Χρόνος ανάγνωσης περίπου:2 λεπτά

Η συγχορδία των φωνηέντων | της Άννας Τακάκη



Όλα βουβάθηκαν ξαφνικά…
Τα πουλιά, η θάλασσα, οι άνθρωποι…
Όλα βουβάθηκαν.
Κι έμεινε μια μούχρια σιωπή
να ταλαντεύεται ανάμεσα στη μέρα και στη νύχτα
χωρίςένα ίχνος κραδασμού.
Οι θόρυβοι και οι φωνές κρύφτηκαν
μέσα στη μυσταγωγία μιας ανελέητης μοναξιάς
που είναι πιο και από το θάνατο βουβή!
Εγώ κι εσύ μη αντέχοντας τη μουγκή ερημιά
κλειστήκαμε στην κάμαρά μας.
Σφραγίσαμε πόρτες και παράθυρα
κι αφήσαμε τα γυμνά κορμιά μας
να ενώνονται σιωπηρά
με το πιο ατίθασο και ζωώδη ένστικτο.
Η άγρια βία μάς μάτωνε τα χείλη
μάς μάτωνε όλο το σώμα.
κι άρχισε να ρέει το αίμα κόκκινο,
κόκκινο και τριανταφυλλένιο
πάνω στα λευκά σεντόνια μας.
Μα όλο και φούντωνε το ένστικτό μας
όλο και πιο πολύ εισχωρούσαμε
στις λαβυρίνθιες στοές του πάθους
κι άρχισαν ν’ανοίγουν τα μηλίγγια μας
κι άρχισαν να εκρήγονται τα σωθικά μας
πετώντας έξω πρωτόγονες κραυγές.
Τότε και τα φωνήεντα ξεσηκώθηκαν!
Βάρβαρα την αρχή,
σαν να ήθελαν να κατακτήσουν
δυο σκλαβωμένα σώματα.
Κι ύστερα γαλήνεψαν
κι έγιναν συμφωνικές συγχορδίες
μιας ωδής που γαλήνευε
τα ατίθασα κορμιά μας.
Ύστερα έγιναν λέξεις,
όμορφες αγαπησιάρες λέξεις
που γέμιζαν την ψυχή γαληνεμιά!
Τέλος έγιναν χάδι
που θώπευαν και τα πιο άγρια ένστικτά μας.
Ανοίξαμε πόρτες και παράθυρα.
Όλα βουβά! Παντού θανάτου σιωπή.
Περπατήσαμε ανάμεσα στις βουβές μορφές,
το βουβό τοπίο, ατενίσαμε το βουβό ουρανό.
Με τη συγχορδία των φωνηέντων μας
να αντιλαλεί ως την γκριζόλευκη
μουγκή φάλαγγα.
Ώσπου μια αλληλουχία λέξεων ηχηρών
άρχισε διακαώς να γεμίζει το νεκρωμένο τοπίο.
Τότε όλοι συλλάλησαν καθώς θυμήθηκαν
πως είχαν ξεχάσει τα φωνήεντα
στη απάθεια μιας μίζερης παρατροπής.

Άννα Τακάκη

Από τη συλλογή «Μαίανδρος ο Έρωτας», Βεργίνα, 2015


Η Άννα Τακάκη είναι ποιήτρια, συγγραφέας και αρθογράφος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο ορεινό χωριό Ζήρος, Σητείας, απ’ όπου και η πρώτη πηγή των εμπνεύσεών της. Ζει μόνιμα στη Σητεία της Κρήτης. Ταξίδεψε επί χρόνια ως συνοδός του συζύγου της πλοιάρχου του Εμπορικού Ναυτικού. Τις εμπειρίες της από τη ζωή της ναυτοσύνης έχει καταγράψει σε ποιήματα και διηγήματα.

Ποίημά της έχει μελοποιηθεί από τον παγκοσμίου φήμης μουσουργό Νίκο Αστρινίδη. Ποιήματα και Μαντινάδες της περιλαμβάνονται στο CD «Ριζοχάρακο» με τους μουσικούς, Καλλιόπη Βασιλείου, Νεκτάριο Μαρίνο και Γιάννη Λεθιωτάκη.

Έχει πάρει μέρος σε Παγκόσμια Λογοτεχνικά Συνέδρια, έχει βραβευτεί για την ποίησή της από τον Παγκόσμιο Πολιτιστικό Φορέα «Αμφικτιονία Ελληνισμού», και έχει τιμηθεί από τοπικούς φορείς για την προσφορά της στην παράδοση. Επίσης ποιήματά της περιλαμβάνονται σε ποιητικές ανθολογίες και κρητικά λευκώματα.

Είναι μέλος του «Πανεπιστημίου των Ορέων». Η ηθογραφία της «Ο Κουμαρτζής» έχει διασκευαστεί σε θεατρική παράσταση και έχει παρουσιαστεί με επιτυχία, από τα παιδιά του 1ου ΕΠΑΛ Χανίων στην Τεχνική Σχολή Αυγόρου Αμμοχώστου στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την αδελφοποίηση των δυο σχολείων.

Μέχρι σήμερα έχει εκδόσει τα λογοτεχνικά έργα:
Χρώμα Θαλασσινό, ποίηση, 2004
Αλλιώς φυσά τ’αέρι ποίηση, «Μουσικό Εργαστήρι Αεράκη» 2007
Υγιέ μου, το τραγούδι της μάνας, Αμφικτιονία Ελληνισμού» ποίηση, 2010
Ο Κουμαρτζής, κρητική ηθογραφία, «Βεργίνα», 2011
Τα σκαρφίσματα του Σηφαλιού, κρητική ηθογραφία, «Βεργίνα», 2013
Στσι γειτονιές του Ρώκριτου, ποίηση, «iδeα Sitia»,2013
Μαίανδρος ο Έρωτας, ποίηση, «Βεργίνα»,2015
Η αναφορά μου στο Ν. Καζαντζάκη, ποίηση, «Ιωλκός», 2016
Χρώμα θαλασσινό, επανέκδοση, «Ιωλκός», 2016
Η κρίση θέλει τερτίπι, θεατρικό, «Βεργίνα», 2017
Αροδαμοί κι Αγκαραθιές, «Σβούρα Εκδοτική», 2023
κι έχει αρκετό έργο ανέκδοτο.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:400