Η επιστροφή του Τσε Γκεβάρα | του Γιώργου Ηρακλέους Κλαίω με τις αναμνήσεις, διαβάζω στίχους, κάθε που πέφτει η νύχτα. Σε αυτή την πολιτεία όλα γίνανε εμπορεύματα, οι άνθρωποι δεν έχουνε μάτια, στο σεργιάνι τους σκορπάνε τον τρόμο. Οι κήποι εδώ γεμάτοι χάρτινα λουλούδια χωρίς άρωμα! Αυστηρή η μορφή του Τσε Γκεβάρα επιστρέφει, παρατηρεί και καταδικάζει την πολιτεία ετούτη τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η εξορία | του Γιώργου Ηρακλέους Δεν έχουμε ψωμί ούτε νερό, δεν έχουμε τσιγάρο ούτε εφημερίδες, δε γίνεται να ερμηνέψεις τη μνήμη, όταν τριγυρνάει μοναχή, μαυροντυμένη, με ένα σβηστό φανάρι στο χέρι, στα άφεγγα και σκοτεινά του κόσμου, στα σιδερένια κλαδιά του… Ετούτη η εξορία πιο βαριά, χωρίς συντρόφους, δίχως τιμονιέρη σου δίνει να πιεις το αίμα σου πικρό σανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Tο άδειο ποτήρι | του Γιώργου Ηρακλέους Άδειο το ποτήρι, το γέμισα με λέξεις, ντύθηκα το φως και μαζεύω ουρανό και χρώματα. Άνθρωποι σκοτεινοί κλέβουνε τις μέρες μας, δίνω ένα νεκρό λουλούδι στον Χριστό για να θυμάται πόσες φορές σταυρώθηκα. Την εποχή των θορύβων, καθώς τρεμοσβήνει τις νύχτες το καντήλι, δυνατοί θόρυβοι με την ένταση σπάσανε το ποτήρι μου, λέξειςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Έγκλημα χωρίς τιμωρία | του Γιώργου Ηρακλέους Είναι φορές που χάνεις τον λόγο, μένεις άφωνος, καθώς ο χρόνος και η σκέψη σταματάνε… Σε αυτόν τον τόπο οι άνθρωποι πνίγονται τους χειμώνες στη βροχή, καίγονται τα καλοκαίρια απ’ τη φωτιά. Τώρα και οι ράγες των τρένων τραβάνε για τον Άδη, σκουριασμένες σαν μουχλιασμένο πρόσφορο τα ψυχοσάββατα! Σηκώνεις με τα χέρια διαμελισμέναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ύστατο χαίρε για την Κική Δημουλά | του Γιώργου Ηρακλέους Κρατάς ένα λουλούδι φωτεινό, παράξενα ελλειπτικό και πάλλευκο σαν χιόνι. Χαίρε, ότι ο κήπος της ψυχής σου μένει αμάραντος. Χαίρε, ότι η πίστη σου δεν εχάθη εις οδούς απωλείας. Μαζί ποτέ δε θα σηκώσουμε ούτε τους νεκρούς με τα άυλα μάτια, ούτε τη φρικιώσα απουσία του λόγου και των λέξεων.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η ήττα | του Γιώργου Ηρακλέους Ο μικρός απάτητος δρόμος μας φέρνει ως το περιβόλι με την άκαυτη βάτο. Εδώ, η μνήμη καίει και ζεματάνε τα δάκρυα. Καταματωμένε σύντροφε, έτσι μας τα φέρε ο καιρός, χάσαμε… Όλα η ψυχή τα θέλει, όλα τα ζητά τα κόκκινα, τα πράσινα, τα γήινα τα επουράνια κι αυτά τα κρύψαμε εδώ στο χώμα, σ’ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το περιβόλι | του Γιώργου Ηρακλέους Οι βρύσες τραγουδάνε, καθώς κυλάει το νερό, ο φόβος της αγάπης, ο ύπνος χωρίς όνειρα, οι άγγελοι κατοικούνε σε τούτο το περβόλι… Στην κοντινή πολιτεία θόρυβος και πλήξη, μεθυσμένοι τρικλίζουν και παραμιλούν, πολύχρωμος λαός, πολύβουος σ’ έναν τόπο ρημαγμένο. Μα εδώ στο περιβόλι τα λουλούδια συλλαβίζουν τον έρωτα, ο κισσός και τ’ αγιόκλημα σκαρφαλώνουνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Βιαστήκαμε… | του Γιώργου Ηρακλέους Βιαστήκαμε πολύ να ανοίξουμε την καρδιά μας, κουρελιάσαμε τον ήλιο, τώρα κλείνουμε παράθυρα και πόρτες, φεύγουμε χωρίς αφή, το σώμα μας ούτε που το νιώθουμε! Άγγελοι ξετυλίγουνε τα σύννεφα να μας ντύσουνε, δοθήκαμε εύκολα και χωρίς δεύτερη σκέψη κι έτσι απομείναμε γυμνοί και μόνοι… Μέσα σε αυτή την άγρια μοναξιά καλύτερα να μη μιλάμε, δενΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα χαμίνια | του Γιώργου Ηρακλέους σε οπτικοποίηση του Θανάση Πάνου Στις 26 Γενάρη παρουσιάσαμε το ποίημα του Γιώργου Ηρακλέους με τον τίτλο «τα χαμίνια». Σήμερα παρουσιάσουμε το βίντεο που δημιούργησε πάνω στο ποίημα αυτό, ο εικαστικός καλλιτέχνης Θανάσης Πάνου. Στο βίντεο παίζει φυσαρμόνικα ο Ζαχαρίας Κουρούνης. Πάντα αγαπούσα τα χαμίνια, όταν κατέβαιναν τα σκαλοπάτια του σπιτιού και έπαιρναν τουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
