Χρόνος ανάγνωσης περίπου:1 λεπτά

Ο κάβος μου | του Μανώλη Λυκάκη



Στης θάλασσας ορκίζομαι τη διάφανη γαλήνη,
στις βάρδιες που σε σκέφτομαι μπροστά στην τιμονιέρα,
στον γλάρο που μερόνυχτα ψηλά στην τσιμινιέρα,
ακολουθεί τη ρότα μας, χωρίς να μας αφήνει.

Ό,τι ακριβό στη ζήση μου έτυχε ν’ αγαπήσω,
μια θάλασσα ’ναι απέραντη κι ένα καράβι πάντα
κι εσένα που στα χέρια μου σας έχω κάνει στάμπα,
άσβηστη να την κουβαλώ μέχρι να ξεψυχήσω.

Σε βρήκα στην Αλόννησο, σ’ έχασα στις Οινούσσες,
σαν το καράβι μάς χτυπούν τυφώνες και κυκλώνες,
το χάσαμε το Σούνιο με τις Καβοκολώνες,
αυτά τα χέρια, μην ξεχνάς, στα Κύθηρα φιλούσες.

Αυτά τα χέρια μου τα δυο τα τόσο κουρασμένα,
ποτέ δεν ησυχάσανε, δεν βρήκανε ραχάτι,
χθες βράδυ λύσαν τη θηλιά του κρεμασμένου ναύτη,
ποιος ξέρει πόσα μυστικά να σώρευε κρυμμένα.

Το στρείδι κλέβει τ’ ουρανού το πορφυρένιο χρώμα
κι ένας αέρας έρχεται ζεστός απ’ τη Σαγκάη
κι είδα, καθώς σε σκέφτηκα, στην μπάντα να περνάει,
μια γυρισμένη ανάποδα, μάλλον, νεκρή χελώνα.

Στη θάλασσα η μοίρα μου χρόνια μ’ έχει ταγμένο,
πως να τη βρω τη δύναμη ποτέ να την αφήσω,
κλείσαν για μας οι δρόμοι μας, πώς να τους περπατήσω,
πως να κοπεί ο κάβος μου που με κρατεί δεμένο;

Μανώλης Λυκάκης


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι η ψηφιακή δημιουργία «Προβλήτα», (2023), του εικονογράφου Αλκέτα Λεοννάτου]


Ο Μανώλης Λυκάκης γεννήθηκε στη Ζάκρο, χωριό της Σητείας, πάνω από τη μινωική Κάτω Ζάκρο.
Ως πρώην Ασυρματιστής του Ε.Ν. έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Από μικρός, όπως ο ίδιος λέει, με το μολύβι της ψυχής, έγραφε στίχους στα άδυτά της, νοερά και μόνο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε κάποτε να χαθούν. Συσσωρεύτηκαν άλλωστε και βιώματα που εντός του πίεζαν επίμονα.
Το 2008 εκδίδει την πρώτη του Συλλογή και ακολούθησαν ακόμη τέσσερις έως σήμερα.
Τα θέματα των ποιημάτων του ποικίλουν, όμως η θάλασσα πάντα τον εμπνέει περισσότερο. Σε αυτό έχει συντελέσει και ο επηρεασμός του από την ποίηση του Ν. Καββαδία.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διατελέσει κριτής στιχουργημάτων σε διάφορες επιτροπές. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του Μανώλη Λυκάκη:
«Στιχωμυρώματα», εκδόσεις  «Όμορφος κόσμος»
«Θεωρία και παραδείγματα για τη σωστή κρητική μαντινιάδα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Χαράδρες της ψυχής», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Λόγος απέριττος», εκδόσεις  «Βεργίνα»
«Της Ελιάς και της Γυναίκας»,  εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με άλλο κανοκιάλι»,  εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με το στίγμα του Αστρολάβου»,  Εκδόσεις «Books for you»

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:138