By:
On:
In: Ποίηση

Γέμισε η θάλασσα φαντάσματα | της Μαρίας Σταυρίδου Γέμισε η θάλασσα φαντάσματα. Σκιές που προσπάθησαν να ξεφύγουν. Ικέτες, που απαρνήθηκαν τη ζωή και ζήτησαν καταφύγιο σ’ έναν υγρό τάφο που ξαφνικά άνθισε… Εσύ ο απολυμένος κηπουρός που γέμισε τις τσέπες σπόρους, ρίζες σπάνιες και διαλεχτές. Έρημος… στην πιο περιζήτητη διαδρομή. Σιωπηλός… σαν ικεσία, σαν άδικη σπονδή. Ένας περιπατητής χωρίς σκοπόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Οι παππουδο-γιαγιάδες… | του Αντώνη Κουκλινού Τροζαμένη την έχουνε τη κακονίζικη. Η νύφη εβγήκενε καλόγεννη και κάθα χρόνο σχεδόν, τσοι ξεπορδαλιάζει και ένα κουτσούβελο. Τέσσερα ζωή να χουνε, μα πολλά ζωηρά και ώρες ώρες γίνεται η μέση τζη, ένα καβδούκι να τα παλεύγει. Αγλακούνε στην αυλή και δεν αφήνουνε πράμα να μη ντο βάλουνε στη μέση. Το ασερνικό ζωή ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Μεταπολυτεχνειακά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Που βέβαια λέγονται έτσι επειδή δημοσιεύονται μια μέρα μετά την 50ή επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αν και δεν περιλαμβάνουν μεζεδάκια σχετικά με τον εορτασμό ή με την επέτειο. Και ξεκινάμε με μια απλή ακλισιά, έτσι για ορντέβρ. Για την «έκρηξη της Αίτνα» γράφει ο τίτλος του άρθρου της ertnews. Προφανώς ο συντάκτης σκέφτηκεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Δοκίμιο

Ζαχαρούλα τ’ όνομά σου και γλυκό το φίλημά σου | της Χαρούλας Βερίγου – Μπάντιου (μέρος Α) Είχε φτάκει στο ποτάμι ζαλωμένη τη βαρέλα στον πλάτη, το σαπούνι στο σακούλι, τις παλιές φωνές αξόδευτες στη μέσα τσέπη της ψυχής. Ο χτύπος της καρδιάς αράθυμος πια, είχε διαβούν τα χρόνια, κουράζονταν. Άφηκε τα σκουτιά στην πετρωμένη οχτιά κάτω απ’ το φράξο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Και αφού τα κάναμε όλα ΑΠΕ, γιατί η τιμή του ρεύματος δεν πέφτει ορέ κλεφτόπουλα; | του Γιάννη Χατζηχρήστου Τι λένε τα τελευταία δεδομένα: ► Χρειαζόμαστε κάθε ημέρα στην Ελλάδα ηλεκτρική ισχύ 5-6,5 GW (και γύρω στο 8 όταν έχει καύσωνα). Έχουμε ήδη εγκατεστημένη ισχύ παραγωγής 30 GW, εκ των οποίων τα 11,5 GW είναι ήδη από ΑΠΕ. Και περιμένουνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Η διαθήκη | του Γιώργου Ηρακλέους Κούμπωνε-ξεκούμπωνε τις άχαρες μέρες σου, ράψε πάλι τις τρύπιες τσέπες σου, γύρισε το ρούχο που φοράς έξω-μέσα.. Ανθίζει η γη, η λιπόθυμη μυρωδιά του γιασεμιού και ένα αχ σε μεθάνε στα μπαλκόνια. Έζησες ή δεν έζησες; Αγάπησες ή δεν αγάπησες; Ποιος το ξέρει; Χιλιάδες θεατρικές παραστάσεις των ανθρώπων κρύβουνε το νόημα της ζωής, συμβουλεύσουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Ποίηση

1050 Χιλιόκυκλοι | της Κωστούλας Μητροπούλου «Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!» Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα, δεν σούστειλε ένα μήνυμα μητέρα, αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιου σου, ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου. «Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!» Μιλάει ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, εκπέμπουνε τραγούδι μοιρολόι, χίλιες πενήντα αντένες η λαχτάρα, σε στόματα μανάδων η κατάρα. ΚαιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Παρασάγγας | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Μοίρα, όσα μου ’ταξες εσύ, στα φανερά, τα ’ταξα, αλλού, κρυφά, μην τύχει και μ’ εκθέσεις, απέχει η λύπη, λίγο δρόμο απ’ τη χαρά, μα παρασάγγας, απ’ τις πράξεις, οι υποσχέσεις… Με πανοπλία της υπομονής, βαριά, το’ νου θωράκισα, στης σκέψης την αρένα παλεύω μέρα-νύχτα, μ’ άγρια θεριά κι έχουν γεμίσει οι ευχές καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας

Από…Κοπέλι έως…Τσούμαρος | του Νίκου Λουκαδάκη Στα χνάρια των λέξεων Δυο λέξεις πάλι στέκουν ομπρός μου. Δυο λέξεις χιλιοειπωμένες, απλές. Μα εδά ήμαθα μπλιο. Κιαμιά λέξη δεν την προσπερνάω αν δεν τηνε ξεψαχνίσω, αν δεν την αγγίξω, δεν τηνε μυρίζω, δεν τηνε γευτώ. Αν δεν τηνε απλώσω ομπρός μου να τηνε ψαχουλέψω ως το μεδούλι της. Ανοίγω τα κιτάπια τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…