Ετσέ καιρό… | του Αντώνη Κουκλινού Έτσε καιρό μετά τση Παναγίας, στο χωργιό μου, ετοιμάζανε οι εργάτες τα μπογαλάκια ντος για το Μαλεβίζι. Ο Λενακοζαχάρης ήτονε στη γειτονιά μας ο υπεύθυνος του αφεντικού, απου είχενε τ’ αμπέλια στσι Βούτες, όξω από τη Χώρα. Εγώ εκλούθουνα τση μάνας μου…. Τ’ αφεντικά απου θυμούμαι ήτονε ο Κουρουπάκης ο Αντρέας, ο Σταύρος οΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το λάθος | διήγημα του Τάσου Αυγερινού Όσο έφεγγε το φως της μέρας και έσφυζε στους δρόμους η ζωή, αυτός έμενε κλεισμένος μέσα στο μισοσκότεινο δωμάτιό του, σαν τον ασπάλακα στο λαγούμι του, και μόνον όταν έπεφτε το σκοτάδι, έβγαινε δειλά δειλά από το θλιβερό κατάλυμά του και τραβούσε, πάντα, προς τις δυτικές συνοικίες της πόλης. Το δρομολόγιο που ακολουθούσεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Γλυκό σταφύλι-το αγαπημένο γλυκό του καλοκαιριού | από την Ιφιγένεια Μανουρά ΥΛΙΚΑ: Για ένα βάζο του κιλού 1 κιλό ρόγες από σταφύλι σουλτανί 1/2 κιλού ζάχαρη 2-3 φύλλα αρμπαρόριζας 1-2 μπαστουνάκια κανέλας 1 κουταλιά γλυκόζη 1 κουταλιά χυμό λεμονιού 1/2 ποτηριού νερό ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Πλένουμε πολύ καλά τα σταφύλια,καθαρίζουμε τις ρόγες από το λιγκάκι ,τις βάζουμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τσι γάμπες τση να δείξει… | του Αντώνη Κουκλινού Στο ματζιπέτι εσκάλωσε, τσι γάμπες τση να δείξει, να μπεί στ’ αρθούνια ουλονώ, να τως τσι κάμει λήξη. Αρέσει τση τω ν’αμαθιώ, τσι σαϊθιές να κλεύγει, έχει προσόντα και γι’αυτό, πχιός τση τ’απαγορεύγει. Ετσά που τη κοντύνανε, τη μίνι φούστα πάλι, τ’ αμάθια τω ν’ ασερνικώ, κοντεύγει να τα βγάλει. Ω…ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μια ιδέα – φωτιά από πάγους | του Γιάννη Χατζηχρήστου Αναρωτήθηκες ποτέ τι ερευνούσε το Ορούκ Ρέις, που δεν το ερευνούσε επειδή «είχε θόρυβο» πριν δύο χρόνια τέτοιες μέρες; Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόταν τόσος κόπος και θόρυβος για να ξαναανακαλύψει τα υποθαλάσσια όρη Αναξίμανδρος, νότια του Καστελόριζου και από τι είναι φτιαγμένα. Θα μπορούσαν να αγοράσουν τις σχετικέςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μάνος Κατράκης – ο θεατράνθρωπος, αγωνιστής της ζωής, άξιος γιος της Ρωμιοσύνης Γεννήθηκε σαν σήμερα 14 Αυγούστου του 1908 στο Καστέλι Κισσάμου. Ένας μεγάλος ηθοποιός, αγωνιστής ο Μάνος Κατράκης, με τη ψιλόλιγνη κορμοστασιά του, το αγέρωχο βλέμμα του και, πάνω απ’ όλα, η μεγάλη και πολύπλευρη προσφορά του παραμένουν ολοζώντανες στη μνήμη όλων. Κι έτσι θα μείνουν για πάντα. ΌπωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μεζεδάκια του Δεκατριαύγουστου | του Νίκου Σαραντάκου Διότι ο μήνας έχει δεκατρείς, αλλά δεν είναι καταραμένη μέρα, όπως θέλει το τραγούδι, είναι τριήμερο απόλυτης χαλάρωσης, αν βέβαια είστε στο 57% των τυχερών που είχαν τα μέσα να πάνε διακοπές έστω και για λίγες μέρες. (Γιατί 57%; Διότι η Ημερησία έγραψε ότι το 43% δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα, αν καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ολόγιομο | του Τάκη Βαρελά   Την υπόσχεση μου την κράτησα. Ήρθα! Είμαι εδώ! Βλέπεις; Το μαντήλι μου είναι κόκκινο! Άνοιξα, το επτασφράγιστο σεντούκι, για χάρη σου. Πήρα ότι πολύτιμο είχα, αυτό υπέγραφε τα συμβόλαιο τιμής με τα δάκρυα τριών μπαρουτοκαπνισμένων γενεών και ήρθα! Κράτησα την υπόσχεση. Σειρά σου τώρα.. Ακούμπησε το δάκρυ σου στο κόκκινο μαντήλι. Ακούμπησε το απαλά,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Γυναίκα | του Θεοχάρη Παπαδόπουλου Γυναίκα εργάτρια, που δουλεύει υπερωρίες, που τα λεφτά δεν βγαίνουν, που της βάζει χέρι το αφεντικό και της υπόσχεται βρώμικο μισθό. Γυναίκα μετανάστρια, που αφού κόντεψε να πνιγεί μένει σε ένα άθλιο container με άλλους είκοσι μαζί και πέντε παιδιά να κλαίνε, να ζητούν φροντίδα και στοργή. Γυναίκα που η φύση της έκανε λίγο τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…