Γιάννης Ρίτσος, 32 χρόνια από την «αναχώρηση» του ποιητή της Ρωμιοσύνης | του Δανιήλ Τσιορμπατζή   «Έφυγε» από τη ζωή σαν σήμερα το 1990, σε ηλικία 81 ετών. Ο Γιάννης Ρίτσος (01/05/1909 – 11/11/1990) γεννήθηκε στη Μονεμβασιά και είχε τρία μεγαλύτερα αδέλφια, τα οποία πρωταγωνιστούν στα έργα του. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια, η οποία θα καταστραφεί οικονομικά στη δεκαετία τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κυριακάτικες εικόνες σε μια λαϊκή συνοικία | του Γιώργου Ηρακλέους . Το πέρασμα της βροχής πότισε το χώμα, είπα να σταθώ κι όλη η γη δεν είχε καρέκλα, μέσα μου ένας υγρός άνεμος να μυρίζει ναφθαλίνη, ούτε ένα «ευχαριστώ» δεν άκουσα ως τώρα, βιαστικές οι εποχές κι εγώ πάντοτε αργούσα…   Λίγο να κοιτάξεις από το παράθυρο θα ακούσεις καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ποιός νίκησε; | του Τάκη Βαρελά . Αλήθεια σας ρωτώ. Πέστε μου ποιος βγήκε νικητής; Σε αυτή την μάχη υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Σε αυτή την μάχη πολλά ήταν τα ρήγματα. Αθόρυβα και δίπλα μας ο χρόνος μας ύπνωσε και εμείς; Εμείς υπνωθήκαμε. Δυστυχώς υπνωθήκαμε. Πιστέψαμε πως τα όρια τα βάζουμε εμείς κοιτώντας την ώρα και αγνοώντας το βάθος τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τα αναγκαία | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη . Ανέβηκα ψηλά και κόντεψα να γκρεμοτσακιστώ. Κατέβηκα χαμηλά και πνίγηκα. Στις πλαγιές τις στρωτές μ’ αρέσει να περπατώ… Με τους συντρόφους μου αντάμα, σκιά μου!!! Ναι, σύντροφοι, μαζί κρατήσαμε τη δάδα αναμμένη. Μαζί θα νικήσουμε τις δυνάμεις του σκότους… Εμείς οι εργάτες που γίνονται διανοούμενοι και οι διανοούμενοι που γίνονται εργάτες! Μαζί θαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μ’ όλη μου τη φωνή | Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι Αξιοσέβαστοι Απόγονοι συντρόφοι! Καθώς θα σκάβετε την απολιθωμένη σημερινή κοπριά, των ημερών μας μελετώντας τα σκότη, μπορεί και να ρωτήσετε για με καμμιά φορά. Και τότες ο σοφός σας ίσως και να πει, καλύπτοντας με την πολυμάθειά του πλήθος ερωτηματικά μεγάλα, για κάποιον, λέει, που ζούσε κάποτε του βραστού νερού τραγουδιστή, πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αλλιώτικα μετρήσαμε απόψε το φως | της Ζωής Δικταίου . Ενορχηστρώνεις φτερά λευκά και μουσικές από τον ψίθυρο των άστρων τρυφερή η πίστη σ’ έναν άλλον ουρανό. Σμιλεύοντας αρχέτυπες εικόνες του Έρωτα πέρα από τη δόνηση του φιλιού, η αφοσίωση, μεταφυσική φαντασίωση κι ο θάνατος χωρίς λύπη χωρίς αγωνία πια. Ντυμένες στα μεταξωτά οι μνήμες τής νιότης και οι ώρεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τοπίο αλλιώτικο | της Άννας Τακάκη . Είναι αλλιώτικο το τοπίο μας, μάνα. Αυτός ο πίνακας που κάποτε ζωγράφιζαν τα μάτια σου, έγινε τώρα πέλαγος απέραντο, να ταξιδεύω με την ευχή σου: «Πάηνε, παιδί μου, στο καλό και στην καλή την ώρα». Πάντοτε ήθελα να φεύγω, κι όλο φευγάτη είμαι, μα όλο εδώ θέλω να ξαναγυρίζω. Στο τοπίο μας. ΊδιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο καβαλάρης και η λίμνη της Κωνστάντζας | του Gustav Schwab Ο καβαλάρης καλπάζει μέσα από τη φωτεινή κοιλάδα, στα χιονισμένα χωράφια λάμπει ο ήλιος. Λουσμένος στον ιδρώτα καλπάζει μέσ’ το κρύο χιόνι, – θέλει σήμερα κιόλας να φτάσει στη λίμνη της Κωνστάντζας· με το άλογο πάνω στην σίγουρη μαούνα θέλει να περάσει απέναντι, η νύχτα πριν φτάσει. Στον κακοτράχαλοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το λευκό λουλούδι | του Γιώργου Ηρακλέους Το ποίημά μου το λευκό λουλούδι είναι μια έκκληση στον άνθρωπο να ξαναβρεί την αγάπη για να ζεστάνει την καρδιά και να ομορφύνει τη ζωή του. Το λευκό λουλούδι Βοήθησέ με να γυρίσω τις σελίδες της μοίρας, να με γνωρίσεις και να σε γνωρίσω, τον ίδιο πόνο σου, πονώ κι ο κόσμος γύρωΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…