Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Lauren | της Ζωής Δικταίου
Δεν ήταν για τίποτα σίγουρη, την προλάβαιναν πάντα οι εξελίξεις,
θαρρείς κι έπαιζε σ’ ένα παιχνίδι, σαν το κρυφτό,
κι εκεί που περίμενε να πει, φτου ξελευτερία,
κάποιος προλάβαινε, και, την έφτυνε…
Μόνο για την υπερηφάνεια της δεν αμφέβαλλε.
Αυτή την κρατούσε.
Έβλεπε πολύ περισσότερα απ’ όσα συλλαμβάνει το ανθρώπινο μάτι
κι ας είχε ελαττωματική η όραση, η Lauren,
τις περισσότερες φορές, μετά από όσα έπεφταν στην αντίληψή της,
έμενε βυθισμένη στον εαυτό της, και στις σκέψεις της,
δεν ήθελε να πληγώσει κανέναν.
«Όταν έρθει η ώρα, θα ανοίξω την πόρτα και απλά θα φύγω,
και θα φύγω κυρία», ούτε και γι’ αυτό ήταν σίγουρη
δεν ήξερε αν το ονειρευόταν περισσότερο,
ή αν απλά το περίμενε να συμβεί κάποτε.
Φορώντας μπεζ βερμούδα, άσπρο μακό μπλουζάκι
και ίσια αθλητικά παπούτσια, βγήκε στον πεζόδρομο,
όχι για να φύγει, μια ανάσα ήθελε.
Αντάλλαξε λίγες κουβέντες με ένα περαστικό που είχε χαθεί,
χαμηλώνοντας ελαφρά τα μυωπικά γυαλιά,
τον κοίταξε που ξεμάκραινε στο βάθος του δρόμου,
εκείνη πήρε την αντίθετη κατεύθυνση.
Στους μακρινούς περιπάτους κάτι κατάφερνε,
συνήθως τα βιβλία μιας βιτρίνας, γινόταν αφορμή
να τροφοδοτεί το στοχασμό της με ιδέες καθαρές,
μακριά από τη σκόνη και τη μούχλα των παρωχημένων,
των τετριμμένων,
μακριά και από τη δογματική μεγαλορρημοσύνη,
που μαζί με την τυφλή φλυαρία την κούραζαν.
Ναι, δεν συμπαθούσε την ακατάπαυστη φλυαρία,
των πολιτικών, των ειδημόνων σε όλα τα θέματα,
των τηλεπαρουσιαστών,
όσων κήρυτταν τα του θεού σπέρνοντας φόβο,
των συγγενών στα οικογενειακά τραπέζια.
Θεωρούσε πως είναι το χειρότερο σαράκι στη ζωή,
η αιτία, που κάνει κάθε γνωστικό άνθρωπο,
να χάνει τη διάθεση να ασχοληθεί σοβαρά με κάτι,
ή με κάποιον,
ίσως εν τέλει,
ο λόγος, που ένα πλήθος ικανοτήτων χάνονται άσκοπα.
«Η φλυαρία αρέσει στους ναρκισσευόμενους…»,
η φράση, συγκομιδή μιας φευγαλέας ματιάς,
από μια ασπρόμαυρη ταινία εποχής, ήρθε στο μυαλό της.
Αναλογίστηκε πως αν μπορούσαν να δουν, κάποιοι άνθρωποι,
το αληθινό τους πρόσωπο στον καθρέφτη,
χειρότερο οπωσδήποτε από αυτό του Dorian Gray,
σίγουρα θα τρόμαζαν.
«Ο χρόνος, πρέπει να κερδίζεται έξυπνα, και όχι να ξοδεύεται
σαν φτηνό εμπόρευμα», σκέφτηκε με κυνική ειλικρίνεια.
Φτάνοντας στην αγορά Marché Maubert,
του πέμπτου διαμερίσματος, κοντά στο Πάνθεον,
ένας παλιός φίλος,
την περίμενε στο Maison d’ Isabelle.
Κι είχαν μια ένταση τα βλέμματα,
από τη μια το σκούρο καστανό, το δικό της,
κι από την άλλη το γκρι με το πράσινο, το δικό του,
θαρρείς μετρώντας την απόσταση από το ένα φλιτζάνι, στο άλλο,
από τη ζωή, ως το θάνατο
τώρα όλα αποκτούσαν το νόημα που τους άξιζε,
στη σιωπή.
Παρίσι, Πάνθεον, Ιούνιος 2022
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Ζωή Δικταίου
Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.
Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:
– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα
