Χρόνος ανάγνωσης περίπου:2 λεπτά

Ευγενική φιλοδοξία ένα φιλί | της Ζωής Δικταίου



Κιτρινισμένος ο καιρός,
από τις σκισμένες δαντέλες τής μνήμης
τα όνειρα, άναυλα έφυγαν
ένα κερί αναμμένο μέρες και νύχτες στο παράθυρο
κι απ’ έξω, στην αστροφεγγιά τού παγωμένου βοριά
ωχρό μετάξι η θύμηση,
μια μόνο κλωστή κρατά
σπαραχτικά η ψυχή μέσα στα κρίματα
και η γνώση μάταιη χωρίς τη νιότη
ποιαν όραση να δοξάσουν τα μάτια στην ίδια πλατεία
πριν χαμηλώσει κι άλλο το φεγγάρι στην προκυμαία.

Ώρες σιωπηλές,
απαρνημένος εαυτός δίπλα στ’ αγάλματα
ένα ξυλάκι κανέλλας σκλαβώνει την απουσία
οι σταγόνες παγώνουν στον καθρέφτη
ξενιτεμένες σκέψεις τού έρωτα συντρόφισσες
στο λίγο μιας αγάπης
στην ίδια πόλη θέλω να χαθώ
σε μια δύση φορτωμένη σύννεφα χρυσά
με το βλέμμα γεμάτο κοχύλια
με την αφή του χιονιού στο πρόσωπο
με την ίδια μισή φωτογραφία στα χέρια
αδίδακτη, νικημένη, αλύγιστη.
Όλο το νόημα του κόσμου
μια νύχτα ήταν…

Τα σημάδια στην πόρτα, το ρόπτρο εκεί, το δάκρυ αψύ
εξόριστος ο ήχος τής θάλασσας στην άλλη πλευρά
απόψε βγήκα έξω, περιττό βάρος οι σκέψεις,
απόψε δραπέτευσα από τη φυλακή μου,
με το κόκκινο μου παλτό, στο Λιστόν μεσάνυχτα,
φιλί στον άνεμο, όχι, φιλί στο χιόνι,
το χιόνι που πέφτει
ανέλπιστη χαρά στην παλιά πόλη, στη Σπιανάδα,
στο Καμπιέλο,
στις στέγες στην πάνω πλατεία
στην Εβραϊκή Συναγωγή,
στον Ανεμόμυλο
και στα σπασμένα μου φτερά, απόψε,
απόψε στο καλντερίμι
ευγενική φιλοδοξία ένα φιλί
κι ένα τριαντάφυλλο, στην Κέρκυρα.
Τίποτα δεν τελειώνει εδώ,
θυμάσαι ακόμη τις κρυφές γωνιές
αυτές που μπορείς να σταθείς
για να περάσει ο έρωτας δίπλα σου
και να σε κρατήσει τελικά
από το χέρι η αγάπη
στο κατώφλι ενός άλλου αιώνα.
Χιονίζει, είναι όλα όμορφα απόψε.
Χιόνι φιλί τ’ ουρανού…

Κέρκυρα 4 Ιανουαρίου 2019
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου

[Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το ποίημα είναι της Ελίνας Μωραΐτη]


Ζωή Δικταίου

Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.

Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:

– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:827