Κι ο Ιούδας κρυώνει | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη
Κι ο Ιούδας κρυώνει | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Ανάγκη και χρέος, να γενείς ο μοιραίος, στο παιχνίδι της λάμψης χορεύεις. Δεν μιλάς, δεν λαλάς, με κοιτάς δυνατά, και σηκώνεσαι κι έντρομος φεύγεις Στο ξανά, στο μετά, στου ρυθμού τα παλιά μας ταξίδια. Σκύβεις μόνος, θρηνείς, και γελάς τρανταχτά, πάλι όλα μείνανε ίδια! Δεν ζητάς, δε μιλάς, τις ανάγκες σου πνίγειςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…