Χρόνος ανάγνωσης περίπου:2 λεπτά

Οι Μαρκονιστές | του Μανώλη Λυκάκη



Ανάσα από τη βάρδια μου αν χρειαστεί να πάρω,
πέρα στης Γέφυρας τραβώ το δεξιό φτερό,
μ’ ένα αναμμένο πάντοτε στο στόμα μου τσιγάρο,
τα κύματα που σβήνουνε στα πλευρικά μετρώ.

Είναι φορές που τα κοιτώ και δεν μπορώ να φύγω,
μίλια πολλά διατρέξανε σε ρυθμική πομπή,
-παρακαλώ περίμενε να σου μιλήσω λίγο-
όλο και κάποιο, σκέφτομαι, να θέλει να μου πει.

Λένε πως στους Μαρκονιστές* λασκάρει το βαρίδι,
πως στον ασύρματο τρελούς μας καταντούν τα μορς,
ένα μας «τικ» ιδιόρρυθμο την τρέλα μας προδίδει,
κι ότι μιλάμε μόνοι μας, μας λένε, δυστυχώς.

Ακόμη, λένε, είμαστε ψυχροί με τις γυναίκες
και δεν πλαγιάζουμε εύκολα με ξένο θηλυκό,
πως τις παρομοιάζουμε συχνά με κουιμπέκες*
κι ότι παλμό δεν νιώθουμε ποτέ ερωτικό.

Εμείς όμως που ξέρουμε πάντοτε να ακούμε,
όπως μπροστά στον δέκτη μας σε λήψη μορσική
και πιο πολύ, αντί μ’ αυτούς, με κύματα μιλούμε,
διαθέτουμε μιαν άδολη ψυχούλα παιδική.

Χρόνια πολλά στα πέλαγα με φορτηγά γυρίζω,
ένας κι εγώ απ’ τους πολλούς, τρελός Μαρκονιστής,
κάθε γυναίκα λιμανιού που στα κρυφά γνωρίζω,
γίνομαι στη φουρτούνα της δεινός ταξιδευτής.

Μανώλης Λυκάκης

Λεξιλόγιο
Μαρκονιστές: Ασυρματιστές.
Κουιμπέκες: παλιά γερασμένα καράβια.


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι η ελαιογραφία «Sailing Ship–off Coast of Maine», 1876, του Αμερικάνου ναυτικού ζωγράφου William Edward Norton (28/6/1843–2/2/1916)]


Ο Μανώλης Λυκάκης γεννήθηκε στη Ζάκρο, χωριό της Σητείας, πάνω από τη μινωική Κάτω Ζάκρο.
Ως πρώην Ασυρματιστής του Ε.Ν. έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Από μικρός, όπως ο ίδιος λέει, με το μολύβι της ψυχής, έγραφε στίχους στα άδυτά της, νοερά και μόνο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε κάποτε να χαθούν. Συσσωρεύτηκαν άλλωστε και βιώματα που εντός του πίεζαν επίμονα.
Το 2008 εκδίδει την πρώτη του Συλλογή και ακολούθησαν ακόμη τέσσερις έως σήμερα.
Τα θέματα των ποιημάτων του ποικίλουν, όμως η θάλασσα πάντα τον εμπνέει περισσότερο. Σε αυτό έχει συντελέσει και ο επηρεασμός του από την ποίηση του Ν. Καββαδία.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διατελέσει κριτής στιχουργημάτων σε διάφορες επιτροπές. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του Μανώλη Λυκάκη:
«Στιχωμυρώματα», εκδόσεις  «Όμορφος κόσμος»
«Θεωρία και παραδείγματα για τη σωστή κρητική μαντινιάδα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Χαράδρες της ψυχής», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Λόγος απέριττος», εκδόσεις  «Βεργίνα»
«Της Ελιάς και της Γυναίκας»,  εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με άλλο κανοκιάλι»,  εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με το στίγμα του Αστρολάβου»,  Εκδόσεις «Books for you»

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:135