αντώνη Κουκλινού Νοικοκερά και μερακλίνα η Ζουμπουλιά! Το στεροβύζι από τσι τέσσερεις τσούπρες του, του μπάρμπα Μηνά, του μακαρίτη. Όσο ήζενε η μάνα τζη, δεν ήκανε άλλο μ-πράμα μόνο να τσ’ αρμηνεύγει: «…το πλεχτό, το αργαστήρι και το μαγεργιό!». Οι τρείς αδερφάδες τση εξενοπαντρευτήκανε ογλήγορα κι επόμεινε η Ζουμπουλιά να γεροντοκομίσει τσοι γονέους τση, ’σαμε που φύγανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Η στερνή επιθυμία της θείας Ειρήνης, της Ιφιγένειας Μανουρά «Πληγή που ανοίγει ο χωρισμός δε ντηνε κλειούνε οι χρόνοι, γιατί πατούν οι θύμησες απάνω και ματώνει.» Γιώργης Σταυρακάκης, Μιχαλόμπας. – Ε θεία πε μου δα, το θείο τονέ γάπας και τόνε πήρες; – Ιιι παιδί μου, ίντα λες δα κειά, ντα εγαπούσαμε εμείς ετοτεσάς; – Γιάιντα θεία δε εγαπούσετε, δενΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Κρίση… στον κύβο! Διήγημα της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Το απομεσήμερο, ο Κωστής κατέβαινε το σοκάκι δακρυσμένος αλλά τα γυαλιά ηλίου που φορούσε έκρυβαν τα μάτια του απ’ τους περαστικούς. Δεν ήταν ούτε η πρώτη φορά, ούτε επρόκειτο να ήταν η τελευταία που τα έβαζε με τη Ρηνιώ. Κι αυτή η επιμονή της να του ρίχνει το φταίξιμο για την ανεργία πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα, Παράδοση

Μετοχάρικη αποσπερίδα, του Εμμανουήλ Συμιανάκη Απής εποσάζανε τα οζά ντως κι εκατεβάζανε το τσικάλι από τη μ-παρασθιά, επιάνανε τη γειτονιά οι μετοχάριδες στου Ζβούρο, μόλις εβράδιαζε. Καθανείς επήγαινε, όπού ’χε-νε πλιά πολύ θάρρος, γ-ή ήτονε δικολογιά ν-του. Ντα κοντό τηλέφωνο τσοι παίρνανε πλιά μπρος, για νά ‘χουνε τ’ αμέντε ντως; Από το πανωπόρτι εβάνανε μέσα τη γ-κεφαλή ν-τως και χωρίςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα, Παράδοση

Βαρά-βαρά Λασθιώτικα, του Εμμανουήλ Συμιανάκη Βαρά-βαρά Λασθιώτικα – Πολλά τα έτη σου, θειά Φταλία. – Πολλά και τα δικά σου, ντελικανή. Μα ποιος είναι ο αφέντης σου, γιατί δε γρωνίζω κακονίζικο; – Γιάιντα, μπρε θειά, ασκορδαπσούς έχεις στα μάθια και δε φέγγεις ντίπι; – Ντα γατέω, καημέχαρο! Επήα στη Σμυρνάκαινα να με σάσει, μπαντιμός ήμουνε γραντισμένη, αλλά ήχασα τα ζάλα.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…