Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Στον Κωστή Παλαμά | του Μανώλη Λυκάκη Σε γύρεψα ω! ποιητή, με τ’ άγιο καλαμάρι, που χρόνια αποτύπωνε την άχραντη λαλιά σου, (όψη Αγίου θύμιζε και μόνο η θωριά σου) σε βρήκα στα ποιήματα, στων στίχων σου τη χάρη. Άγρυπνος στα ξορκίσματα της πίκρας μου να βγει, ανήμπορος ακούμπησα στο χάος της ψυχής σου, όμηρος εθελούσια της αύρας της γραφήςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τυροζούλι σπιτικό | από την Ιφιγένεια Μανουρά Υλικά για ένα τυροζούλι περίπου ενός κιλού. Γάλα πρόβειο δέκα κιλά. Ξινό μια κουταλιά της σούπας. Μισό ποτήρι κρασιού νερό. Αλάτι χοντρό. Εκτέλεση: Βράζω το γάλα ανακατεύοντας συνέχεια να μην πιάσει στον πάτο της κατσαρόλας. Αμέσως μόλις πάρει την πρώτη βράση χωρίς να κλείσω το μάτι της κουζίνας απλά χαμηλώνω την θερμοκρασία γιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ανεστορίσματα | της Άννας Τακάκη Ήμουνε δεν ήμουνε τεσσάρω χρονώ οντέν ήρχισα να τυπώνω στο τυποτήρι του νου, στάλα στάλα τσ’ αναμνήσεις μου. Τότε ήβλεπα τον κόσμο θεόρατο κι εγώ ένα μικρό κομματάκι του, μόλις που ήρχισα να αιστάνομαι την ύπαρξή μου και την ύπαρξη όλων ανάγυρά μου. Πρώτα απ’ όλα τσι γονέους μου, τη μάνα μου που τη βάστουναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Της αγάπης η βροχή | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Χθες ή προχθές, παλιά σου φόρεσα μια βέρα, ναι ! μια βέρα, που τη σμιλέψανε μια νύχτα με βροχή, η αγάπη, ο έρωτας, στην πέρασα στη χέρα, δίνοντας όρκο αγάπης, κάνοντας ευχή, ν’ ανθοφορήσουν τα όνειρα μας μες στο χρόνο, απ’ της αγάπης, της αγάπης τη βροχή … Σήμερα ή χθεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το αηδόνι της Εφταλούς | του Γιώργου Τσαλίκη Η Εφταλού είναι μια εξοχή στα βορινά του Μολύβου, μια πεντακάθαρη ακρογιαλιά με βράχια και ξέρες απ’ τη μια μεριά κι ένα μικρό κάβο από την άλλη. Ανάμεσά τους μια όμορφη θάλασσα με χρωματιστά χαλίκια και μια στενή αμμουδιά, γιομάτη μυρωδιές φυκιάδας, αλμυρίκια και σπασμένα θαλασσινά όστρακα. Ένας μικρός παραδεισένιος κάμπος μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η λιγοψυχιά | του Αντώνη Κουκλινού Τη μαχαίρα εκόνιζε και επελέκανε το τζιγκελωτό ξύλο απού θα κρεμάσει το χοίρο στο μεσοδόκι… Με δυο νομάτους θα το νε μπουζάσουνε και με το μαχαίρι θα του κόψει το τζάρουκα. Τούτη να τη δουλειά τη κάνει κάθα χρόνο, μα οφέτος είναι πλιά λιγόψυχος. Δε ν’ έχει κι άδικο… Ύστερα από χρόνια θα μονιάσουνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αβασίλευτα μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Βεβαίως τα ονομάζω έτσι αφού όλη τη βδομάδα συζητάμε για τον Τέως, τον έκπτωτο βασιλιά Κωνσταντίνο και την κηδεία του, που θα γίνει μεθαύριο και θα μπορούσε να την έχει οργανώσει ο Σρέντινγκερ, αφού θα γίνει μεν «ιδιωτικά» και όχι με τιμές αρχηγού κράτους, αλλά σε μέρος της επιλογής της οικογένειας του μακαρίτη, μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το στέμμα σου και λάλιε δα … | του Αντώνη Κουκλινού Από γενιά σ’ άλλη γενιά, το Βασιλίκι πάει, και ας μην έχει ο λαός, μπουκιά ψωμί να φάει. Πρίγκιπες και πριγκίπισσες, χρυσάφχια και μπριλάντια, φάρα… γαλαζοαίματη, άρχοντες με παλάτια. Κι γ’ αποδέλοιποι θνητοί, να τους υπηρετούνε, ράτσα κατωτερότητας, για να τσι συντηρούνε. Πρωτόκολλα και με τιμές, αρχοντικές αξίες, σεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Παλιμπαιδισμός | του Μιχάλη Στρατάκη Σήμερο, είμαι πολύ μπερδεμένος και δεν κατέχω πότε πρέπει να πάω να θέσω. Και μιας και δεν έχω πράμα άλλο να κάμω, είπα να κάτσω να γράψω μια…αυτοψυχανάλυση μου, αφενός για να περάσει η ώρα μου και αφετέρου για να δώ πόσοι θα τηνε διαβάσουνε, κι ετσά να μάθω πόσοι είναι σαν και μένα καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
