Η Γεωργία Μπίκα βίωσε μία άχημη εμπειρία την Πρωτοχρονιά, σε ένα πάρτυ, που τυχαία βρέθηκε εκεί, στην σουίτα ενός ξενοδοχείου, ναρκώθηκε και βιάστηκε. Αψηφώντας τους κινδύνους και την στοχοποίηση, από διάφορους καλοθελητές, που πάντα υπάρχουν και στηρίζουν παθιασμένα τον θύτη. Το έχουμε δει το έργο και πριν, ξανά στο ίδιο έργο θεατές. Δεν δείλιασε, δεν φοβήθηκε παρ’ όλες τις πιέσεις που δέχτηκε για να μην μιλήσει. Με θάρρος και δύναμη ψυχής βγαίνει μπροστά, και καταγγέλλει δημόσια τους βιαστές της. Χωρίς λεπτό να αναλογιστεί τις απειλές που δέχτηκε για να κρατήσει το στόμα της κλειστό. Η Γεωργία αποφάσισε να μιλήσει δημόσια. Με το πρόσωπό και το όνομά της. Μετουσίωσε τον πόνο της, τις απώλειες που έχει βιώσει σε δύναμη, διεκδικώντας το δίκιο της, από αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα. Δική της η απόφαση. Μαζί σου Γεωργία, έχεις την απεριόριστη στήριξή μας. Γιατί εμείς θέλουμε έναν κόσμο, που σέβεται τον άνθρωπο, σέβεται τις ανάγκες του για διασκέδαση, για υγιής ανθρώπινες συναναστροφές χωρίς την επιβολή της ισχύος του κέρδους, την εξαγορά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με το χρήμα, της ανομίας, της σεξουαλικής βίας, την οποιαδήποτε βία και ασέβεια απέναντι στην γυναίκα, στον άνθρωπο. Γιατί θέλουμε έναν κόσμο όπου η οποιαδήποτε εκμεταλλευτική λογική των ισχυρών του χρήματος, θα καταλυθεί. Στην θέση αυτής της σαπίλας, θα ανυψωθεί ο άνθρωπος ζώντας ελεύθερος χωρίς φόβους, χωρίς να υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό είναι το όραμά μας, και όπως είχε πει ο Che Guevara : Είμαστε ένας στρατός ονειροπόλων, γι’ αυτό είμαστε ανίκητοι!
