Αυτό να το θυμάσαι | του Κοσμά Βασιλάκη
Θα σου πω κάτι και θέλω να το θυμάσαι ότι και αν γίνει, μα μην τρομάξεις ναι;
Κανείς δεν θα σε σώσει. Κανένας ήρωας και κανένας πρίγκιπας από της ιστορίες που άκουγες μικρός. Μόνος σου πρέπει να σωθείς έχοντας συντροφιά τα όνειρα σου.
Να ξυπνήσεις και να φύγεις από την φυλακή που σε βάλανε και σου πούλησαν για κάστρο. Και μονάχα όταν αγωνιστείς και παλέψεις αληθινά τους δαίμονες σου, τότε μόνο θα καταλάβεις αν αξίζει. Κανείς δεν θα σε σώσει, μ’ ακούς;
Αν δεν ματώσεις και δεν ψάξεις μέσα σου δεν θα βρεις γαλήνη.
Δεν θα μπορείς να κοιμηθεί ήρεμο το μυαλό σου και δεν θα ησυχάσει ποτέ.
Ως πού να ξημερώσει πάλι και να δεις το ίδιο έργο, προσπαθώντας να καταλάβεις τι σε τράβηξε σε αυτό εξαρχής.
Σταμάτα λίγο και άκου την φωνή μέσα σου που ουρλιάζει. Άκου την. Ρώτα την, τι θρηνεί; Αυτά που έφυγαν ή αυτά που θα έρθουν; Μην την αγνοείς.
Πάλεψε για αυτό που σε κρατάει ξάγρυπνο τα βράδια, έχοντας τα συντροφιά μέχρι το σούρουπο.
Μονάχα όποιος αγωνίζεται δικαιώνεται και αυτό να το θυμάσαι, όταν θα σκέφτεσαι να τα παρατήσεις.
Μα πριν τα παρατήσεις πάρε μια βαθιά ανάσα, κλείσε τα μάτια, και θυμήσου γιατί ξεκίνησες,
Ποιος ήρωας θα ήθελες να ήσουνα από αυτούς που σου λέγανε παιδί;
Μην μου απαντήσεις, γιατί η απάντηση είναι κανένας.
Πλάσε έναν δικό σου, από την αρχή, που να τον ξέρεις μόνο εσύ και πάλεψε για αυτόν μέχρι την μέρα που θα τον αντικρίσεις στον καθρέφτη σου και θα χαμογελάσεις.
Αν χρειαστεί να γκρεμίσεις αυτό που είσαι κάντο και αν χρειαστεί να το ξανά κάνεις, ξανά κάντο. Δεν πειράζει, είναι κομμάτι της εξέλιξης σου, για να γίνεις αυτό που θες να είσαι.
Πρέπει να αγκαλιάσεις τα λάθη σου λένε, ακόμα και αυτά τα κομμάτια για τα οποία δεν είσαι περήφανος, έτσι θα τα αλλάξεις.
Μα δεν πειράζει και να μην τα αλλάξεις, γιατί αυτά μας κάνουν να ξεχωρίζουμε από τους άλλους. Και έτσι να μείνεις πάλι σε αγαπάω. Σε αγαπάω πολύ και αυτό να το θυμάσαι
Πάλεψε με ότι δύναμη σου έχει μείνει, μ’ ακούς; Γιατί τα πράγματα αλλάζουν μόνο αν κάνουμε κάτι για να αλλάξουν, και ή αυτά θα αλλάξουν ή εμείς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τίποτα δεν θα μείνει ίδιο, και αυτό να το θυμάσαι.
Βάλτο καλά μέσα στο μυαλό σου, εκεί που έχει κρυμμένες καλά τις ανασφάλειες σου και φοβάσαι μην τις πάρουν.
Πίστεψε με, κάνεις δεν θα στις πάρει για αυτό άσε να φύγουν μήπως και ελευθερωθείς.
Γιατί πραγματικά ελεύθερος είσαι όταν δεν σε νοιάζει πια. Όταν δεν έχεις τίποτα άλλο να χάσεις.
Σε αγαπάω. Πάντα σε αγαπούσα και αυτό να το θυμάσαι. Απλά με τον δικό μου τρόπο, λίγο αθόρυβα, όπως ξέρω εγώ και όπως μου μάθανε τι θα πει αγάπη.
Αλήθεια αναρωτήθηκες ποτέ τι θα πει αγάπη;
Το έψαξα, γιατί θέλω να ξέρω ότι αγαπάω αληθινά και γιατί το ακούω πολύ τελευταία αλλά δεν νομίζω ότι αυτοί που το λένε ξέρουν τι θα πει.
Αγαπάω σημαίνει σε δέχομαι όπως είσαι και σε αφήνω ελεύθερο να είσαι αυτό που θέλεις να είσαι χωρίς να το κρίνω. Με τα ελαττώματα, τα προτερήματα, τις εμμονές και τους φόβους του. Όταν αγαπάς είσαι εκεί και δεν φεύγεις.. πολύ σημαντικό.. και σπάνιο.
«Σε αγαπάω» να λες, όχι «Σε αγαπώ». Να δίνεις διάρκεια στις λέξεις, για να κρατάνε περισσότερο. Ξέρω είναι μικρή διαφορά, αλλά από τα μικρά ξεκινάνε τα μεγάλα και αυτό να το θυμάσαι.
Έμαθα να αγαπάω τους ανθρώπους από όλα αυτά που τους κάνουν να ντρέπονται. Τους φόβους, τις ατέλειες που θεωρούν ότι έχουν, τις εμμονές, τα λάθη τους, τις ανασφάλειες και τα ερωτεύτηκα μαζί με αυτούς. Και μακάρι να μπορούσα να τους δείξω πόσο όμορφα μοιάζουν πάνω τους όλα αυτά.
Αν με ρωτάς, ένας από τους μεγαλύτερους φόβους μου είναι ότι θα γίνω ένα με όλους τους άλλους και δεν θέλω.
Αλήθεια, όταν βρω κάτι που με κάνει να διαφέρω από όλους τους άλλους, τότε θα ξέρω ότι έκανα κάτι σωστά και θα είναι αυτό που θα το αγαπάω περισσότερο από όλα τα άλλα.
Κάποιος μου είχε πει κάτι πολύ όμορφο. «Όταν δεν καταλαβαίνω κάτι το αγαπάω. Το αγαπάω πιο πολύ από όλα τα άλλα, και ποιος ξέρει ίσως έτσι να το καταλάβω».
Πιστεύω είναι η ανώτερη μορφή αγάπης γιατί υπερβαίνει το εγώ σου και την λογική σου, και βγαίνει έξω από το «κουτί» σου. Δεν χρειάζεται να καταλάβεις κάτι για να το αγαπήσεις. Η αγάπη και η πίστη δεν θέλουν απόδειξη, αλλιώς χάνουν την σημασία τους. Αυτό σού λέει η θρησκεία, η κάθε θρησκεία. Ο προορισμός είναι ο ίδιος, το μονοπάτι αλλάζει. Εγώ πιστεύω σε κάτι ανώτερο, πες το όπως θες, δεν με νοιάζει. Όχι από φόβο αλλά από λατρεία σε αυτόν που δημιούργησε τον κόσμο. Έκανε καλή δουλειά. Έτσι πρέπει να αγαπάμε και τους ανθρώπους. Να τους λατρεύουμε και να τους θαυμάζουμε. Μα πρώτο από όλους, εσένα… Και αυτό να το θυμάσαι.
Κοσμάς Βασιλάκης
Ο Κοσμάς Βασιλάκης μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στην Αθήνα, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το θέατρο, όπου και συμμετείχε σε φεστιβάλ διαδημοτικού θεάτρου της Αθήνα. Παράλληλα ασχολείται με τα τουριστικά, ενώ μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου του τον αφιερώνει στην συγγραφή και στην ζωγραφική.
.
