Πολυτεχνείο 1973 – Ανταπόκριση ομάδας φοιτητών για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου
Στις 19 Νοέμβρη 1973, δύο μέρες μετά από το ματοκύλισμα του αγωνιζόμενου λαού στην Αθήνα, ο ραδιοσταθμός «Η Φωνή της Αλήθειας» μετέδωσε την παρακάτω ανταπόκριση ομάδας φοιτητών που συμμετείχαν στον αγώνα του Πολυτεχνείου.
Το συγκεκριμένο κείμενο έχει ιδιαίτερη αξία, αφού με ζωντάνια, συγκινησιακή φόρτιση και μαχητικότητα αποτυπώνει το εξεγερτικό πνεύμα του Νοέμβρη. Ξεχωρίζουν χρήσιμα συμπεράσματα για κάθε αγώνα, όπως η σημασία της ύπαρξης κέντρου συντονισμού, της επιλογής εύστοχων συνθημάτων και της οργάνωσης της αλληλεγγύης, που εξασφαλίζει την απόκρουση κάθε προβοκάτσιας, αλλά και τη στήριξη από ευρύτερα τμήματα του λαού. Τα συγκλονιστικά στοιχεία για το πώς οργανώθηκε η κατάληψη εκείνες τις μέρες φωτίζουν τις ανεξάντλητες δυνάμεις που έχει ο λαός όταν αποφασίζει να αναμετρηθεί με έναν αντίπαλο, ακόμα και αν μέχρι «χτες» αυτός έμοιαζε ακλόνητος.
«19.11.1973
Αθήνα, Κυριακή.
Η Χούντα με τη συνενοχή της κυβέρνησης Μαρκεζίνη εξακολουθεί ασταμάτητα να βάφει στο αίμα τους δρόμους και τις πλατείες των Αθηνών, ενώ εξαπολύει ακατάπαυστα τα θωρακισμένα της, τους αποθηριωμένους πεζοναύτες, τους ΛΟΚατζήδες και τους αστυνομικούς κατά των ηρωικών φοιτητών και των εργατών που αδελφώθηκαν μαζί τους, εναντίον ολόκληρου του λαού που ηρωικά και απτόητα την αντιπαλεύει, ενώ γίνεται όλο και πιο επίμονη η προσπάθειά της να συκοφαντήσει και να δυσφημίσει αυτόν τον ηρωισμό, το βαθιά δημοκρατικό και πατριωτικό αγώνα. Να παρουσιάσει σα μεμονωμένη κίνηση μιας μικρής δήθεν μειοψηφίας μηδενιστών, μια κίνηση υποβολιμαία και ξενοκίνητη, και να αποδώσει στις δεκάδες χιλιάδες αγωνιζόμενους φοιτητές, εργάτες και άλλους δημοκράτες και πατριώτες επιδίωξη, μέθοδες και προθέσεις αναρχικών και καταστροφέων. Αυτό, για να δικαιολογήσει τη δολοφονική ένοπλη επίθεσή της. Δεν είναι τυχαίο ότι κυριότερος στόχος αυτής της συκοφαντικής εκστρατείας της ήταν και είναι το Πολυτεχνείο, πραγματικό κέντρο και σύμβολο του ηρωικού αγώνα των φοιτητών αυτών των ημερών.
Το Πολυτεχνείο που στάθηκε, άλλωστε, και κύριος στόχος της άνανδρης και κτηνώδους επίθεσης των θωρακισμένων και ματοβαμμένων γενιτσάρων της Χούντας ενάντια στο αντιδικτατορικό και λαϊκό κίνημα.
Ας δούμε όμως τι συνέβαινε μέσα στο Πολυτεχνείο στις δραματικές μέρες της ηρωικής πολιορκίας και ποιοι ήταν οι πολιορκημένοι μέσα σε αυτό: Ήταν άραγε μια ελάχιστη μειοψηφία μηδενιστών, αναρχικών και καταστροφέων, όπως λέει ο ίδιος ο ματοβαμμένος αρχιδικτάτορας, ο θλιβερός, αλλά και το ίδιο ματοβαμμένος κομπάρσος του Μαρκεζίνης και οι διάφοροι άθλιοι Ζουρνατζήδες(1); Ή οι έγκλειστοι αγωνιστές του Πολυτεχνείου ήταν και φέρθηκαν σαν υπεύθυνοι πολίτες αυτής της κατατυραννισμένης, μα αδάμαστα δημοκρατικής χώρας, εκφραστές των αιτημάτων και των διεκδικήσεων των φοιτητών, αλλά και των γνήσιων πόθων του ελληνικού λαού για δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία;
Αυτό το δεύτερο, που χαρακτήρισε και χαρακτηρίζει τον αγώνα μας,το αποδείχνουν οι ενέργειες και τα μέτρα που πήραμε από την πρώτη ώρα που εγκατασταθήκαμε στο Πολυτεχνείο 4.000 και πάνω φοιτητές, αλλά και το υπογράμμισαν οι εκπομπές του ραδιοφωνικού μας σταθμού, του ραδιοσταθμού των ελεύθερων, αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων, αγωνιζόμενων Ελλήνων, που κατορθώσαμε να θέσουμε εκεί σε λειτουργία. Μια συστηματική, πειθαρχημένη και υπεύθυνα συντονισμένη δουλειά οργάνωσης, προετοιμασίας και διαφύλαξης του αγώνα που είχε αρχίσει αμέσως.
Από τη νύχτα της Πέμπτης προς Παρασκευή ελέγχαμε απολύτως την κατάσταση στο Πολυτεχνείο. Τη νύχτα εκείνη έγιναν Γενικές Συνελεύσεις κατά σχολές και εκλέχτηκαν αντιπροσωπευτικές επιτροπές. Ιδιαίτερα προσεχτική δουλειά έγινε για να απομονωθούν τα ξένα προς το φοιτητικό κίνημα στοιχεία. Ξεκαθαρίστηκε στην αρχή το πλήθος των συγκεντρωθέντων, με κύριο τρόπο την επίδειξη και τον έλεγχο των φοιτητικών ταυτοτήτων των και την ανάληψη εγγυήσεων από γνωστούς φοιτητές για όσους έτυχε να μην έχουν ταυτότητες. Σεβόμενοι απόλυτα εκείνους που είχαν συγκεντρωθεί για να μας εκδηλώσουν τη συμπαράστασή τους, απομονώσαμε ταυτόχρονα όλους εκείνους που δεν είχαν σχέση με το φοιτητικό κίνημα, τους ύποπτους γνωστούς προβοκάτορες. Αποκαταστήσαμε αυστηρό έλεγχο στις εισόδους για τον ίδιο σκοπό.
Στις συνελεύσεις που έγιναν κατά σχολές του Πανεπιστημίου, του Πολυτεχνείου και της Ανώτατης Εμπορικής συζητήθηκαν και όλα τα θέματα, φοιτητικά και πολιτικά. Συζητήθηκαν τα αιτήματα, καθώς και τα συνθήματα που θα προβληθούν, εκλέχτηκαν με ατομική, ανοιχτή ψηφοφορία τα μέλη των επιτροπών κατά σχολές. Ακολούθησε σύσκεψη των αντιπροσώπων αυτών και μέσα από αυτήν εκλέχτηκε η Συντονιστική Επιτροπή του αγώνα. Η Συντονιστική Επιτροπή συζήτησε αμέσως την κατάσταση στο Πολυτεχνείο, τα αιτήματα και τα συνθήματα. Πρώτο και κύριο μέλημα της Συντονιστικής Επιτροπής ήταν να οργανώσει τον έλεγχο του ραδιοφωνικού πομπού που είχε εγκατασταθεί στο Πολυτεχνείο. Ακολούθησε αμέσως ο έλεγχος των συνθημάτων. Παρέμειναν και διατηρήθηκαν όλα τα σπουδαστικά και πολιτικά συνθήματα. Συνθήματα που εγκρίθηκαν και προβλήθηκαν ήταν: «Κάτω η Χούντα», «Έξω οι Αμερικάνοι», «Λαϊκή κυριαρχία», «Ενότητα και αγώνας». Ταυτόχρονα η Επιτροπή κατάγγειλε σαν προβοκατόρικη ενέργεια που θα απέβλεπε στο να αποδοθεί στους φοιτητές οποιοδήποτε σύνθημα που θα απέκοπτε τους φοιτητές από το σύνολο του εργαζόμενου λαού ή σύνθημα που δεν εγκρίνει η Επιτροπή και που δεν εκπροσωπεί τους φοιτητές σα σύνολο.
Ταυτόχρονα η Συντονιστική Επιτροπή διόρισε υποεπιτροπές για διάφορους τομείς και υπηρεσίες που θα εξασφάλιζαν την κανονική και πειθαρχημένη διαβίωση των φοιτητών. Όπως υπηρεσίες: Τύπου και ραδιοφώνου, υγειονομικής περίθαλψης, συσσιτίου, υπνωτηρίου, καθαριότητας και τάξεως. Ελειτούργησε κανονικά το συσσίτιο, οργανώθηκε η προμήθεια τροφίμων χωρίς καμιά υποχρεωτική οικονομική επιβάρυνση των φοιτητών, η δημιουργία κοινού ταμείου με εθελοντικές εισφορές των φοιτητών. Στο ζήτημα αυτό σημαντική υπήρξε η ενίσχυση του κόσμου που ήταν συγκεντρωμένος έξω από το Πολυτεχνείο και που πρόσφερε αυθόρμητα τρόφιμα και χρήματα στους έγκλειστους σπουδαστές. Πάρθηκαν ιδιαίτερα προσεκτικά και υπεύθυνα μέτρα ώστε δίπλα στην εξασφάλιση της τάξης στο Πολυτεχνείο να διατηρηθεί άθικτη και ακέραια η περιουσία του Ιδρύματος. Όλα αυτά τα διαπίστωσαν και καθηγητές μέλη της Συγκλήτου, αλλά και γονείς φοιτητών που επισκέφτηκαν το Πολυτεχνείο για να διαπιστώσουν την κατάσταση.
Αυτή ήταν η οργάνωση του αγώνα μας στο Πολυτεχνείο. Μια οργάνωση που όχι μόνο διαψεύδει τους άθλιους ισχυρισμούς της Χούντας, περί μεμονωμένων μηδενιστών, αναρχικών και καταστροφέων, αλλά και για μία ακόμα φορά αποδείχνει ότι το φοιτητικό κίνημα είναι ένα πιστό, γνήσιο όσο και ηρωικό κομμάτι ολόκληρου του αγώνα του ελληνικού λαού κατά της ξενοκίνητης τυραννίας. Το Πολυτεχνείο τις μέρες της πολιορκίας του στάθηκε ένα γνήσιο προπύργιο αυτού του αγώνα και οι έγκλειστοί του στάθηκαν υπεύθυνοι αγωνιστές του.
Αυτό άλλωστε το πνεύμα κυριάρχησε και στις εκπομπές του ραδιοφωνικού μας πομπού. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πομπός του Πολυτεχνείου στάθηκε πραγματικά κάρφος στα μάτια της Χούντας και ότι η βάρβαρη δολοφονική εκπόρθηση του Πολυτεχνείου με τα τανκς και τα μυδραλιοβόλα δίπλα στην εξόντωση και την κατατρομοκράτηση των σπουδαστών είχε και σκοπό να κάνει να σιγήσει η ελεύθερη αυτή φωνή των αγωνιζόμενων σπουδαστών που είχε ταυτιστεί τις μέρες εκείνες με τη φωνή του αγωνιζόμενου έθνους.
Ο ραδιοφωνικός μας πομπός ακούραστα εκείνες τις μέρες ενημέρωνε το λαό της πρωτεύουσας για την πορεία και τους σκοπούς του αγώνα μας, τον καλούσε σε συμπαράσταση, ανέτρεπε και διέψευδε τις συκοφαντίες της Χούντας για το δήθεν μεμονωμένο και αναρχικό χαρακτήρα του αγώνα μας. Ενημέρωνε αδιάκοπα για την όλο και πλατύτερη, όλο και πιο αποφασιστική συναδέλφωση των φοιτητών και των εργατών στον κοινό αγώνα, πληροφορούσε για την ανάπτυξη και επέκταση της πάλης στα άλλα πανεπιστημιακά κέντρα και στις διάφορες άλλες πόλεις της χώρας (…).
Ο ραδιοφωνικός πομπός μας κατάγγειλε τη ληστεία του λαού και την καταδίκη του σε κατοχική πείνα χάρη στα μέτρα της Χούντας και της κυβέρνησης Μαρκεζίνη, τη στέρηση των καυσίμων από το λαό για να εφοδιάζονται πιο άνετα τα πειρατικά σκάφη του 6ου Αμερικανικού Στόλου (2).
Έδινε τα μηνύματα συναδέλφωσης και του κοινού αγώνα των φοιτητών με την ηρωική μας εργατική τάξη, με τους φοιτητές των άλλων πόλεων, με τους μαθητές. Να τι μετέδιδε σχετικά: «Κάτω η δικτατορία, ανεξάρτητη Ελλάδα, λευτεριά και προκοπή, ευχαριστούμε τους οικοδόμους για τη συμπαράστασή τους, ευχαριστούμε τους μαθητές των τεχνικών σχολών για τη συμπαράστασή τους και την αποχή τους, ευχαριστούμε τους μαθητές των Γυμνασίων της Αθήνας που εκδηλώνουν ενεργά τη συμπαράστασή τους και τη συμμετοχή στον παλλαϊκό αγώνα (…). Το Πολυτεχνείο είναι οχυρωμένο με τα στήθη των αγωνιζόμενων φοιτητών.»
Αυτά τα στήθη των φοιτητών, όπως και τα στήθη των αδερφών τους εργατών, θέλησε να γεμίσει με καυτό μολύβι η τυραννική δικτατορία εκτελώντας όπως πάντα τις διαταγές των Αμερικανών κυρίων της.
Έστρωσε με κορμιά τους δρόμους της Αθήνας για να στηρίξει την ξενοκίνητη τυραννική εξουσία της, που η αντίθεση και η ηρωική πάλη του λαού την κλονίζει όλο και πιο πολύ. Στη δολοφονική λύσσα της έβαψε και βάφει τα δολοφονικά χέρια της στο αίμα ακόμα και εφήβων, ακόμη και νηπίων ίσως, για να αποδείξει και με τον τρόπο αυτό ότι πράγματι τρομοκράτες και μηδενιστές είναι εκείνοι που κινήθηκαν εναντίον της.
Μα στα στήθη των φοιτητών, των εργατών, των τίμιων εργαζόμενων, του λαού, έχει ανάψει πια η φλόγα της πάλης, του μίσους και της οργής και είναι μία φλόγα άσβηστη, όσα κι αν κάνει κι αν μετέλθει η Χούντα, φλόγα που θα σαρώσει το καθεστώς της, καθεστώς ξενοκίνητων τυράννων και δολοφόνων του ελληνικού λαού.
Όσο για τους δήθεν μηδενιστές, για τους εμπρηστές και τους καταστροφείς που επιχειρούν να τοποθετήσουν ανάμεσα στους αγωνιζόμενους, δημοκράτες φοιτητές και τους εργάτες η Χούντα και οι Ζουρνατζήδες, μαρκεζίνικοι γκεμπελίσκοι της, όλος ο κόσμος ξέρει πού βρίσκονται. Βρίσκονται ανάμεσα στις ορδές των παρακρατικών μπράβων, των ΕΚΟΦιτών (3) και των χαφιέδων της Ασφάλειας, αξιωματικών και μη που ήταν ντυμένοι πολιτικά και που η Χούντα τους κινητοποίησε και τους κινητοποιεί δραστήρια τις μέρες αυτές των γεγονότων με συγκεκριμένες προβοκατόρικες αποστολές τέτοιου είδους, για να συκοφαντήσει την ηρωική, πατριωτική, αντιδικτατορική πάλη των φοιτητών, των εργατών, όλου του λαού.»
Σημειώσεις:
1. Ο Σπύρος Ζουρνατζής ήταν υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ στη διορισμένη από τη Χούντα κυβέρνηση Μαρκεζίνη.
2. Ο 6ος Στόλος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, με έδρα τη Νάπολη της Ιταλίας, επιχειρεί στη Μεσόγειο από τη δεκαετία του ’50 μέχρι και σήμερα, έχοντας στο ιστορικό του
πολλές συμμετοχές σε πολεμικές επεμβάσεις στην περιοχή. Ιδιαίτερης σημασίας για τη δολοφονική του δράση είναι η χρήση της αμερικανικής βάσης στη Σούδα της Κρήτης, με τη συμφωνία όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.
3. Η Εθνική Κοινωνική Οργάνωση Φοιτητών ήταν η φοιτητική οργάνωση του κόμματος της ΕΡΕ. Με την επιβολή της δικτατορίας η ΕΚΟΦ συνέχισε τη δράση της στα Πανεπιστήμια (με τις ίδιες τραμπούκικες μεθόδους, σε συνεργασία με τα Σώματα Ασφαλείας), ενώ πολλά στελέχη της υπηρέτησαν τη Χούντα από διάφορες θέσεις.
Επιμέλεια: Θεματοφύλακας Ιστορικής Μνήμης
