Στον άταφο αειναύτη | του Μανώλη Λυκάκη
Κάποτε σε μια θάλασσα θα ’θελα να ταφώ,
να μου κροσσάρουν* το κορμί καράβια και γαλέρες,
να μην υπάρχουν δίπλα μου βράχοι, στεριές και ξέρες,
να με τραβούν τα ρεύματα στον άγριο ωκεανό.
Μνήμα στενό με μάρμαρα δεν θέλω μες στα χόρτα,
άγνωστος προς το άγνωστο να φεύγω να τραβώ,
«ενθάδε κείται» νοερά να γράφει στον αφρό,
να ’μαι παντού και πουθενά μια ξεχασμένη ρότα.*
Να ’χω τα μάτια ανοιχτά, τίποτα ας μη θωρώ,
ν’ αντιφεγγίζουν μέσα τους άστρα, φεγγάρια κι ήλιοι,
να είναι σαν να φέγγουνε τη νύχτα, φάροι χίλιοι,
ως θα τα βρέχει αδιάκοπα, θαλασσινό νερό.
Πως σε ζηλεύω Αρχάγγελε, τις νύχτες προπαντός,
όταν σε πλάτη χαμηλά* τα ρεύματα σε πάνε,
τις ώρες που τριγύρω σου τα πέλαγα σιωπάνε
καθώς φωτίζει πάνω σου του Νότου ο σταυρός.*
Ακούραστε τ’ ωκεανού, ανάλαφρε υπνοβάτη,
αρμενιστή μου ζηλευτέ τ’ αγνώστου ταξιδιώτη,
μού ’γινε σύμβολο ιερό η άταφή σου νιότη
και με φοβίζει ο θάνατος σε στεριανό κρεβάτι.
Πελαγοδρόμε αιώνιε, αλίμονο μου μένα.
Φοβάμαι μην κι ο τάφος μου θα ’ναι σαν τόσους άλλους,
μια μαρμαρένια φυλακή σαν χίλιους μύριους τάφους,
μα σένα είν’ απέραντος, δεν μοιάζει με κανένα
Μανώλης Λυκάκης
Λεξιλόγιο
Κροσσάρουν: περνούν διασταυρούμενα.
ρότα: πορεία πλοίου.
χαμηλά πλάτη: κάτω από το νότιο ημισφαίριο.
σταυρός του Νότου: αστερισμός ορατός στο νότιο ημισφαίριο.
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «Harbor sunrise», 2018, του Πολωνού ζωγράφου Greg Rutkowski]
Ο Μανώλης Λυκάκης γεννήθηκε στη Ζάκρο, χωριό της Σητείας, πάνω από τη μινωική Κάτω Ζάκρο.
Ως πρώην Ασυρματιστής του Ε.Ν. έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου.
Από μικρός, όπως ο ίδιος λέει, με το μολύβι της ψυχής, έγραφε στίχους στα άδυτά της, νοερά και μόνο. Όσο περνούσαν τα χρόνια, δεν ήθελε κάποτε να χαθούν. Συσσωρεύτηκαν άλλωστε και βιώματα που εντός του πίεζαν επίμονα.
Το 2008 εκδίδει την πρώτη του Συλλογή και ακολούθησαν ακόμη τέσσερις έως σήμερα.
Τα θέματα των ποιημάτων του ποικίλουν, όμως η θάλασσα πάντα τον εμπνέει περισσότερο. Σε αυτό έχει συντελέσει και ο επηρεασμός του από την ποίηση του Ν. Καββαδία.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και έχουν επίσης δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διατελέσει κριτής στιχουργημάτων σε διάφορες επιτροπές. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έργα του Μανώλη Λυκάκη:
«Στιχωμυρώματα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Θεωρία και παραδείγματα για τη σωστή κρητική μαντινιάδα», εκδόσεις «Όμορφος κόσμος»
«Χαράδρες της ψυχής», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Λόγος απέριττος», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Της Ελιάς και της Γυναίκας», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με άλλο κανοκιάλι», εκδόσεις «Βεργίνα»
«Με το στίγμα του Αστρολάβου», Εκδόσεις «Books for you»
