Χρόνος ανάγνωσης περίπου:1 λεπτά

Το ντουκιάνι του Μαρή | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή



Έκλεισε πια το ντουκιάνι,
μιας κι αλλάξαν’ οι καιροί,
σ’ άλλο στέκι, βρες χαρμάνι,
μέχρι να τ’ ανακαινίσουν
το ντουκιάνι του Μαρή…

Γιόμισε η μικρή πλατεία,
μιας κι ο κόσμος προχωρεί,
με καινούρια πελατεία,
στο παλιό, μικρό ντουκιάνι,
μέσα πλέον δε’ χωρεί…

Είναι πιο παλιά ντουκιάνια
από ‘κείνο του Μαρή,
που ‘χουν σταθερά χαρμάνια,
χρόνια τώρα και ζαμάνια,
για τον κάθε μουστερή…

Άραγε ο δυόσμος; στο ντουκιάνι του Μαρή!
θα ξανανθίσει; απ’ του καφέ του, το χαρμάνι!
άλλαξαν φίλε και αδερφέ μου, οι καιροί,
ίδια πια μυρωδιά, ο βασιλικός δε βγάνει…

Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2023

Κώστας Μιχαήλ Μαρής 

[Η φωτογραφία που συνοδεύει του ποίημα είναι έργο του Κρητικού φωτογράφου Γιάννη Μαυράκη]


Κώστας Μιχαήλ Μαρής

Ο Κώστας Μιχαήλ Μαρής, δημιουργός (στιχουργός – σύνθετης, τραγουδοποιός – αυτοσχεδιαστής) γεννήθηκε στο Ρέθυμνο Κρήτης το 1980 και ζει στα Λιβάδια Μυλοποτάμου (ένα ορεινό χωριό στους πρόποδες του Ψηλορείτη). Είναι απόφοιτος Γενικού Λυκείου και από εννιά χρονών άρχισε να γράφει κρητικές μαντινάδες ακολουθώντας την παράδοση του τόπου του, για να περάσει αργότερα δώδεκα χρονών στην αντίπερα όχθη (το λαϊκό τραγούδι) εμπνευσμένος από τον Δημήτρη Μητροπάνο. Το Δημιουργικό κομμάτι είναι μέρος της ζωής του, αφού σ’ αυτό αφιερώνει τις ελεύθερες ώρες του, γράφοντας στίχους και μουσική.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:163