Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Maeva | της Ζωής Δικταίου
Από το κεφαλόσκαλο στη Μονμάρτη ρεμβάζει το Παρίσι,
πιο λαμπερό μετά την ξαφνική βροχή,
το ριχτό μακρυμάνικο πουκάμισο σκεπάζει τις μελανιές
και τα παράσημα που άφησε το χειρουργείο.
Η αξία μιας βόλτας, όχι μόνο για ό,τι βλέπει,
μα περισσότερο για όσα σημαίνουν,
σύντομες στιγμές αναπόλησης σε παλιές ευτυχισμένες μέρες,
κανείς και τίποτα δεν έχει φύγει, είναι όλα εκεί, στις αναμνήσεις,
μ’ αυτές σώζεται
καθώς ο ήλιος δύει και χιλιάδες ψυχές αποχαιρετούν την ομορφιά.
Τα μάτια μαύρα τριαντάφυλλα,
όλη η ζωή της, μια λανθάνουσα υπόσχεση στο τελευταίο σκαλοπάτι.
Ένα σύννεφο στο βάθος του ορίζοντα χρυσώνει τον πύργο του Άιφελ,
πλάι της ένας jongleur αναστατώνει διασκεδαστικά τον κόσμο,
χαμογελάει, «είμαι καλά» , σαν ψίθυρος πανικού ακούστηκε,
το ξέρει, κι όμως το επαναλαμβάνει
λαχανιασμένη πια, έχει τόσο πολύ ανάγκη να το πιστέψει.
Η Maeva, μια γυναίκα με κέρινο πρόσωπο, ωραίες καμπύλες,
μεγάλα μάτια μυστηριώδη, ευαίσθητα νεύρα,
κλονισμένη υγεία και πάθος για ζωή,
η Maeva, πρώτα αφήνεται στο φιλί του ανέμου, ύστερα
αγκαλιάζει με τα χέρια τους ώμους της,
μια μοναχική ακρογιαλιά η ψυχή της, μα όχι έρημη,
στα βράχια της χτίζουν φωλιές οι αλκυόνες
κι η θάλασσα δεν έπαψε να τη στολίζει δαντέλες.
Βγάζει την περούκα,
η αλήθεια τσακίζει τον άντρα απέναντί της,
εκείνον που έτρεξε πρώτος στο ραντεβού,
σαστίζει, μπερδεύει τα λόγια του,
πόσο εύκολα η φλυαρία του φλερτ
μετατρέπεται σε μονοσύλλαβους ακατανόητους ήχους.
Ένας ίσκιος, θαρρείς δραπετεύοντας από το σώμα του
χάνεται πίσω της στους κόκκινους ιβίσκους, κι όμως,
λίγα λεπτά πριν, ήταν αυτός
που πρότεινε μια βόλτα με Citroën 2CV,
και την ήθελε εκείνη τη βόλτα, η Maeva,
την ήθελε πολύ, την περίμενε πολύ,
από όταν ήταν νέα,
τότε που πίστευε πως, η βόλτα μ’ ένα τέτοιο αυτοκίνητο
δε μπορεί παρά να σε βγάζει πάντα στον προμαχώνα του έρωτα.
«Όταν τα πράγματα δείχνουν να έχουν χάσει το νόημα τους
και μένει μόνο ένα άδειασμα,
όταν το άβυθο σκοτάδι σού έχει ανοίξει διάπλατα την πόρτα,
δεν είναι απαραίτητα η αίσθηση της παρακμής που δείχνει το τέλος,
δεν… »
δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τη σκέψη της,
της φάνηκε μάταιο, ανόητο, δεν περίσσευε χρόνος για αναλύσεις.
Τακτοποίησε την περούκα ξανά στο κεφάλι της,
«δεν είναι και το ακάνθινο στεφάνι» αυτοσαρκάστηκε
έλεγξε διακριτικά τις γάζες γύρω από το στήθος της,
μετά έβγαλε το μικρό καθρεφτάκι,
διόρθωσε το κοραλλί κραγιόν στα χείλη και το μολύβι στα μάτια,
φρεσκάρισε την πούδρα στα μάγουλα,
ξετύλιξε μια καραμέλα, το στόμα της γέμισε μέντα και λεμόνι,
επιβιβάστηκε στο πρώτο Citroën 2CV της πλατείας,
«Νοσοκομείο Πιτιέ – Σαλπετριέρ, 13ο Διαμέρισμα» , είπε στο σοφέρ
«και η απουσία της υγείας, ένας κύκλος του χρόνου είναι,
και αυτό θα περάσει» , συλλογίστηκε,
και παίζοντας με μια μπούκλα στο λαιμό
παρατηρώντας την πόλη από το παράθυρο, χωρίς βιασύνη,
από τα άχραντα της σκέψης,
ξυπνούσε παρελθόν και έρωτα.
Παρίσι, Ιούνιος του 2022
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Ζωή Δικταίου
Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.
Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:
– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα
