Δεν έχω ούτε μια άσπρη τρίχα στην ψυχή μου /
κι ούτε σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας...
Στην καταιγίδα | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Ακτίνες πέφτουν, πέφτουν χάνονται μακριά… Μέσα στα μάτια σου διαβάζω την ελπίδα! Κορμιά παλλόμενα γεννούνε τη ζωή, χαράζει ο ήλιος, μη φοβάσαι την αυγή. Δεν θα μας βρει ξανά μαζί η καταιγίδα. Στο έχω πει πολλές φορές, μα το ξεχνάς: Θέλει ζεστή καρδιά η ζωή να διαθέσεις. Πιτσιρικάδες εραστές και ποιητές, αναζητούν στα σκοτεινάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Πρωτοχρονιά | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Και φέτος την Πρωτοχρονιά, πολύ το θέλω μεν… αλλά, δεν θα στολίσω δέντρο. Στολίδι η Αγάπη μας, καμάρι και γινάτι μας, μα ο χωρισμός στο κέντρο! Και φέτος η Πρωτοχρονιά, είναι μουντή και σκοτεινιά μαργώνει την ψυχή μας, Καράβι φτιάχνω και κουπί, τραβάω από το πρωί, να πιάσει η ευχή μας! Και φέτος την ΠρωτοχρονιάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Χειροτερεύει η ψυχική υγεία των εργαζομένων | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Γιατί ενώ μπορεί η κοινωνικοεπιστημονική εξέλιξη να αντιμετωπίσει ριζικά τις αιτίες που προκαλούν ψυχικά νοσήματα, αντί αυτά να μειώνονται αυξάνονται και όλο και περισσότερες οι κοινωνικές ομάδες απειλούνται από αυτά; Γιατί ενώ σήμερα ένας ψυχικά πάσχοντας μπορεί να είναι δυνητικά θεραπεύσιμος και να ζει μια καθόλα φυσιολογική ζωή, αντί ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Πως φτάσαμε στο Πολυτεχνείο; | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Η λαϊκή εξέγερση της 17ης Νοέμβρη του 1973 έδειξε ότι όταν ο λαός και η νεολαία θέλουν, μπορούν να αλλάξουν το ρου της ιστορίας. Έδειξε ότι ο λαός έχει τη δύναμη να επιβάλει τα θέλω του ενάντια στους ΑμερικανοΝΑΤΟϊκούς και τα εγχώρια δεκανίκια τους. Η στρατιωτική δικτατορία διάρκεσε από τις 21 ΑπρίληΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Βαγγέλης Λιοδάκης: Οι καλλιτέχνες πασχίζουν να βελτιώσουν το «συλλογικό μας όνειρο» Συντονίζει και σκηνοθετεί θεατρικές ομάδες, διδάσκει σεμινάρια υποκριτικής, και κάνει μαθήματα θεατρικής αγωγής και παιχνιδιού σε παιδιά και εφήβους. Έχει παίξει σε πάνω από 50 θεατρικές παραστάσεις σε έργα κλασικού ρεπερτορίου, αρχαίας τραγωδίας και κωμωδίας, σύγχρονου ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, παιδικού θεάτρου, σε παραστάσεις θεάτρου δρόμου στην Ελλάδα καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο καραγκιόζης | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Άσπρο πανί με φώτα από πίσω και η αυλαία ανοίγει και ξυπνά. Νύχτα που θέλησα βαθιά να σ’ αγαπήσω μα ο χρόνος φεύγει, πίσω δεν γυρνά. Ο Καραγκιόζης βγαίνει στη σκηνή, όλο χαμόγελο – ρωγμή στην αδικία, σκορπά μια ιδέα πανανθρώπινη: Ρε, λες να ζήσουμε τ’ όνειρο στην πορεία; Μια φασολάδα και δυο τρειςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η πεταλούδα | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Κουράστηκες να περπατάς ανάμεσα σε νεκρούς. Το βλέμμα στο αύριο σήκωνες αλλά η φωτεινή σου παρουσία λίγο απασχολούσε τους περαστικούς. Ύστερα ήρθαν τα γεράματα και δεν μπορούσες να λευκάνεις πια τα ρούχα. Ποταμοί δακρύων για όσα έζησες κι είναι αυτά που σε έκαναν δυνατή. Μα η ευαισθησία σου μεγάλωνε στροφή με τη στροφή, δρόμοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μόνη | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Το καλοκαίρι πέρασε και μπήκε ο χειμώνας με τη μαντήλα έκρυψες και των ματιών το χρώμα. Κάτω απ’ το παραθύρι σου βασιλικός κι αγάπη μα δεν εζήτησες ποτέ έρωτα δίχως πάθη. Τα τζιτζικάκια σώπασαν τ’ άστρα κι αυτά κρυφτήκαν χειμώνας δίχως σύννεφα γυναίκα δίχως προίκα. Μπούργκα θα ρίξω στη φωτιά για να φανεί το σώμα,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μαθήματα ιστορίας | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη . Κλέφτες κουρδίζουν τον τζουρά και έχουν στήσει μαχαλά, να επιβιώσουν προσπαθούν, αλλά όλο η σούπα τους χαλά. Ο ένας κάνει υποκύψεις, ο άλλος το λαό έχει στύψει, για το μουχτάρη σκίζονται, αλλά όλο… απελπίζονται! Ως κύλησε η ιστορία, κι έγινε μάνα η Ρωσία εγέννησε επαναστάτες, που δεν τους κάνανε πια πλάτες. ΚιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
