Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Τρία ποιήματα | του Γιώργου Γωνιανάκη ΑΚΕΡΑΙΟ ΘΡΑΥΣΜΑ Μύριες αλήθειες και μαύρο μοιρολόι κείνο το βράδυ πέσαν, το βράδυ που κοίμισε σκληρά η μάνα το παιδί της τον γιο της τον μονάκριβο· πικρό νανούρισμα. – Πώς το αβάσταχτο λιγάκι να γλυκάνει. Άχι, κι ο χρόνος πίσω δεν γυρνά! Κι από του θείου-Γιώργη τα στερνά ως της γιαγιάς τον θρήνο καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Γράμμα σε φίλο | του Μανώλη Λυκάκη Σου γράφω φίλε, μη θαρρείς, πως σ’ έχω πια ξεχάσει κι ότι τον νου μου πήρανε γυναίκες λιμανιών, όχι πως δεν τις σκέφτομαι και δεν τις αγαπώ, μα και φιλίες δεν ξεχνώ συμμαθητών παλιών. Όμως απ’ όλα πιο πολύ η θάλασσα με νοιάζει, έτσι που τώρα την κοιτώ από το φινιστρίνι, γυναίκα μοιάζειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το κάλεσμα των παιδιών | του Παναγιώτη Μηλιώτη Μέσα στ’ όνειρό του, έπειτα από δέκα νύχτες, επάτησε με το πόδι του την αλάνα που ’παιζε παιδί, για να θυμηθεί τις χαρές που έζησε από τη μπάλα και τις εκμυστηρεύσεις αλλά και τις τρομάρες που ’παιρνε από τα σκληρά κι ασυναίσθητα φερσίματα των συνομηλίκων του. Περπάτησε ως εκεί που κατέληγε τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Στ’ αγρίλι της Κνωσσού | της Ζωής Δικταίου Ανέβαινες, δυο δυο τα σκαλοπάτια στο αρχαίο ανάκτορο, οιστρήλατος ο Νότος φούσκωνε την πεθυμιά στο στήθος, εκείνη, περιμένοντάς σε, η Αριάδνη, καινούργιες λέξεις, κρέμασε στο μίτο. Λάβα και πετροκάρβουνο, τα μάτια σου, γύρεψαν γρίφους να ερμηνεύσουν, και χρησμούς, μες τα δικά της, που κοιμόταν άγνωστος θεός. Σαΐτες λιόμαυρες, οι σκέψεις, πρόθυμα συντάχτηκανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ηράκλειο | της Άννας Τακάκη Αρχαία πόλη, φλέβα βαθύρροη! Ο παλμός σου χτυπά δυνατά μέσα από τα έγκατα του Κρητικού πελάγου, μέσα από της θεάς Γαίας τα σπλάχνα. Τα κάστρινα τείχη σου γηραιά και γενναία μας τιθασεύουν τη λογική πως οι «βάρβαροι» δεν θα περάσουν. Ηράκλειο, φλέγα και φλόγα! Πυρωμένη εστία η καρδιά σου πετά τ’ αγιοκέρια ως τ’ ουρανούΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μεζεδάκια της Δευτεραπριλιάς | του Νίκου Σαραντάκου Της Δευτεραπριλιάς επειδή χτες, που ήταν Πρωταπριλιά και Σάββατο προτίμησα να βάλω το Μηνολόγιο, κι έτσι εκτόπισα τα μεζεδάκια για σήμερα, εκτοπίζοντας το κυριακάτικο λογοτεχνικό μας θέμα για την επόμενη Κυριακή. Ανακοινώθηκε και η ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών: 21 Μαΐου, Κωνσταντίνου Και Ελένης -κάποιοι είδαν δάκτυλο του ΚΚΕ. Αλλά προς το παρόν τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Εμείς για την ειρήνη! | του Αλεξάντρ Ζάροφ Όλοι οι άνθρωποι της γης. Αφήστε το ξυπνητήρι να χτυπήσει: Ας σώσουμε τον κόσμο! Ας μείνουμε ως ένα. Ας πούμε ότι δεν θα το κάνουμε, να ξεκινήσουμε ξανά τον πόλεμο! Είμαστε υπέρ της ειρήνης! Και αυτό το τραγούδι Ας το μεταφέρουμε, φίλοι, σε όλο τον κόσμο. Αφήστε το να ηχήσει στις καρδιέςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Όψη θλιμμένη… | του Αντώνη Κουκλινού Τόπος ψυχρός από συναίσθημα η καρδιά μας. Μια φιγούρα θλιμμένη, το από μέσα μας. Η προχειρότητα χειραγωγεί το αγαθό, τση καλής συμπεριφοράς. Μέλημά μας, η ατσαλάκωτη εικόνα μας. Το ντύσιμο και η εμφάνισή μας, πρώτα απ’ όλα. H εποχή της δηθενιάς, του ωχαδερφισμού… Όλα λειτουργούν μέσα από ένα, μεγεθυντικό φακό. Πλουμισμένοι με τεχνολογικές ευρεσιτεχνίες,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Με αφορμή το βιβλίο του Alain Badiou «Παρατηρήσεις για τον αποπροσανατολισμό του κόσμου» | του Δημήτρη Σκαλτσά Αργυρού Ο καπιταλισμός μες στις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις έχει αποικίσει ολόκληρο το πλανήτη σε ένα ολοκληρωτικό βαθμό. Ενώ έχει κυριαρχήσει ως δομή και ως λειτουργία ακόμη και σε χώρες που έχουν «σοσιαλιστικό»καθεστώς, με την Κίνα να έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ στα 3/5ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
