Το τέταρτο μνημόνιο strait ahead! | του Γιάννη Χατζηχρήστου
(Από το κράτος υπό την Τρόικα εσωτερικού, το παρακράτος και το βαθύ κράτος-εν-κράτει των Τραπεζών και των παρατραπεζών.)
Και όπως τα δύο πρώτα μνημόνια στόχευσαν, κατ αρχάς, στην εσωτερική υποτίμηση για να ενισχυθούν πάλι με ένα PSI like κόλπο, κάτι τράπεζες.
► Για την εσωτερική υποτίμηση φρόντισε ήδη, ως νέο ΔΝΤεσ., η Τρόικα κούληκων-λα.ο.ς-σημητικών στο γκουβέρνο. Διάλυση του ασφαλιστικού, νέες περικοπές συντάξεων κατά 20-30% μέχρι τον Γενάρη και απόλυτη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας με μειώσεις αποδοχών. Όλα αυτά σε συνέχειά των αυξήσεων των πάντων τα τελευταία δύο χρόνια, με μοχλό την ενέργεια, όπου τα έχουν κάνει ήδη μπάχαλο και δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την 20-25% μεγαλύτερη αύξηση της τιμής στο ρεύμα από τον μέσο όρο των αντίστοιχων αυξήσεων στην ευρωζώνη. Ούτε να δικαιολογηθούν με τα υπερέσοδα που δημιουργούνται έτσι από τον ΦΠΑ, μέσω των οποίων πετυχαίνουν πρωτογενή πλεονάσματα και πλασματική αύξηση του ΑΕΠ.
► Είναι δεδομένο ότι το «μαξιλάρι» έγινε ήδη φιστίκια (επίσημα όχι αλλά μέσω της αύξησης του δημοσίου χρέους κατά 40 δισ μέσα σε τέσσερα χρόνια), ενώ τρέχουμε με νέα ελλείμματα, ταμειακά, εμπορικά, προς μια νέα ύφεση πάνω από 10% και όλα τα συναφή.
► Από την άλλη τα όποια 32 δισ από τα «κορονοϊοπακετα» της ΕΕ δεν πρόκειται να εμφανιστούν στην αγορά στην καλύτερη πριν το τέλος του ’23, μετά τις δυο πρώτες δόσεις σε σταγόνες του ’21 και ’22. Εν τω μεταξύ, η συμμορία Στουρνάρα διασφάλισε άλλα 20 δισ ακόμα από το «μαξιλάρι Τσίπρα» για να καλύψει προκαταβολικά μια «χασούρα» των Τραπεζών από την πώληση τζάμπα κόκκινων δανείων σε μια σκιώδη Bad Bank εντός της Τράπεζα της Ελλάδας και 104 Funds κοράκων κόκκινων δανείων. Ελληνική πατέντα αυτή, εφόσον θα είμαστε οι μόνοι στην ΕΕ με δύο Bad Banks. Μια εθνική και μια κοινοτική που ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με την Κομισιόν.
Έτσι ένα ακόμα μνημόνιο και με την βούλα των έξω θεσμών είναι πάλι προ των πυλών για να δικαιολογούνται και οι πολιτικές λιτότητας δια της συνολικής απορρύθμισης της αγοράς εργασίας και το ασφαλιστικό αλά Πινοσέτ. Προάγγελος του η απόφασή του Eurogroup του Μαίου, που διέταξε παύση της «χαλάρωσης» λόγω κορονοϊού και ενεργειακού από τον Οκτώβριο. Πιερακάκης-pass τέλος.
► Αλλά για να δικαιολογούνται και κάποιες πολύ επικίνδυνες επιτροπείες στα εθνικά μας θέματα μέσω δήθεν συνεκμετάλλευσεων. Μέχρι εκεί φτάνει ο μεταρρυθμιστικός τους οίστρος, χαμπάρι δεν έχουν πάρει για τις αλλαγές που γίνονται πάρα έξω.
■ Αλλά αυτή την φορά οι Τράπεζες είναι γεμάτες χρήμα! Δανείστηκαν με αρνητικά επιτόκια από την ΕΚΤ γύρω στα 47 δισ, μέχρι τώρα, για να ενισχύσουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, λέει και την επανεκκίνηση της οικονομίας να μην πέσει σε βαθύτερη ύφεση. Αλλά οι χορηγήσεις τους σε μικρομεσαίους είναι μέχρι τώρα λιγότερες από 5 δισ (και περίπου άλλα 8 σε ημέτερους μεγαλομεγάλους). Τα υπόλοιπα τζογάρονται σε φούσκες ξένων τοξικών ομολόγων, και σε νέα ομόλογα ελληνικού δημοσίου που καλύπτουν τα νέα χρέη που συνεχίζει να σωρεύει με ρυθμό πυρονέφους της νύχτας η διαχείριση της κυβέρνησης. Από εκεί τα καλά κέρδη, λέει.
►Επί της ουσίας, με τα κρατικά ταμεία άδεια, ο Στουρνάρας και τέσσερις διοικήσεις συστημικών Τραπεζών κυβερνούν αυτόν τον τόπο! Με μια κυβέρνηση ανδρεικέλων τους, που ευλογεί σιωπηρά αυτήν την πολιτική «ανοσίας αγέλης»:
Θα ενισχυθούν οι ημετέροι αφού μας αδειάσουν την γωνιά πρώτα όσοι μικρομεσαίοι παρέμειναν για να καταρρεύσουν. Έτσι θα δημιουργηθεί χώρος επέκτασης των ημετέρων μεγαλομέγαλων, ιδίως στον τουρισμό. Χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο στο ποιον θα ενισχύουν και χωρίς την έγκριση αυτών των πολιτικών από το εκλογικό σώμα, που του έταξαν τελείως άλλα!
Θα έχουν αντιδράσεις; Ένα ακόμη lockdown μέσα στο φθινόπωρο πάντα είναι η έσχατη εφεδρική λύση, αν η «επένδυση» σε μια ακόμα λίστα Πέτσα δεν αποδώσει την ζητούμενη χειραγώγηση ή αν η αποβλάκωση του Big Brother δεν φτάσει στο ζενίθ και βρεθεί κάποιος να πει «γαμιέσαι». Με γλώσσα κόσμια, με αγγλική προφορά ή στα ίσια, δεν έχει και πλέον και τόσο μεγάλη σημασία στο τι θα αποφασίσει σχετικά το Συνέδριο της Αξιωματικής επ’ αυτού, όσο δεν συζητιέται η στρατηγική επί του «τι να κάνουμε» για τα επερχόμενα.
(Το «ένα βήμα μπρος δύο πίσω» που δοκιμάστηκε, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα στα άπαντα του Λένιν).
Ναι, οι νεοφιλελέ δεν γουστάρουν, λέει, το κράτος επειδή δεν αφήνει ελεύθερες τις αγορές να αναπτυχθούν από εκείνο το δήθεν «αόρατο χέρι», που πλέον είναι πολύ ορατό στις παλινδρομικές κινήσεις που κάνει για να φέρνει μόνο μνημόνια και απώλεια εθνικού εδάφους/ΑΟΖ και υπεδάφους. Τους αρκεί που ελέγχουν το παρακράτος των ΜΜΕ, το βαθύ κράτος των Τραπεζών, τις στοές που διοικούν την δικαιοσύνη και το κρατικό χρήμα (μαζί με την διακίνηση του «μαύρου» που έχει φτάσει στα ουράνια). Kαι τα κεφάλια μας μέσα όταν το χρειαστούν. Αυτή την φορά δεν θα βρεθεί κανένας Τόμσεν για να κλέψει την δόξα από τον Γεωργιάδη. Πριν έρθει ο επόμενος θα τα έχει κλείσει σχεδόν όλα τα νοσοκομεία. Κερδάει!
«Βρε Ασταδιάλα» είπαμε σήμερα ή δεν κάνει επειδή δεν πρέπει να βρίζουμε Παρασκευιάτικα, λέει;
Γιάννης Χατζηχρήστος
Γιάννης Χατζηχρήστος
Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.
Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.
Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014
