Χρόνος ανάγνωσης περίπου:2 λεπτά

Ελεγεία θαμπού τοπίου | της Άννας Τακάκη



Τόπε που μ’ έκανες να σ’ αγαπήσω
και τώρα με σκίζεις σαν μαχαιριά
γυρίζω πίσω να σ’ αντικρίσω
μου ’γινες θύμηση από παλιά
κι έτσι με θύμησες θα συνεχίσω.

Απλώνω τα χέρια, να σ’ αγκαλιάσω
και κάνεις πέρα σαν κάποιος ξένος
Ανοίγω το βλέμμα να σε χορτάσω
κι άλλων ανθρώπων βρίσκω το γένος
που θα βρω τόπο για να περάσω;

Εδώ ερημιά, αλλού ασχήμια
εδώ φοβούνται, εκεί σιωπούνε
Σπίτια παλιά κι αλλού συντρίμμια
άνθρωποι πια δεν κατοικούνε
Κι ο τόπος ντύθηκε στη γύμνια.

Χώμα που σ’ όργωσαν μυριάδες χέρια
γη μου, αφράτη πως με ματώνεις!
Ξερά χορτάρια άδεια παρτέρια
καρφί το θώρι τους να με καρφώνει
σπίτια γεμίσανε με περιστέρια.

Άσπρο δε βρίσκω μόνο στο κύμα
που το ταράσσει η τραμουντάνα
Κι έχ’ η ψυχή μου γεμίσει κρίμα
φιέστα έχει αλλού η μπάντα
κι εμένα εδώθε με σέρνει η ρίμα.

Παντέρμε κόσμε, τόπε γλυκέ μου
πως μας αφήνεις μόνους και ξένους;
Εδώ είν’ η μήτρα αυτού του γένους,
πύλη του σύμπαντος, εμπάτε όλοι!
Όλοι χωρούμε, μα τάξετέ μου
για ένα ολάνθιστο ξανά περβόλι.

Άννα Τακάκη


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι η ψηφιακή δημιουργία «άλμα πίστης», 2019, του «MoodyBlue», γεωπόνου μηχανικού, σύμβουλου σχεδιασμού μηχανών και λάτρη των γραφικών υπολογιστών, από τη Βραζιλία]


Η Άννα Τακάκη είναι ποιήτρια, συγγραφέας και αρθογράφος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο ορεινό χωριό Ζήρος, Σητείας, απ’ όπου και η πρώτη πηγή των εμπνεύσεών της. Ζει μόνιμα στη Σητεία της Κρήτης. Ταξίδεψε επί χρόνια ως συνοδός του συζύγου της πλοιάρχου του Εμπορικού Ναυτικού. Τις εμπειρίες της από τη ζωή της ναυτοσύνης έχει καταγράψει σε ποιήματα και διηγήματα.

Ποίημά της έχει μελοποιηθεί από τον παγκοσμίου φήμης μουσουργό Νίκο Αστρινίδη. Ποιήματα και Μαντινάδες της περιλαμβάνονται στο CD «Ριζοχάρακο» με τους μουσικούς, Καλλιόπη Βασιλείου, Νεκτάριο Μαρίνο και Γιάννη Λεθιωτάκη.

Έχει πάρει μέρος σε Παγκόσμια Λογοτεχνικά Συνέδρια, έχει βραβευτεί για την ποίησή της από τον Παγκόσμιο Πολιτιστικό Φορέα «Αμφικτιονία Ελληνισμού», και έχει τιμηθεί από τοπικούς φορείς για την προσφορά της στην παράδοση. Επίσης ποιήματά της περιλαμβάνονται σε ποιητικές ανθολογίες και κρητικά λευκώματα.

Είναι μέλος του «Πανεπιστημίου των Ορέων». Η ηθογραφία της «Ο Κουμαρτζής» έχει διασκευαστεί σε θεατρική παράσταση και έχει παρουσιαστεί με επιτυχία, από τα παιδιά του 1ου ΕΠΑΛ Χανίων στην Τεχνική Σχολή Αυγόρου Αμμοχώστου στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την αδελφοποίηση των δυο σχολείων.

Μέχρι σήμερα έχει εκδόσει τα λογοτεχνικά έργα:
Χρώμα Θαλασσινό, ποίηση, 2004
Αλλιώς φυσά τ’αέρι ποίηση, «Μουσικό Εργαστήρι Αεράκη» 2007
Υγιέ μου, το τραγούδι της μάνας, Αμφικτιονία Ελληνισμού» ποίηση, 2010
Ο Κουμαρτζής, κρητική ηθογραφία, «Βεργίνα», 2011
Τα σκαρφίσματα του Σηφαλιού, κρητική ηθογραφία, «Βεργίνα», 2013
Στσι γειτονιές του Ρώκριτου, ποίηση, «iδeα Sitia»,2013
Μαίανδρος ο Έρωτας, ποίηση, «Βεργίνα»,2015
Η αναφορά μου στο Ν. Καζαντζάκη, ποίηση, «Ιωλκός», 2016
Χρώμα θαλασσινό, επανέκδοση, «Ιωλκός», 2016
Η κρίση θέλει τερτίπι, θεατρικό, «Βεργίνα», 2017
Αροδαμοί κι Αγκαραθιές, «Σβούρα Εκδοτική», 2023
κι έχει αρκετό έργο ανέκδοτο.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:160