Η πανδημία άλλαξε το τοπίο της τέχνης στη χώρα μας και όχι μόνο. Ορισμένους καλλιτέχνες όμως, μέσα σε αυτήν την «ειδική» συνθήκη, τους οδήγησε να ψάχνουν νέους δρόμους επαφής με το κοινό. Μια τέτοια προσπάθεια είναι αυτή του νέου Μοχιανού μουσικού Βασίλη Διαμαντάκη που ηχογράφησε μέσα στην καραντίνα το νέο του δισκάκι με τίτλο «ά-νύξη» που κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες. Βρήκαμε τον Βασίλη και μιλήσαμε μαζί του γι’ αυτήν του τη δουλειά αλλά και συνολικότερα για τη μουσική και τους μουσικούς.
-Βασίλη σε καλωσορίζω στο χώρο των νέων δημιουργών. Θα μας πεις λίγα λόγια, αρχικά, για τη πρώτη σου δισκογραφική δουλειά που κυκλοφόρησε τελευταία και φέρει το τίτλο «α-νύξη»;
Καλησπέρα!
Ναι, η «ά-νύξη» είναι ένα δισκάκι αποτέλεσμα του πολύμηνου lockdown που είχαμε τον Χειμώνα του 2021-πριν από ένα χρόνο-. Η ιδέα αυτή προήλθε από την ανάγκη που είχα να συνεχίσω να παίζω και να μελετάω μουσική την περίοδο αυτή. Βλέπετε όσοι ασχολούνται με την μουσική και πιο συγκεκριμένα με την παραδοσιακή μουσική – μιλάω για αυτούς γιατί από αυτόν τον χώρο γνωρίζω περισσότερα- ή καλύτερα πολλοί από αυτούς, μεγαλώνουν και μαθαίνουν να κάνουν την μελέτη τους και την τέχνη τους μαζί με άλλους και όχι μόνοι τους. Έτσι και εγώ αυτό που ήξερα ήταν να παίζω μουσική μαζί με άλλους, κάτι που ακόμα θεωρώ πιο ενδιαφέρον από το να παίζεις μόνος σου. Συνεπώς αυτό το δισκάκι ήταν η προσπάθεια μου να παίξω μουσική μόνος μου, γ ’αυτό όλα τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν με ένα λαούτο και μια φωνή. Τα κομμάτια αυτά προέρχονται από την μουσική παράδοση της Κρήτης και είναι κομμάτια που παίζω χρόνια, από αυτά ο «Συρτός τ’ αηδονιού» είναι σε μουσική και στίχους δικά μου, ενώ τα υπόλοιπα είναι παραδοσιακά ή άλλων και απλά τους πρόσθεσα κάποιες μικρές εισαγωγές και τα απόδωσα με το δικό μου αισθητικό κριτήριο. Τέλος στο δισκάκι τραγουδούν και δύο αγαπημένοι φίλοι, η Αθηνά Συσκάκη και ο Γιάννης Λαουτάρης.
-Ποιος ήταν, όμως, ο λόγος της επιλογής του στον τίτλο; Έχει διττή σημασία;
Αρχικά αν ακούσεις τον τίτλο «ά-νύξη» και δεν τον διαβάσεις καταλαβαίνεις την λέξη «άνοιξη», μια εποχή συνδεδεμένη με την χαρά και την δημιουργία, μια εποχή που προσμέναμε για την έξοδο από την κλεισούρα.
Ο τίτλος «ά-νύξη» αποτελείτε από δύο λέξεις, η μία είναι η νύξη, η οποία σημαίνει κέντημα, τσίμπημα ή η πενιά -στα νυκτά όργανα- , επίσης σημαίνει υπαινιγμός ενώ το πρώτο μισό είναι το α το στερητικό, δηλαδή απουσία της «νύξης». Άρα ναι, δεν έχει μόνο μία σημασία.
Ένα βράδυ που συζητούσα για όλα τα παραπάνω με τον φίλο μου τον Κωστή, εκείνος γύρισε και μου είπε τον τίτλο αυτόν, αμέσως κατάλαβα ότι ήταν αυτός που έψαχνα. Τον ευχαριστώ πολύ!
-Ποια ήταν τα ακούσματα σου από παιδί;
Η μουσική του τόπου μου, η Κρητική μουσική. Μεγάλωσα στην Σταλίδα και στο Μοχό -η Σταλίδα είναι οικισμός του Μοχού, συνεπώς οι Σταλιδιώτες στην πλειοψηφία τους είναι Μοχιανοί- οπότε θυμάμαι τα καλοκαίρια να γίνονται γλέντια στο χωριό. Θυμάμαι επίσης να πηγαίνουμε σε γάμους και βαφτίσεις και να κάθομαι να ακούω με όση προσοχή μπορούσα τούς μουσικούς που έπαιζαν. Επίσης θυμάμαι μες στο σπίτι να υπάρχει μία λύρα -τα μεγαλύτερα αδέρφια μου μάθαιναν- και επίσης χόρευαν. Θυμάμαι παρέες στο σπίτι όπου υπήρχε τουλάχιστον ένας μαντολινιέρης να παίξει για να τραγουδήσει η παρέα. Συνεπώς στην Πέμπτη δημοτικού όταν και πήγα στο ωδείο για να μάθω μαντολίνο ήξερα να τραγουδάω σκοπούς και τραγούδια του νησιού. Από εκεί και ύστερα τόσο στο ωδείο όσο και στο Μουσικό σχολείο που πήγα, άκουγα διάφορα πράγματα αλλά πιο πολύ παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας την οποία μαθαίνω μέχρι και σήμερα.
-Θυμάσαι όταν πρωτόπιαστες το λαούτο τι ένιωσες;
..χαρά!
-Πρέπει να αντλούμαι από τις ρίζες μας;
Σίγουρα! Θεωρώ πως ναι, πρέπει να αντλούμε στοιχεία από τις ρίζες μας, αφού αυτές απεικονίζουν το παρελθόν μας. Συνεπώς πως θα μπορέσομε να καθορίσουμε το παρόν, αλλά και το μέλλον, αφού κάποια πράγματα διαρκώς επαναλαμβάνονται -σκέφτομαι ένα κύκλο που βρίσκεσαι πάνω του και όταν κάνεις μια πλήρη περιστροφή ξεκινάς ξανά χωρίς σταματημό-.
-Τι είναι για σένα η μουσική;
Η μουσική για μένα είναι ένα μέσο με το οποίο μπορώ να εκφράζομαι και βέβαια να δημιουργώ. Ένα μέσο με το οποίο μπορώ να δω διάφορα τοπία, ήρωες, θάλασσες, βουνά, τα πάντα.
-Έχεις καλλιτεχνικές σπουδές. Πιστεύεις ότι σήμερα δίνονται περισσότερες ευκαιρίες στο να εντρυφήσει ο καλλιτέχνης στην τέχνη του;
Όχι, σε καμία περίπτωση. Δεν γνωρίζω παλιότερα ακριβώς τι ευκαιρίες υπήρχαν, πάντως σήμερα τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με τις τέχνες στην Ελλάδα. Για τους μουσικούς -μιλάω για αυτούς γιατί αυτούς γνωρίζω περισσότερο- το επάγγελμα «μουσικός» δεν υπάρχει σήμερα, από αυτούς που ασχολούνται και μαθαίνουν μουσική ένα μικρό ποσοστό μόνο μπορεί να βιοποριστεί κάνοντας την τέχνη του. Οι υπόλοιποι αργά ή γρήγορα αναγκάζονται να βρουν μια άλλη εργασία ώστε να βιοποριστούν και από αυτούς αργότερα άλλοι τα εγκαταλείπουν. Φαντάζομαι αυτό ισχύει λίγο πολύ και για τις άλλες τέχνες. Τελικώς, όχι ευκαιρίες δεν υπάρχουν, υπάρχουν όμως αρκετά άτομα τα οποία παρόλες τις δυσκολίες καταφέρνουν να βρούνε την δύναμη και να μας δώσουν πολύ ωραία πράγματα μέσα από την τέχνη τους.
-Υπάρχουν καλλιτέχνες -ανεξαρτήτως του καλλιτεχνικού τους πεδίου- που η επαφή με το έργο τους νιώθεις πως σε άλλαξε σαν άνθρωπο;
Ναι! Νιώθω πώς άλλαξαν κάποια πράγματα σε εμένα όταν είχα έρθει σε επαφή με το έργο κάποιων ανθρώπων -κυρίως στην μουσική, αλλά και στον κινηματογράφο-, απλά νομίζω πως αυτό δεν έγινε από μόνο του. Εννοώ πως δεν άκουσα κάτι και ξαφνικά εγώ άλλαξα, αλλά ότι εγώ πήγα να ακούσω κάτι, εγώ έδωσα χώρο σε αυτό, και τελικώς συγκινήθηκα. Μία διαδικασία όπου συνειδητά εγώ ενστερνίστηκα μια άποψη.
-Τι σου δίνει δύναμη;
Δύναμη μου δίνει η μουσική, δύναμη μου δίνει η παρέα με τον εαυτό μου όταν δεν είμαστε τσακωμένοι και τα βρίσκουμε, αλλά και κάποια πρόσωπα που υπάρχουν στην ζωή μου και που αισθάνομαι τυχερός γ ‘αυτό.
-Είσαι αισιόδοξος για το μέλλον;
Δεν ξέρω αν είμαι αισιόδοξος, ξέρω όμως ότι δεν είμαι απαισιόδοξος, ή τουλάχιστον έτσι προσπαθώ, δεν μου αρέσει ο αρνητισμός, χωρίς να θέλω να πω πως δεν πρέπει να βλέπουμε την αρνητική πλευρά των πραγμάτων. Απλά να μην βλέπουμε μόνο αυτή. Ελπίζω πάντα πως θα κάνουμε μια παληκαριά να γίνουμε καλύτεροι.
Ευχαριστώ πολύ.
-Κι εγώ σε ευχαριστώ Βασίλη.
Για τον Βασίλη Διαμαντάκη
Ο Βασίλης Διαμαντάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1997. Σπούδασε στην σχολή Παραδοσιακής Μουσικής-Τάξη Μαντολίνου στο Εθνικό Ωδείο Ηρακλείου. Αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου το 2015 ενώ είναι φοιτητής του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις, καθώς και σε συναυλίες με την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Κρήτης. Έχει βραβευτεί για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στην κατηγορία Β1 (ηλικίες 13 έως 18) στον διαγωνισμό Mandolin Grand Prix (2012) που έγινε στο Ηράκλειο Κρήτης. Ακόμα, έχει ηχογραφήσει ένα άλμπουμ με τίτλο «ά-νύξη» (2022).
Λίγα λόγια για την «Ά-νύξη»
Έξι κομμάτια από την μουσική παράδοση της Κρήτης αποτελούν το πρώτο άλμπουμ του Βασίλη Διαμαντάκη με τίτλο «ά-νύξη». Το άλμπουμ δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια του πολύμηνου lockdown τον χειμώνα του 2021 στην Κρήτη και ηχογραφήθηκε ζωντανά με ένα λαούτο και μία φωνή. Η «ά-νύξη» βρίσκεται διαθέσιμη σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες μουσικής. Συντελεστές:
Λαούτο,τραγούδι: Βασίλης Διαμαντάκης
Τραγούδι: Αθηνά Συσκάκη
Τραγούδι: Γιάννης Λαουτάρης
Ηχογράφηση,Μίξη,Mastering: Αντώνης Φαναράς,
Maverick studios
Εξώφυλλο: Δέσποινα Φανουράκη
