Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Just an other brics on the wall | του Γιάννη Χατζηχρήστου (ή αναμένοντας το τέλος του κόσμου στην καρακοσμάρα μας χαζεύοντας την Γιαδικιάρογλου) Τα BRICS σαν χαλαρή εμπορική ένωση των Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική, πρωτοεμφανίστηκε σαν ιδέα/σενάριο από την γνωστή μας Goldman Sachs το 2003. Σκοπός της μελέτης της GS ήταν η διατήρηση της σημερινής δομής τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
«Η βουή και η μανία» – Ένα απαιτητικό μυθιστόρημα | του Ειρηναίου Μαράκη Το μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Φώκνερ «Η βουή και η μανία» (1929) διαδραματίζεται στο Τζέφερσον του Μισισιπή, στο πρώτο τρίτο του 20ού αιώνα. Το μυθιστόρημα επικεντρώνεται στους Κόμπσον, πρώην αριστοκρατική οικογένεια του αμερικάνικου Νότου, οι οποίοι πασχίζουν να αντιμετωπίσουν τη διάλυση της οικογένειας τους και της φήμης της.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η συνοικία | του Γιώργου Ηρακλέους Κλειστό το περίπτερο της γειτονιάς, νύχτα καλοκαιριού καταμόναχη, χωρίς τσιγάρο απόψε. Γυρίζουν απ’ την εξορία κάποιοι γείτονες κρατώντας τις βαλίτσες τους κι όλα τους φαίνονται αλλιώτικα και ξένα, το βλέπω στα μάτια και στις αμήχανες κινήσεις τους! Η ζωή κι ο θάνατος, το ένα καταργεί το άλλο και τα δυο στέκουνε ασάλευτα στη γωνιάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Κόκκινες βροχές | του Βασίλη Κανιάρη Κόκκινες βροχές έρχονται τις νύχτες πέφτουν στην Αθήνα κόκκινες βροχές θάλασσα και χώμα γέμισε ο αέρας θάλασσα και χώμα φέρνουν οι βροχές. Άνεμοι υγροί πάνω από το κύμα φέρνουν στην Ελλάδα τις περγαμηνές σαν πουλιά που ΄φύγαν και γυρίζουν πίσω οι παλιές οι μέρες οι Αλεξανδρινές. Σ΄ έπιασα να κλαις κάποιο μεσημέρι μ΄ ανοιχτάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Παραλογή | του Γιώργου Γωνιανάκη Κοίτα· άμα κάμεις κίνημα μην έρθεις μοναχός σου… ΜΟΙΡΟΛΟΙ Εδώ: Νεκροθάφτες με χάχανα φτυαρίζουν Ιερείς τη μνήμη βεβηλώνουν βλαστημώντας Καντηλανάφτες ρίχνουν κατάρες και ρουχάλες. Πέρα, στο θόλο τ’ ουρανού ηχούν βροντές καμπάνες, μαυροντυμένα σύννεφα συνάζονται – Είναι οι συγγενείς κι οι φίλοι π’ όρκο να δώσουν πρέπει στου ήλιου τον ιδρώτα στων αστεριών το δάκρυΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τελευταίο γράμμα | του Μανώλη Λυκάκη Στο πόρτο με περίμενε πια το στερνό σου γράμμα, μου γράφεις πως είσαι καλά και πως με περιμένεις, μου μπήγεις μέσα μου βαθιά ενός σπαθιού τη λάμα, μα σ’ απαντώ ωσάν να ζεις και γράμμα μου προσμένεις: Πώς να ριχτώ στη θάλασσα, πως να γυρίσω πίσω, καταμεσής του πέλαγους με βρήκε ο χαμός σου,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ήθος, η αναρχία της φύσης | της Ζωής Δικταίου Περάσαμε τις συμπληγάδες ελπίδας και ευτυχίας, τους ανόητους γλυκασμούς των όρκων, τις εγγενείς πλάνες του έρωτα, λύσαμε τα ξάρτια της προδοσίας διαγράφοντας ανωφέλευτα λόγια, παλιά όνειρα, τυπικές εορτές, «τα λεπτά μας αισθήματα», είδωλα, βλάσφημες οθόνες, με την επίγνωση της φθοράς φτάσαμε επιτέλους χωριστά εδώ, για να ξανασυναντηθούμε χαμένοι άγγελοι παιδιά τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα ντολμαδόφυλλα και τα λοιπά γεγονότα | της Ιφιγένειας Μανουρά Τη μια εκείνη την άλλη εγώ, δεν μας βόλευε να πάμε για ντολμαδόφυλλα. Προχθές επιτέλους αποφασίσαμε εγώ με την αδελφή μου την Πανωραία να πάμε, να μαζώξουμε και να τα συντηρήσουμε, για να φτιάχνουμε ντολμαδάκια. Φτάνουμε στο αμπέλι της, αλλά ίντα ήτανε αυτό που αντικρίσαμε με την πρώτη ματιά!!! ΤόσουσάςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Σικάγο – Ο ματωμένος Μάης του 1886. Ρεπορτάζ του Χοσέ Μαρτί Αποσπάσματα ενός χρονικού, που έγραψε ο μεγάλος επαναστάτης και ποιητής της Κούβας, Χοσέ Μαρτί (José Julián Martí Pérez, 28/1/1853–19/5/1895), για τα γεγονότα του ματωμένου Μάη του 1886, στο Σικάγο. Ο Χοσέ Μαρτί υπήρξε μια πολύπλευρη προσωπικότητα. Επαναστάτης και διανοούμενος, έδωσε και τη ζωή του στον αγώνα για την ανεξαρτησίαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
