Χρόνος ανάγνωσης περίπου:1 λεπτά

Τα χαμίνια | του Γιώργου Ηρακλέους



Πάντα αγαπούσα τα χαμίνια,
όταν κατέβαιναν τα σκαλοπάτια του σπιτιού
και έπαιρναν τους δρόμους που δεν βγάζουν πουθενά.
Τα ατίθασα μάτια τους, τα στιχάκια τους και τα συνθήματα στους τοίχους,
την τρέλα μαζί και την τόλμη
μπροστά στο ανέφικτο, το να ζεις και να πεθαίνεις κάθε μέρα,
αυτό πιο πολύ μου άρεσε…
Πάντα αγαπούσα τα χαμίνια για την μέσα ομορφιά,
το αδέσποτο, το ανυπότακτο και αδέξιο,
τα παιδιά τα δεμένα σ’ ένα όνειρο να φωτίζει τις νύχτες
και να κρύβεται στον καθρέφτη του τρελού φεγγαριού.
Είναι αυτό που δεν ήμουνα εγώ παιδί
και δεν πρόκειται ποτέ να γίνω…

9/1/2023

Γιώργος Ηρακλέους

Από τη συλλογή: «Τα λυρικά»


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι από την λιβανέζικη ταινία «Καπερναούμ» (2018) της Λιβανέζας ηθοποιού, σκηνοθέτιδας και ακτιβίστριας Ναντίν Λαμπακί (Nadine Labaki)]


Γιώργος Ηρακλέους

Φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:528