Χρόνος ανάγνωσης περίπου:3 λεπτά

Με μπλε και με λέξεις | της Ζωής Δικταίου



Μια φορά κι έναν καιρό,
του βοριά το φυσερό,
γλίστρησε απ’ τα δυο του χέρια
στων παιδιών τα μεσημέρια.
Μια δασκάλα εποχής
είπε, «μην ανησυχείς,
εκεί στο βάθος της ψυχής
μια σταγόνα της βροχής
θα σε πάει παραπέρα,
πες μας και μια καλημέρα!
Μα τα μπλε μου σκουλαρίκια
μπλε είναι του βυθού τα φύκια,
μα τη μπλε μου τη βεντάλια,
τα γαλάζια μου σαντάλια
και το μπλε μου το φουστάνι
που έπεσε λίγο μελάνι,
δες ποιος βγήκε στο σεργιάνι.»¨

Μια φορά, και πήρε φόρα
τι μεγάλη κατηφόρα,
χαμηλώνει ο ουρανός,
«εσύ είσαι ικανός»,
είπε στου γιαλού το αυτί
πριν προλάβει να βαφτεί,
και στο μπλε να βουτηχτεί.

Ικανός να κάνει τι;
Ρώτησαν δυο αετοί,
που έπαιζαν πάνω απ’ τις βάρκες,
τα παπιά πηγαίναν τσάρκες
δύο – δύο, τρία – τρία
μάθαιναν γεωμετρία!

Και πιο πέρα οι μουσικοί
που ήταν φίλοι παιδικοί
έπαιζαν τα μπλουζ του μπλε,
η παρέα τους κομπλέ,
ώσπου μπήκε σαν τη σφήνα,
με βιολί η κυρά ψιψίνα
που τη λέγαν Ζοζεφίνα!

Μπλε, δικό σου, μια σταγόνα
και στον άλλο τον αιώνα,
πάλι μπλε και μπλε θα έχει
κι αν χιονίζει, και αν βρέχει,
μπλε στα όμορφα σου χέρια
μπλε και μπλε στα καλοκαίρια
θάλασσα και ουρανός
κι ο βαθύς ωκεανός.

Σκούρο μπλε του κοβαλτίου,
μπλε ελεκτρίκ του κιβωτίου,
που έχει μέσα μια ομπρέλα
η βροχή φωνάζει «έλα».
Μπλε βιολέ και τυρκουάζ,
μπλε πετρόλ στα τατουάζ,
γαλανό και κυανό,
ταξιδεύει με κανό.
Να μια σιέλ χιονοσανίδα
και μια ονειροπαγίδα,
να και ένα ραφ κουπί
κι ένα μπλε ρουά στουπί,
και το μπλε του ζαφειριού
στην αυλή του φεγγαριού
μα και στα δικά σου μάτια
και στου ήλιου τα παλάτια!

Πόσο μπλε ουλτραμαρίν
ξόδεψε για την Κλαρίν
μέχρι να τη ζωγραφίσει,
πριν το γιασεμί ν’ ανθίσει.

Πάμε πάλι απ’ την αρχή
που το μπλε κάνει ευχή
κι ύστερα χαρίζεται
και παντού σκορπίζεται!
Στου μυαλού σου την ανέμη
μπλε κλωστή είναι δεμένη
η αγάπη και η αλήθεια
κρύβονται στα παραμύθια.
Μπλε φτερά η αλκυόνη,
και το όμορφο παγώνι,
μπλε παιχνίδια στο τραπέζι
άσε το παιδί να παίζει.
Η αγάπη δεν τελειώνει,
το γαλάζιο σου σεντόνι
μπλε ριγέ στα μανταλάκια
μπλε πετρόλ στα βοτσαλάκια,
μπλε ραδιόφωνο στο κύμα
γράψε το δικό σου ποίημα.

Πάμε πάλι απ’ την αρχή
που το μπλε κάνει ευχή,
μια ευχή με πανωφόρι
«της χαράς μου ψηφοφόροι,
πως γελά ο ουρανός
που δεν είναι στεριανός»
λέει και λέει η δασκάλα
με το μέλι, με το γάλα,
μια φορά κι έναν καιρό
μπλε λουλάκι στο νερό!

Γουβιά, 28 Γενάρη του 2024
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου

Από την ποιητική συλλογή για παιδιά «Οι λέξεις καπετάνισσες»


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι η δημιουργία «Δασκάλα εποχής», μολύβι και κάρβουνο, της εικαστικού Ιωάννας Παληοκώστα]


Ζωή Δικταίου

Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Σβούρα-αρτ, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.

Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:

– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:415