Μήνυμα προς το 13033, της Ιφιγένειας Μανουρά
«Ημε υ Τερψιχόρη και τω σπήτη μου ένε στο Καμινάκι. Θαίλο να πα βρο βρούβες να κάμο πήταις να φάη ο άντρας μου που νοιστεβγη. Εμαίνα μου πε ο γυατρός να μοι νοιστέβγω γυατή έχο ένα σορώ προβλύματα κε πήνω αίνα γκόσμο φάρμακα κάθα μαίρα. Κε δε θα μεταλάβι ό άντρας μου γυατί κιοσάς ο γιος μάς έκλισε τσι εκλησές και δε θα λιτουργήσουνε λένε η παπάδες. Θαίλη ώμως να νηστέψι και ας μη μεταλάβη. Θα πάο στα χαλάσματα που βγάνη κουτσουνάδες και γαλατσίδες. Μα πρέπυ να πάο και στο κουρουπάκυ που βγάνι πρασάκια. Κε πρέπυ να πάω και στι ανεμωμίλους να βρο μάραθα. Κε στη λύμνι να βρο αγριοσπάνακο. Κε στα σόπατα για να βρο λάπαθα που τα βγάνη ο τόπος οίσαμε το μπόη μου, κε αρχατζίκους Και λέω να πάο και στο Πειφκάκι να βρο μερικούς χοχλιούς απο κινου σας τσι άσπρους τση μεγάλους.. Κε αιπιδή δε με στένουναι τα πόδια μου να πάο σε τόσους σας τόπους, θα με πάη ο Χαλαράμπης ο άντρας μου με τυ σκαφτικιά μοιχανί. Κε θαίλο να σας σε πο ότι αφτώς δεν έχυ κεινοιτό να σας σε παίψη το μινιμα ντου και σας το πέμπο εγό αποπαέ και για τσι διό μας. Μονώ ανέ μας σε δη κιανοίς χροφήλακας στο δρόμω να του το πήτε να μη μας σε γράψη γιατί πέρνωμαι και η διώ μαζί 650 εβρό σίνταξει του ωγά και ανε μασε πάρουνε 150 κε 150 δε θα μασε φτάξουναι να δώμε το κοπελιώ καινένα φράγκο εδά το πάσχα να πάρουνε στα κοπέλια ντονε κιανένα δοράκοι. Κε να με σηχωορύτε για τα λάθοι γυατεί ήνε λύγα τα γραματτα μου αιπιδεί αιπύγα μέχρει τι δέφτερη τάξι του δυμοτηκού σκολιού, γυατεί στο σπήτοι μας ήμαστανε οχτώ κοπέλια και με βγαλε οίστερα ο πατέρας μου από τα γράματτα και με παίπσαναι στα βούγια. Να ύστε καλά όλη σας αίκια στο 13033».
Ιφιγένεια Μανουρά
.
