Άσπρο πουκάμισο, σε χρώμα ανθρακί! | του Τάκη Βαρελά
Αγέρωχος ο χρόνος!
Δώδεκα στροφές του ήλιου και με ένα κλικ ο λεπτοδείκτης, θα ανοίξει την καταπακτή.
Στα αζήτητα ο παλιός ο χρόνος.
Τι μας πήρε;
Τι μας άφησε;
Τι θα φέρει ο νέος;
Έντιμα ερωτήματα, ντυμένα με αγωνίες.
Φόβοι κρυμμένοι και ξόρκια.
Και όμως.
Των ανθρώπων τα όνειρα ταπεινά και ανθρώπινα είναι.
Για κοίτα;
Ετούτα τα ρούχα τα σπιτίσια, με τα άσπρα πουκάμισα, και τα μάλλινα πουλόβερ, κρέμονται τώρα σαν σφαχτάρια έτοιμα να βγουν στις αγορές.
Τα πανωφόρια τους, έμειναν σαν κρεμασμένα σκιάχτρα στα αναβατόρια της μαύρης εργασίας.
Τα σωθικά τους κατέβηκαν στον Άδη.
Με μια λάμπα για ήλιο, ο ένας πλάι στον άλλον, κρέμασαν τις ομορφιές τους στα τσιγγέλια και σφηνώθηκαν στο κλουβί που κάνει το δρομολόγιο από το φως στο σκοτάδι, στα χίλια μέτρα βάθος!
Χίλιες Ψυχές κουβαλάει τη μέρα!
Λευκές κατεβαίνουν οι ψυχές στον Άδη και μαύρες γυρίζουν!
Το πρωί, είναι οι γιοί της Ευρώπης, το βράδυ ανεβαίνουν σαν τα παιδιά της Αφρικής.
Αριθμημένοι οι προλετάριοι
μπαίνουν τις πύλες της κολάσεως και αριθμημένοι επιστρέφουν.
Στο λαιμό τους το ταξικό τους μενταγιόν κρεμασμένο, δηλώνει παρών!
Δεν έφευγε κανείς ανθρακωρύχος, αν και ο τελευταίος αριθμός δεν έφευγε από τα τσιγγέλια, σημάδι πως όλοι είναι επάνω στο φως και ζωντανοί!
Την μέρα που οι αριθμοί, έμειναν ορφανοί, δεν έφυγε κανείς.
Δεν ανέβηκε κανείς!
Οι 262 αριθμημένοι προλετάριοι, έμειναν για πάντα στις στοές, εκεί στο «Παλιό», στο Γ’ κατηγορίας ανθρακωρυχείο του Bois du Cazier με τα ξύλινα σάπια δοκάρια, στα 1000 μέτρα βάθος.
Έγιναν προσάναμμα στο έγκλημα, μιας και φτηνό ήταν το κρέας των προλετάριων στα τσιγγέλια.
Μέρες τώρα με ξυπνούν τα καντηλέρια των ανθρακωρύχων.
Εκεί που πάει να σβήσει η φλόγα τους, πετάγομαι σαν ταξικός καντηλανάφτης συμπληρώνοντας με λίγο λάδι τα καντηλέρια τους.
Να κάτι τέτοιες στιγμές, στοιχειώνει η ψυχή μου!
Μπαρούτι γίνεται ο θυμός και το πείσμα μου, σαν από αίμα να είναι σφραγισμένο.
Συγχώρεση, δεν πρόκειται να δώσω στο σκοτάδι, σε όλους εκείνους που κρέμασαν μαζί με τα ασπρόρουχα, το φευγιό των προλετάριων να βρουν μια άσπρη μέρα.
19.12.2022.
Βαρελας Τάκης
[Το εικαστικό που συνοδεύει το ποίημα είναι έργο του ζωγράφου Τάκη Βαρελά. Απαγορεύεται η αναπαραγωγή για εμπορικούς λόγους.]
Τάκης Βαρελάς
https://www.varelas-takis.gr/
