Αμμόχωστος η Βασιλεύουσα | του Γιώργου Δ. Μπίμη
.
Ο ήλιος σαλπίζει ολημερίς πάνω από τα ερείπια της Αρσινόης, τα ετερόφωτα φεγγάρια τις νύχτες σκορπούν την ασημόσκονη των άστρων πάνω στις αμμουδερές παραλίες και στις αποβάθρες της πατρίδας μας κι οι αρχάγγελοι του ουρανού ξαγρυπνούν και προσεύχονται για το δικό μας αβέβαιο αύριο.
Κι ας έσπειραν οι σταυρωτές το οδυνηρό συναίσθημα κι ας αναμετράμε εμείς οι αποδιωγμένοι, δεκαετίες τώρα, την εξορία, τις πληγές και το αίμα της πολύπαθης ψυχής μας…
Τα ακριβά μας όνειρα είναι μόνιμα αγκυροβολημένα εκεί.
Μέσα στα συντρίμμια και στα χαλάσματα, στα ακατοίκητα σπίτια με τα σφαλισμένα παράθυρα, στις ατημέλητες και στις σιωπηλές πλατείες, στους ασύχναστους δρόμους, στα χορταριασμένα ξωκλήσια με τα παραμελημένα λιγνά κυπαρίσσια στους αυλόγυρους.
Η έγνοια μας τις νύχτες εκεί οδοιπορεί κραυγάζοντας σ’ αυτή την αστείρευτη ερημιά, ωστόσο κανένας ίσκιος δε μπορεί να απαντήσει στο αναπάντητο.
Τα φώτα της πολιτείας σβηστά και ανενεργά θρηνούν απαρηγόρητα κι ένας ατιθάσευτος αγέρας σεργιανά από πόρτα σε πόρτα σαν τον τρελό ξενύχτη.
H ζωή μας είναι εκεί, ο θάνατός μας είναι εκεί, η ξενιτιά μας είναι εκεί, η ύλη και το πνεύμα μας είναι εκεί. Όλα ακίβδηλα και ακριμάτιστα. Μόνο εμείς οι ακάματοι και οι πολύμοχθοι που δημιουργήσαμε την αίγλη και τη χλιδή των αιώνων, με το έχει της καρδιάς μας, είμαστε αμέτοχοι και απόντες αναίτια και αδικαιολόγητα.
Πάντα αδικαίωτοι και ανυπεράσπιστοι.
Μα όσο θα χτυπά μια φλέβα ζωής μέσα μας, θα υπερασπιζόμαστε με αμείωτο πάθος τούτη την πολύπαθη πόλη, το παίδεμα αλλά και το ιστορικό της τεκμήριο, τη φήμη και το χαρακτήρα της, τους θρήνους και τις ελεγείες που κλώθει ο καιρός για την ατέρμονη και για την αγλύκαντη μοναξιά της.
Το πνεύμα μας διασπάται και αποχωρίζεται από τη φθαρτή ύλη για να μετοικήσει εκεί.
Όμως, τώρα πια, μέσα σ’ αυτή την ακαταστάλακτη σιωπή, για ποιον τραγουδά άραγε το αναπεπταμένο και το αδούλωτο πέλαγο της πολύπαθης πολιτείας μας;
Διεκδικούμε με παράφορο ζήλο τη ζωή που μας στέρησαν οι αδίωκτοι, καταδικάζοντας σαν τη μεγαλύτερη ακοσμία και ασχημοσύνη τη φρίκη του πολέμου, επιτιμώντας σφόδρα τη βία και τον έκνομο διωγμό των αθώων θυμάτων του.
Γιατί, μπορεί να υπάρξει μια οδύνη αμετρίαστων διαστάσεων, ανώτερη κι από εκείνη του θανάτου κι αυτή την αστείρευτη θλίψη, εμείς οι αλευτέρωτοι, τη βιώνουμε στη μέγιστη δόξα της.
Ο χρόνος απόμεινε νεκρός και ακινητοποιημένος σε όλα τα ρολόγια της Βασιλεύουσας. Μια τρομαχτική και απόκοσμη σιωπή ασκεί εξουσία σε έναν καιρό μονάρχη, άτεγκτο, βάναυσο και αδάκρυτο.
Ποιος θνητός μπορεί να αντισταθεί στην ανάκληση της μνήμης του;
Ποιο έμβιο ον μπορεί να μερίσει στα δυο την αδιάρρηκτη ενότητα της ψυχής του;
Χρόνους πολλούς ξεσκολίζουμε το μαρτύριο, το βάσανο και την κακουχία της τυραννισμένης πατρίδας μας. Οι αχαλίνωτες τύψεις της μας κυνηγούν ανελέητα γιατί αποδεχτήκαμε αυτό που η αδυσώπητη ιστορική στιγμή μας όρισε: Ένας ξεριζωμένος λαός, πρόσφυγας στον ίδιο του τον τόπο!
Ζούμε μέσα στην αδιαφορία και στην εγκατάλειψη. Αλλά το αίσθημά μας παραμένει πάντα ισχυρό και προσανατολισμένο καρτερώντας υπομονετικά τον άγγελο της δικαιοσύνης να χαράξει εξ’ αρχής με το αγχέμαχο όπλο του τα σύνορα της ελευθερίας, της ισότητας και της δικαιοσύνης.
Για να αναπτερώσουν πάλι οι δροσεροί βοριάδες το όσιο χώμα που μας γέννησε.
Για να τραγουδήσουν ξανά στη γη μας οι ξάστεροι και οι ηδύφωνοι ουρανοί.
Για να φανερωθεί εσπευσμένα ο χρόνος της αναγνώρισης, της αποδοχής και της δικαίωσης!
Ναι, χάσαμε τη γη, τη χρυσή άμμο και τη θάλασσα, όμως ορθιάσαμε την ελπίδα μας ως τις εσχατιές των αδέκαστων οριζόντων.
Ας σκορπίσουμε σύντροφοι στους ανθόκηπους του ουρανού μας τους σπόρους του προσδόκιμου.
Για να διαπραγματευτούμε την κρίσιμη ώρα με χέρια λυτά.
Για να αποκαταστήσουμε στο παρθένο χώμα της γης μας την ηθική τάξη των πραγμάτων.
Για να γίνει ορατό στο φως το όραμα των καθημαγμένων συμπολεμιστών μας, το ιερό πάθος που θέριεψε και καίει σαν μια δυνατή φωτιά στα οργισμένα στήθια μας.
Για τούτη την τυφλή αντιδικία που μας επέβαλαν τα έκνομα συμφέροντα της παγκόσμιας πλουτοκρατίας.
Για το φανατισμό και για τη βαρβαρότητα των γενίτσαρων που έχουμε υποστεί καρτερικά.
Για την αποτρόπαια πράξη του βίαιου ξεριζωμού που μάτωσε την καλοσύνη και τη γενναιοδωρία μας τόσο ύπουλα, τόσο άνανδρα, τόσο θανάσιμα!
Γιώργος Δ. Μπίμης
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας και ζει στη Λιβαδειά. Είναι Τεχνολόγος Μηχανολόγος Μηχανικός κι έχει φοιτήσει στην Παιδαγωγική Σχολή της ΣΕΛΕΤΕ. Είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός. Διαβάζει, μελετάει και γράφει ποίηση από την εφηβική του ηλικία.
Εκτός από την ποίηση ασχολείται με τη στιχουργική, με το θεατρικό λόγο, με το διήγημα, με το δοκίμιο και με το μυθιστόρημα… Δημοσιεύει ποίηση και στίχους στον τοπικό τύπο «Διάβημα» και σε φιλολογικά περιοδικά όπως: «Βρυσούλες Γνώσης» στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας, «homo universalis», «αιολικά γράμματα», «ατέχνως», «βιβλιοnet,» «fractal», «Αποστακτήριο», «Κατιούσα», «Αlt» κ.α.
Έχει διακριθεί σε πολλούς πανελλαδικούς και σε παγκόσμιους ποιητικούς διαγωνισμούς.
Στίχους του έχουν μελοποιήσει: Ο συνθέτης και τραγουδιστής Παντελής Θαλασσινός, η σολίστ κλασσικής κιθάρας Εύα Φάμπα, ο συνθέτης και τραγουδιστής Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης, ο συνθέτης Στέφανος Ψαραδάκος, ο συνθέτης Θοδωρής Καρέλλας, ο συνθέτης Τάσος Παπαθανασίου, ο συνθέτης Γιώργος Κοφινάς και ο συνθέτης και τραγουδιστής Ονούφριος Παντής.
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές:
«Μνήμες της πέτρας και της Σιωπής»,
«Τα Λυρικά»,
«Ο Χρόνος κι οι Πληγές»,
«Το χώμα και το αίμα»,
«Πρωινό άστρο και άλλα ποιήματα».
Το θεατρικό του έργο «Σωκράτης, η ιδέα που νικά το θάνατο» βραβεύτηκε σε πανελλαδικό διαγωνισμό της «Ασημένιας Σελίδας» και εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Εντύποις.
Από τις Εκδόσεις Εντύποις εκδόθηκε και το 6ο βιβλίο του ένα μυθιστόρημα που έχει τίτλο «Στα μονοπάτια της Μνήμης».
Επίσης έχει εκδοθεί κι ένα βιβλίο με έξι δοκίμια που έχει τίτλο: «Έξι τύψεις της Γης».
Ο Σύλλογος των Συνταξιούχων του Δημοσίου Ν. Βοιωτίας έχει απονείμει τιμητική πλακέτα στον ποιητή για την προσφορά του στα Γράμματα και στην Τέχνη…
Ο Γιώργος Δ. Μπίμης είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, αλλά και της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Είναι τακτικός συνεργάτης στις ιστοσελίδες: Κατιούσα, Αλτ.
Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα του ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΙΜΗΣ
