Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Επίγειος στοχαστής | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Δεν είμ’ ο Ελύτης, ούτε κάποιος Διγενής, ο Γιώργος είμαι, των πολλών ο αγαπημένος, υμνώ το φως, με το δοξάρι της ψυχής, γιατί δε στέργω, στη σιωπή να ζω κρυμμένος, δεν είμ’ ο Ελύτης, ούτε κάποιος Διγενής… Υμνώ το λόγο και το φως της μουσικής, παλιούς θεούς κι αρχαίους μύστες μνημονεύω, ανθρώπους ψάχνω,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Στα χνάρια των λέξεων. Κουδούνι – Λέρι – Σκλαβέρι | του Νίκου Λουκαδάκη Σαφί ζυγώνω τόπους ανέγγιχτους απ’ τον άνθρωπο. Τόπους που μόνο ο χρόνος κι οι ανέμοι αγγίζουνε. Εκεί που σαν βρεθείς, δεν θες να βγάλεις άχνα, μόνο φρουκάσαι την εμιλιά της φύσης κι αναδακρυώνεις δίχως να κατέχεις το γιατί. Το μόνο που σου θυμίζει, σ’ αυτούς τους τόπους,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Maeva | της Ζωής Δικταίου Από το κεφαλόσκαλο στη Μονμάρτη ρεμβάζει το Παρίσι, πιο λαμπερό μετά την ξαφνική βροχή, το ριχτό μακρυμάνικο πουκάμισο σκεπάζει τις μελανιές και τα παράσημα που άφησε το χειρουργείο. Η αξία μιας βόλτας, όχι μόνο για ό,τι βλέπει, μα περισσότερο για όσα σημαίνουν,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η μαντινιάδα η φταίχτρα (τρίτο μέρος) | της Άννας Τακάκη Ο Αγησίλαος προβαίρνει στα σύμπορτα του σπιτιού και βαστά ακόμη τον τσιφτέ1. -Εγώ τον-ε σκότωσα, χωριανοί! Δεν ήντεξα, μα το Θεό! Ας με δικάσει Αυτός πρώτα κι απόι το δικαστήριο. Μου ’ναψε τα αίματα! Αυτός ο διάολος μ’ άναψε πρώτος τη φωτιά, μου πέταξε πρώτος τα σκάγια του. Κι εγώΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το όνειρο | του Βασίλη Φυτσιλή Όταν έσφαξαν οι χίτες όλους τους δικούς της, το Γενάρη του 1946, ψηλά στο Μοναστήρι του Τσίγκου, στα βουνά της Μάνης, η Τουλίτσα ήταν μικρό κοριτσάκι, τριάμισι χρόνων. Το σημάδευε κι αυτό ο χίτης με το μπιστόλι, αλλά δεν του βάσταξε η ψυχή να τραβήξει τη σκαντάλη. Το άφησαν εκεί ζωντανό, να βολοδέρνει ανάμεσαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Εξήντα χρόνια καλοσύνης… | του Αντώνη Κουκλινού Τα ’χουνε τα χρονάκια ντος, μα σέρνουνται καλά ακόμη. Το σπίτι θέλει τη λάτρα ντου κάθα μέρα, το μαγεργιό ντου, το πλυσταργιό ντου και την αυλή διαρμισμένη. Το ίδιο και το γεροντή, τον-ε βαβαλίζει ωσάν τη βγιόλα. Ήσασέ ντου το αυγουλάκι ντου μελάτο, φρεσκότατο, ζεστό ακόμη, το ’πχιασε από το (γ)κούμο. Κάθα ταχινή,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
606 πιατέλες μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Ποιος θα τα φάει τόσα μεζεδάκια; Ή αλλιώς, τι νόημα έχει αυτή η αρίθμηση; Απλώς, το όνομα του αρχείου που δίνει η WordPress για το σημερινό μας άρθρο είναι meze-606. Στην πραγματικότητα, από τότε που άρχισε να λειτουργεί το ιστολόγιο έχουν δημοσιευτεί αρκετά περισσότερα άρθρα με μεζεδάκια αλλά στην αρχή έβαζα τυχαία ονόματαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το ντιμπέιτ στο καφενείον «Η μαγευτική Ελλάς» και τ’ αποτέλεσμα | του Χρήστου Καραμπέτσου – Άντε χαμένου!… θα μ’ πεις ισύ δεν έχ’ με πρόγραμμα, μεις η μεγάλ’ Φιλελεύθερ-Εθνολεύθερ Παράταξ της Ελλάδους. Σεις: – χαζουγιάνν’ – δεν έχετ’!.. Τέρα στραβούλιακα, δε θουρείς ντιπ;.. π’ αντιγράφ’ ούλ’ αντιγράφ’, ου προκουμένους σας (με το κασκόλ) τα θκα μας; την πουλιτική μας;… ΘεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το τέταρτο μνημόνιο strait ahead! | του Γιάννη Χατζηχρήστου (Από το κράτος υπό την Τρόικα εσωτερικού, το παρακράτος και το βαθύ κράτος-εν-κράτει των Τραπεζών και των παρατραπεζών.) Και όπως τα δύο πρώτα μνημόνια στόχευσαν, κατ αρχάς, στην εσωτερική υποτίμηση για να ενισχυθούν πάλι με ένα PSI like κόλπο, κάτι τράπεζες. ► Για την εσωτερική υποτίμηση φρόντισε ήδη, ως νέο ΔΝΤεσ.,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
