Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Λογισμέ μου | της Άννας Τακάκη Λογισμέ μου λόγιε, Συ που βαστάς τα χρυσά κλειδιά του νου μου, άνοιξέ μου κι αυτή τη φορά, να μπω να λευτερώσω το πνεύμα μου, να φύγει από μένα, να περιπλανηθεί, να ταξιδέψει… Αυτός ο βολετός κλοιός, που το βαστά δεν αντέχεται! Δως μου, λογισμέ μου, τις λέξεις σου τις φλογοβόλες, να τις κάνωΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Aφιέρωμα στη Μικρασιατική καταστροφή | του Γιώργου Ηρακλέους Η Σμύρνη της φωτιάς – εικόνες Πραγματικές εικόνες από τη λεηλασία της Σμύρνης που κράτησε πολλές μέρες. Ανάβω το καντήλι της μνήμης με λάδι από το Ικόνιο, έναν αιώνα τώρα… Τα δυο τα φίδια που με κρατάγανε, οι Αγγλογάλλοι, μου έφαγαν τα δάχτυλα, μα εγώ ολονυχτίς τ’ ανάβω. Στους φραγκομαχαλάδες βλέπω τηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο Βάρναλης και το χασίσι | του Τάκη Κόντου Τώρα τι σχέση έχει ο Βάρναλης με το χασίσι και προπαντός με το ξεκλήρισμα της «Μικρασίας», απ’ τους διάφορους «μεγαλεπήβολους» των «πέντε θαλασσών ή δακτύλων» και τα ηλίθια αποδέλοιπά τους. Καμία. «Ούτε για ιδέα», που λέει ο λόγος. Κι όμως. Οξω είμαστε, όξω απ’ τη γη μας. Γιατί στη γη μαςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το τέλος της κανονικής κατάστασης! | του Δανιήλ Τσιορμπατζή «η καλή οργάνωση δεν προηγείται της δράσης αλλά παράγεται από αυτή, οι επαναστάσεις δεν γίνονται από κανέναν αλλά ξεσπούν αυθόρμητα, και η πίεση για δράση έρχεται πάντα από τα κάτω, όπως κολύμπι μαθαίνουμε μόνο μέσα στο νερό χάρη στην άνωση»… Ρόζα Λούξεμπουργκ Τίποτα δε λείπει από τον θρίαμβο του δυτικού μαςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η γενοκτονία των Ελλήνων | του Μιχάλη Λουκοβίκα ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ: «πράξεις με στόχο τον μερικό ή ολικό αφανισμό μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.» (Σύμβαση ΟΗΕ για Πρόληψη και Καταστολή Εγκλημάτων Γενοκτονίας) «Κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ Μεσαίωνος, ἐπὶ Οὐάλεντος, Οὐαλεντινιανοῦ καὶ Θεοδοσίου, συνεστήθη ἐν Ἀνατολῇ ἀληθὴς «Ἱερὰ Ἐξέτασις», ἧς αἱ θηριωδίαι, αἱ καταπιέσεις καὶ αἱ σφαγαὶ δὲν ἔχουσί τι νὰΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Σεισμός, μ’ ένα παράταιρο δάκρυ σαν κόμπος λιβάνι | της Ζωής Δικταίου Σεπτέμβρης, ο ήλιος πρωτοκανακάρης ένα μπόι ψηλά στην Πεδιάδα, πάνω από τα διάσελα στη Λύττο, θαλασσοφίλητη αστράφτει αφέντρα η Κρήτη, φιδοζωναροστόλιστη, σεβαστική, πρωτότιμη, η Κρήτη! Δυο σύννεφα έσμιξαν τα μπαμπακομέταξα λιγωμένα κατά τη Ντία, ένα σμάρι γερανοί, περήφανοι φτερωτοί μετανάστες, αλλάζοντας σχηματισμό σάλπισαν στο Κακόν Όρος το ταξίδιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Θε μου, κι ας ήταν μπορετό | της Άννας Τακάκη Θε μου, κι ας ήταν μπορετό ν’ανοίξω πίσω πόρτα να βγω σεργιάνι στη ζωή, ως ήβγαινα και πρώτα. Να δω αθρώπους ήρεμους, και γελαστά κοπέλια, ν’ακούσω μουσικές φωνές σ’αλώνια και σ’αμπέλια. Να βρω πεζούλι παστρικό να κάτσω σε μιαν άκρα και ν’ αγναντέψω του χωριού τα πέτρινα τα κάστρα. ΚιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το πατητήρι και οι αναμνήσεις | της Ιφιγένειας Μανουρά Το σπίτι του παππού στο χωριό έγινε κληροδότημα σε εμένα και την αδελφή μου. Μετά από κλήρωση -για να μην μείνει καμία παραπονεμένη- μού έτυχε εμένα το ισόγειο που ήτανε οι αποθήκες, το τυροκέλι και ο αχυρώνας. Μπήκα σε μεγάλο δίλημμα εάν θα κρατήσω ή θα χαλάσω το πατητήρι που βρισκότανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η αξεβράκωτη… | του Αντώνη Κουκλινού Νοικοκύρηδες και καλοστεκούμενοι ήτονε… Οι πλιά δουλευταράδες του χωργιού, μα ίσαμ’ εκειά. Και οι δυό ντονε κοντά στα σαράντα, με δυό χρόνους διαφορά. Σπίθια γυρομπεντενιασμένα, χωράφχια ούλα σώπατα και περβόλια με πηγάδια ούλα ποτιστικά. Ένα σωρό μαξούλια βγάνουνε κάθα χρόνο και γεμίζου ντα πιθάργια, λάδια και καρπό. Ίντα τα θες όμως… καταδιά ν’ ανοίξουνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
