Χρόνος ανάγνωσης περίπου:2 λεπτά

Λάφυρα, στην εκκρεμότητα της επιθυμίας | της Ζωής Δικταίου



Μελαγχολική αίσθηση χαράς
στο καλοκαίρι της μνήμης.
Μισό φεγγάρι σε φιλόξενη θάλασσα.
Μακριά ταξιδεύει η σιωπή τη μορφή σου,
ένστικτο στο βυθό των αισθήσεων,
αναρίθμητοι πόθοι απ’ τα δειλινά της νιότης
κι ο καπνός της λήθης να υψώνεται πάντα ερήμην μου.
Όλα στον ίδιο άνεμο χορεύουν
-κορδέλα πορφύρας σε κρυσταλλωμένα νερά-
στοιχειωμένες αγκαλιές από φύκια κι αλμύρα
που μάταια προσπαθείς ν’ αρνηθείς
σε νοθευμένες προσμονές.
Άγγελος που δακρύζει στο φως…
Παιδί τον οδηγεί, ξυπόλητο στην προκυμαία,
εκεί που ρεμβάζουν οι αναμνήσεις.
Γαλήνης βλέμματα στη λιτανεία των κυμάτων
με την αθωότητα που έχουν οι Κυριακές
ψιθυρίζεις λόγια αγάπης
με τις στάχτες του φθινοπώρου στα χέρια.
Στον κατήφορο το τέρμα. Αύριο…
εκεί που η ψυχή εξαγνίζεται με γιασεμιά
και χάνεται στον Έρωτα με τη δίνη του νόστου,
στην επικράτεια του αξεδιάλυτου μύθου,
καθώς ανάσα της αιωνιότητας.
Μακριά από τον κόσμο
ακούω τον χτύπο της καρδιάς σου σε μυστικό κήπο.
Πίσω από τ’ αχνισμένα τζάμια
θυμάμαι να ευωδιάζουν οι στιγμές.
Η πρώτη φορά, με την απροσποίητη ειλικρίνεια
και τα όνειρα γερμένα σε λευκό μαξιλάρι,
λάφυρα στην έναστρη νύχτα,
εκείνη που ματαιώνεται με την απουσία σου
και ας θέλει το καλοκαίρι
να είναι η ανταμοιβή των σωμάτων.
Υπάρχουν δρόμοι του πόθου,
εκείνοι που σε οδηγούν στην ιερή μοναξιά
και στον αλμυρό αγιασμό της θάλασσας,
-ξέρεις, πάει καιρός-
έχω ανοίξει ένα παράθυρο
στην πατρίδα του άλλου κόσμου.
Μα, δεν βιάζομαι…

Ζωή Δικταίου


 

[Από την ποιητική συλλογή «Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις», 2020, ISBN: 978 618 5456-20-7]


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «Στολίδι» ζωγραφική σε χαρτί, 50Χ57 εκ., του ζωγράφου Willem Haenraets (9/10/1940 -) από το Heerlen της Ολλανδίας]


 

Ζωή Δικταίου

Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.

Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:

– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:415