Αύριο, δεν θα ’χω κάτι να μου λείπει | της Ζωής Δικταίου
Δραπετεύεις από τα σχήματα της ζωής
η καρδιά ακολουθεί την πτώση
στο γεμάτο ποτήρι του πόθου
γλιστρούν παράπονα
το σημάδι μιας αστραπής φωτίζει το κρύσταλλο
ή τον Έρωτα
κι ας μην έχει μείνει τίποτα πια
τίποτα,
εκτός από την ασπρόμαυρη φωτογραφία
κορνίζα παλιά στο παράθυρο.
Η ανάσα κυκλώνει σαν μουσική την επιθυμία
η ίδια θλίψη
κυβερνά τα άστρα πάνω από την έρημη γέφυρα
το κάστρο γέρνει ανεπαίσθητα προς την Άνοιξη
λυπάσαι την παπαρούνα που αγνοήθηκε στην πύλη.
Ρημαγμένοι λαβύρινθοι της Αγάπης
έγιναν απόψε τα στενά καντούνια στην Κέρκυρα.
Αγγίζεις με αφοσίωση
της μνήμης το κεντημένο σεντόνι
στη σιωπηλή συγκατάθεση των ήχων της λίμνης
εκεί στο κεδρόδασος,
ασημένια ξέφτια της νιότης,
εκεί, κάποτε είχες ανταλλάξει όρκους, φιλιά.
Μαζεύονται αλήθεια όμορφες σκέψεις
και όμορφες λέξεις
όλα όμορφα στο απροσδόκητο της ανάμνησης
μα δεν θέλω να σου γράψω ένα γράμμα.
Επιτάφιο δάκρυ κρατώ τη θύμηση
σκαλίζοντας τις στάχτες του ονείρου για μια σπίθα.
Δε λέει ψέματα ο άνεμος
εκεί που αρχίζει η μοναξιά παύει ο φόβος.
Πόσο αλήθεια σε έχω αγαπήσει
μόλις συμφιλιώθηκα με τον καιρό
μια ζωή μου πήρε,
μα ούτε και αυτό με πειράζει.
Οι νύχτες
λεπταίνουν κάτω απ’ τα ρόδα της αυγής,
τώρα πια δε με κυνηγούν
είναι τέχνη να πολεμάς
και να χάνεσαι, αθόρυβα πριν ηττηθείς.
Ποτέ δε μου ’φτανε μόνο το βλέμμα
ήθελα πάντα και το πρόσωπο και το σώμα,
γιατί κοιμάται ακόμη
το παρελθόν στην αγκαλιά σου, δεν κατάλαβα.
Έρωτας που τον λησμόνησαν οι αισθήσεις
κουράστηκα βλέπεις να μετρώ,
την απουσία σε κίβδηλες αναπαραστάσεις
ξεφυλλίζοντας
παλιά βιβλία και ημερολόγια
με κούρασαν τα ασήμαντα λόγια
και τα κρυφά σημάδια
που ξυπνούν τη νοθευμένη προσδοκία.
Αύριο… δεν θα ‘χω κάτι να μου λείπει.
Ζωή Δικταίου
[Από την ποιητική συλλογή «Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις», 2020, ISBN: 978 618 5456-20-7]
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι «figuraa una finestra» του Salvador Dali (Salvador Domingo Felipe Jacinto Dalí i Domènech), 11/5/1904 – 23/1/1989]
Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως, κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό. Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:
Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Ποιητική συλλογή
Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα
Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή
Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα
Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή
Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα
Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα
Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα
Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία
Συμμετέχει επίσης στα συλλογικά έργα:
«Γράμματα της ποίησης», «Μονόλογοι», και «Λογοτεχνικά Μονοπάτια». 
