Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Ετοιμάσου | του Γιώργου Ηρακλέους Μην κρατιέσαι από το νυχτικό της μοίρας κι από τη ροή του τυχαίου σαν πουλί στον άνεμο, ξεκίνα τη ζωή από την αρχή με αστραπές στα χέρια και καταιγίδες στην ψυχή, απροσκύνητα! Μέσα στα περβόλια με τις χρυσές ροδιές οι αιώνες απλώνονται σαν κύκλοι, ο ουρανός γίνεται παιδικός και σε καλεί! Καιρός της σφαγής! ΣτηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Επικοινωνία | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Έχει χαθεί και τρέχα γύρευε να δεις πώς θα βρεθεί; που θα βρεθεί; χωρίς ανθρώπινη επαφή, μες στην αδιάφορη, κακούργα κοινωνία, τρέχα να βρεις ξανά, την επικοινωνία! Πίσω με τράβηξε ο καιρός κι όλο πιο πίσω, από το «πίσω», όλο πιο πίσω με τραβά… Θέλω το βλέμμα μου στο φως να στρέψω κι οΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Orane | της Ζωής Δικταίου Ισόβια ανικανοποίητη, ύπαρξη μοναχική, γοητευτικά απόκληρη, αντισυμβατική, χωρίς θεό, ή άθρησκη δεν έχει σημασία, στα «πώς» και στα «γιατί» δεν γύρευε απαντήσεις, ακούγοντας Stephan Micus, ταξίδευε, σ’ έναν άχρονο δικό της κόσμο, που ερχόταν από παντού για να την πάει λυτρωμένη παντού.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Των Καλογέρω η Τρύπα | του Νίκου Λουκαδάκη Θρύλοι και ιστορία των τοπωνυμίων Πολλά θαυμαστά μέρη έχει η Κρήτη. Σε κάθε γωνιά της κρύβει κι έναν παράδεισο. Μια μικρογραφία του πλανήτη είναι το νησί μας, όλες οι φυσικές ομορφιές μαζεμένες εδώ. Δεν υπάρχει όμως μια σπιθαμή γης σε τούτο τον τόπο που να μην είναι ποτισμένη με δάκρυ, λιβάνι καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η αρρωστάρα | της Άννας Τακάκη Συνοραντρόυνο* ήτανε η Τριανταφυλλιά με τον Φιλάρετο. Μήνα δεν είχανε κλείσει ακόμη από τη στεφάνωσή ντως. Άνοιξη καιρού π’ αθούσανε και λουλουδίζανε οι κάμποι εβάλανε το στεφάνι. Περί τα τέλη τ’ Απριλιού, την επαύριο τση Λαμπρής είχανε το γάμο ντως. Εθέλανε να προλάβουνε να παντρευτούνε πριν από το Μάη, γιατί, λέει, το Μάη ζευγαρώνουνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η Ψυχοκόρη ή η Ψυχοπαιδαριά | της Ιφιγένειας Μανουρά Στα Δαμάνια κατέβηκα να συναντήσω την Αθανασία και τον Ισαάκ τους φίλους μου. Αφού ήπιαμε τις ρακές μας στο υπέροχο αναπαλαιωμένο σπίτι τους, μιλώντας μεταξύ άλλων και για τα παιδιά μας, τους ρώτησα για τη Μαρίνα και με ενημέρωσαν για την συμμετοχή της σε ένα σίριαλ που λέγεται «Οι Ψυχοκόρες». ΧρόνιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι βρούβες | του Αντώνη Κουκλινού Στα μαύρα ντυμένη, εδά και χρόνους. Η μοίρα τσή ’πεξενε άσκημο παιχνίδι, έχασενε τον άντρα τζη και πόμεινε χήρα, με τρία ορφανά. Εφύγανε και οι γονέοι τζη κι επόμεινε πεντάρφανη. Βοήθεια δεν είχενε από ποθές. Ένα φτωχόσπιτο είχενε μόνο, ίσα ίσα να στένει όξω το νερό και τη κρυγιώτη. Τα κοπελάκια τζη μικρά καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Κρατιδιακά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Ο τίτλος αναφέρεται σε ένα χτεσινό προ(εσω)εκλογικό μήνυμα του Στέφανου Κασσελάκη, για ένα πολιτικό αλλά και γλωσσικό θέμα, που απασχόλησε χτες αρκετά την επικαιρότητα. Επειδή ενδιαφέρθηκα για το θέμα και έγραψα και κάτι γενικότερο για τις αυριανές εσωκομματικές εκλογές, λέω να το αναδημοσιεύσω εδώ, παρόλο που έτσι αλλάζει ο καθιερωμένος χαρακτήρας του σαββατιάτικου πολυσυλλεκτικούΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η θεία Ευτέρπη, μια κάλπικη λίρα, μια μουριά και κάτι πρώιμες παιδικές απορίες | του Γιάννη Χατζηχρήστου Είχα μία θεία… Την θεία την Ευτέρπη, ανηψιά του παππού του Γιάννη από την Πόλη, που είχε άντρα τον θείο Πολύβιο. Τον Στρογγυλό, που πούλαγε πουκάμισα στην Σταδίου και δεν ήταν καθόλου στρογγυλός. Λεβεντάνθρωπος! Δεν είχαν παιδιά αλλά είχαν μια καταπληκτική μουριά στονΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
