By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Βασικές γνώσεις νεοφιλελέ οικονομίας επί μιας νέας έγχρωμης ληστείας | του Γιάννη Χατζηχρήστου Κατά τη διάρκεια μιας ένοπλης ληστείας σε μία τράπεζα στην πόλη Γουανγκτσού στην Κίνα, ο ληστής φώναξε στους πελάτες: – Μην κινηθείτε, τα λεφτά ανήκουν στο Κράτος! Η ζωή σας όμως ανήκει σε σας!!! Όλοι ξάπλωσαν κάτω ήσυχα. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται: “mind changing concept“ Ελληνιστί (στηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Άδεια ζωή | του Γιώργου Ηρακλέους Ο κόσμος σκοτεινιάζει, τίποτα δεν είναι δικό σου, ούτε τα κυπαρίσσια στην εκκλησιά που αγάπησες, με τις τοιχογραφίες να εικονίζουνε τους κολασμένους μέσα στη φωτιά… Έρημη η ζωή, γυμνό, ξερό τοπίο, ξόδεψες όλη την ψυχή σου για ένα καθρεφτάκι, κάθε κατάστημα και χίλια άχρηστα πράγματα! Όταν νυχτώσει θα σηκωθεί θολός και δυνατός αγέρας γιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Θεραπεία και τέχνη

Οι θεραπευτικές δυνάμεις της ποίησης | του Χρήστου Δημούλα [Συνέχεια από το προηγούμενο άρθρο] Οι θεραπευτικές δυνάμεις της ποίησης Η ποίηση συχνά κρύβεται στην καθημερινή γλώσσα, μουσική και τα τραγούδια. Θεωρείται ενίοτε εξεζητημένη πολυτελής μορφή τέχνης. Ποίηση και ποιητική έκφραση αποτελούν αρχέγονη μορφή έκφρασης συνδεδεμένη γερά με την ανθρώπινη εμπειρία. Είναι τρόπος συναισθηματικής εκπαίδευσης αποβλέποντας στη συνειδητοποίηση και την αναγνώρισήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Αιχμή | του Γιώργου Δ. Μπίμη   Δρόμοι αδιάβατοι κι ανήλιαγα υπόγεια, για έναν κόσμο που δεν έχει που να πάει.. Που χαραμίζεται στα ίδια δρομολόγια, που ‘χει ξεχάσει τον πλησίον ν’ αγαπάει. Γκρίζες σκιές παραχαράσσουν τα ονόματα κι ένας καιρός σκάβει στα πρόσωπα ρυτίδες, στις φυλακές, στην ομηρία και στα πτώματα, ψάχνουν να βρούνε οι εξόριστοι πατρίδες. Τρύπιες σημαίεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας

Τα «παινάδια» της πεθεράς | του Νίκου Λουκαδάκη -Πε’ μου στο θιο σου, ίντα ερέχτηκες έτουνε του μαυροτσούκαλου και μου το ‘νεμάζωξες έπαε; -Μάνα, χώνεψέ το μπλιο, η Γιωργία είναι γυναίκα μου, σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει. -Γροίκα ίντα λέει… Ένα μαγκάλι κάρβουνα να ‘χα φαωμένα πια καλά θα τα ‘χα χωνέψει, παρά πως επήρες έτηνε την κακομούντρουλη να σουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Παρουσιάσεις βιβλίων

Ο Δημοσθένης Καραγιάννης για το βιβλίο της Άννας Τακάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές» Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης 21 Νοέμβρη 2023 η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου της Άννας Τακάκη – Μαρκάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές» που κυκλοφορεί από τη «Σβούρα εκδοτική». Η εκδήλωση έγινε στο Πολύκεντρο του Δήμου Ηρακλείου στις 6:30 το απόγευμα. Πλήθος κόσμου από νωρίς κατέφθασε στοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Όταν βρέχει, να ντύνεσαι την αθωότητα | της Ζωής Δικταίου Κινείσαι, ανάμεσα στη μοναξιά και τα ασήμαντα επιλέγεις να επιστρέφεις με όχημα κάτι ραγισμένες θύμησες πάντα, στην ασφάλεια της μοναξιάς, χωρίς τα κουρέλια που βαραίνουν την ύπαρξη όταν βρέχει, ντύνεσαι την αθωότητα όταν βρέχει, μαθαίνεις να ανυψώνεσαι όταν βρέχει, γέρνει η πρώτη νιότη στη νοσταλγία μην απελπίζεσαι, η φύση τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Σεβαστέ μου παππού | του Μιχάλη Στρατάκη Σεβαστέ μου παππού, ξανοίγω τον ουρανό και πέμπω του ένα φιλί, κατέχοντας πως στην άγια κι αγαπημένη χέρα σου θα καταλήξει. Αιστάνομαι την ανάγκη να σου μιλήσω απόψε. Μόνο σε σένα θέλω να μιλήσω, γιατί μόνο εσύ μπορείς να με καταλάβεις. Όλοι οι ποδέλοιποι, σαν ακούσουνε αυτό που θέλω να σου μολοήσω, θεοκούζουλοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Το τραγούδι της κουτσουνάρας | της Άννας Τακάκη Πρώτη βροχή του φθινοπώρου. Στην αρχή οι ψιχάλες αραιές να σχηματίζουν το μωσαϊκό στην ταράτσα της αυλής μας. Ύστερα οι χοντρές ψιχάλες που πλήθαιναν κι έφερναν την πρώτη βροχή, δώρο ακριβό τ’ ουρανού προς στη γη, το πρώτο τους φίλημα. Καθώς το πάθος ετούτο τ’ ουρανού αγρίευε, μόνιαζε κι άλλα σύννεφα, σκούραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…