Για την τοπική αυτοδιοίκηση | του Δημήτρη Σκαλτσά Αργυρού Το παρακάτω κείμενο είναι άσκηση μιας ρεαλιστικής ουτοπίας. Το ερώτημα που θα μας απασχολήσει είναι απλό: Υπάρχει πραγματικά μια τοπική αυτοδιοίκηση και αν όχι δύναται να υπάρξει; Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι οι θεσμοί που εκφράζουν ή πρέπει να εκφράζουν την λαϊκή εξουσία στο επίπεδο μιας κοινότητας, μιας πόλης, μιας περιφέρειας. ΩςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αλεξάνδρεια | της Εριφύλης Πουλάκη Γλυκιά μου Αλεξάνδρεια θέλω να σε γνωρίσω είσαι πόθος μου κρυφός στους δρόμους σου να περπατήσω Να πιω νερό του Νείλου στα νερά του να βρεθώ Σε μια φελούκα τα αστέρια να κοιτώ Να δω τη βιβλιοθήκη σου, τη Νουζγα, το Αμπουκιρ, το σπίτι του Καβάφη να νιώσω ευτυχής Το σπίτι που γεννήθηκα, τον Ευαγγελισμό,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ωσάν τον Κωνσταντάρα… | του Αντώνη Κουκλινού Διαβάζω και γροικώ πολλά, κουνώ τη (γ)κεφαλή μου, απ’ την απογοήτευση, που νοιώθει η ψυχή μου. Το ψεύτη κόσμο τούτο νέ, μούδε Θεός αντέχει, αυτός απού τον έφτιαξε και πχιο καλά κατέχει. Μνιά μέρα δεν επέρασε, χωρίς να βγει στα φόρα, η λαμογιά η πουτανιά, μαγάρισε τη χώρα. Ο ξεπεσμός ξεπέρασε, τα σύνοραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μεζεδάκια μετά τον μεγάλο σεισμό | του Νίκου Σαραντάκου Υπό κανονικές συνθήκες, θα λέγαμε για «Μεταμπαρμπαρικά μεζεδάκια», αφού η Μπάρμπαρα διάρκεσε περισσότερο από το αναμενόμενο -αλλά ήρθε ο φονικός σεισμός στην Κιλικία. Για τον σεισμό γράψαμε στο κανονικό μας άρθρο, εδώ θέλω να σχολιάσω κάτι παρεμπίπτον. Η εικόνα που βλέπετε έγινε βάιραλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν από δυο-τρεις μέρες. ΔενΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τέχνη και προσωπικότητα. Για τη μόρφωση του ολοκληρωμένου ανθρώπου | του Περικλή Παυλίδη «Χωρίς νέα τέχνη δεν θα υπάρξει νέος άνθρωπος» (Λεβ Βυγκότσκι) Η αισθητική συνείδηση Προσωπικότητα αποτελεί ο άνθρωπος στο βαθμό που διαθέτει κοινωνική συνείδηση (Βαζιούλιν, 2004, 284). Η συνείδηση συνίσταται, αφενός, στη γνώση και κατανόηση του κόσμου και του εαυτού ως αντικειμένου και, αφετέρου, στη γνώση και κατανόησηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Εκδρομές της ψυχής | της Μαρίας Σταυρίδου Εκδρομές της ψυχής το πήγαινε-έλα της ζωής. Κρυφές διαδρομές σ’άνομα μονοπάτια Οι πιο τολμηροί … ντυμένοι εραστές …καταζητούμενοι ληστές. Παράνομοι φύλακες μιας φθαρμένης ηθικής, πληρωμένοι με φθηνές επιθυμίες αλλοδαπές. Πρόσωπα χαρακωμένα. Κορμιά λεηλατημένα και τα προσωπεία μακιγιαρισμένα, σαν θεατρίνες ξεπεσμένες …στην αρένα. Εκδρομές της ψυχής, Ταξίδια ονείρου μιας θαμμένης ευτυχίας που προδόθηκε πρινΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Εμείς! | της Μαρίας Μπιλιλή-Φωτιάδη Το τραίνο δεν αγκομαχά! Ταξιδεύει χαρούμενα 100 και πλέον χρόνια στις ράγες της ζωής μας. Σφυρίζει ασταμάτητα για το παρόν και για το μέλλον μιας αλλιώτικης ζωής. Είναι στο χέρι μας να ταξιδέψουμε μαζί του, με το σφυρί του εργάτη και το δρεπάνι του αγρότη, έχοντας μαζί μας για αποσκευές την μόρφωση, τις τέχνες, τονΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Χικικομόρι | του Γιάννη Χατζηχρήστου Από τους Χικικομόρι στο «όχι σεξ, μόνο φίλοι στα social media» και την επόμενη γενιά των i am a data machine αλα James Brown Όταν άκουσα για πρώτη φορά τον όρο «Χικικομόρι» πριν 10-12 χρόνια, δεν έδωσα και πολύ σημασία. Οι περισσότερες λεπτομέρειες για το τι ακριβώς σημαίνει, δύσκολα τις πίστευες πως αποτελούσαν τότε κάποιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο τύμβος των αεροπόρων | της Χαρούλας Βερίγου ΧΑΜΗΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΠΕΝΘΗΤΕΣ ΦΛΟΓΕΣ έως την καρδιά, όταν ξαναγυρνάς στο Οροπέδιο. Ακατασκεύαστη και σκοτεινή η αγάπη σε τούτα τα νοηματισμένα βουνά, εσένα καλεί να γυρίσεις, να βρεις το νόημα του γενέθλιου τόπου μέσα σου. Η επανάκτηση των αναμνήσεων αποκτά άλλη αξία τώρα. Επιστρέφεις, μα δεν είναι αυτή η αναζήτηση μιας χαμένης εικόνας.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…