Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Όταν μου μιλάς… | του Γιώργου Ηρακλέους Όταν μου μιλάς, πεθαίνουν τα λουλούδια, σβήνουνε τα χρώματα, μια φοβερή βροχή πέφτει και χάνεται μέσα μου, τα τραγούδια γεμίζουν ίσκιους. Όταν μου μιλάς, το φεγγάρι γίνεται πληγή και φωτίζει ματωμένο τις νύχτες μου, ανάβει ένα φως σε χρώμα μωβ βιολέτας από τον επιτάφιο… Όταν μου μιλάς, κόβονται τα μέλη των αγαλμάτων, οιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μπρος στο παράθυρο | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Μπρος στο παράθυρο τ’ αφιονισμένου καιρού στέκομαι αμίλητος, τον ίσκιο μου περιφρουρούν… Χρόνια προβλήματα, μισόν αιώνα σχεδόν, τραγούδια κι όνειρα, σημάδια, αμυχές των καιρών… Ψάχνω ένα χάδι, καθώς το σώμα γερνά, μες στο σκοτάδι κι ο πόνος με κυβερνά… Μοιάζω με βράχο π’ ο ρόχθος μετακινεί, δεν θέλω να ’χω ψυχή, σεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Lauren | της Ζωής Δικταίου Δεν ήταν για τίποτα σίγουρη, την προλάβαιναν πάντα οι εξελίξεις, θαρρείς κι έπαιζε σ’ ένα παιχνίδι, σαν το κρυφτό, κι εκεί που περίμενε να πει, φτου ξελευτερία, κάποιος προλάβαινε, και, την έφτυνε… Μόνο για την υπερηφάνεια της δεν αμφέβαλλε. Αυτή την κρατούσε.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Κρητικά δημοτικά τραγούδια | του Νίκου Λουκαδάκη Μεγάλες συμφορές μέσα από το δημοτικό τραγούδι Τα δημοτικά μας τραγούδια, μπορεί σήμερα να τα ’χομε ’ποξεχασμένα και παραπεταμένα στις αραχνιασμένες γωνιές του νου μας, κάποτε όμως ήταν εκτός των άλλων και σπουδαία εργαλεία ιστορικής καταγραφής γεγονότων. Μέσα στα ιστορικά γεγονότα, καταγράφονται και οι μεγάλες συμφορές που ταλαιπώρησαν τον πληθυσμό του νησιού. ΜιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Περί ελευθερίας | της Άννας Τακάκη Για ποια ελευθερία μου λέτε; Για ποια λύτρωση; Οι εχθροί δεν έφυγαν. Καραδοκούν εδώ δίπλα μας. ή τους κουβαλάμε ακόμη μέσα μας. Παλεύουμε καθημερινά μαζί τους. Τα χέρια μας δεν είναι χέρια που κάποτε χάιδευαν, κάποτε πρόσφεραν κάποτε έπαιρναν ένα καλό για να το κάμουν καλλίτερο. Τα χέρια μας έχουν γίνει σπαθιά και μαχαίρια.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα καλούδια του Σεπτέμβρη… | του Αντώνη Κουκλινού Τσ’ αυλές τσοι παρασέρνει η Ασπασία και τσοι χτυπούνε την αυλόπορτα ν’ ανοίξει. -Καλημέρα μωρή Ευγενιά, ήντα ανερκερκελεύγεις σήμερο και σε θωρώ με τσοι μανίκες ανεμπουκωμένες; Έλα πέρασε μέσα… -Καλημέρα μωρή Ασπασία, μνια ολιά μούστο εκρατήξαμε και θα πολεμήσω να σάσω μουσταλευριά και κιοφτέργια τω γκοπελιώ, μονό εδά γυρεύγω άθο, γιατί δενΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μεσοσεπτεμβριανά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Χτες είχαμε 15 Σεπτεμβρίου, σήμερα 16, βρισκόμαστε παναπεί στη μέση του μήνα, οπότε διάλεξα αυτόν τον ουδέτερο και ημερολογιακό τίτλο, για να μη βάλω τίτλο απαισιόδοξο, μια και η Ελλάδα εξακολουθεί κομμένη στα δύο από τις συνέπειες της πλημμύρας στη Θεσσαλία, που ακόμα βρίσκεται κάτω από τα νερά -μάλιστα ο κ. Σταϊκούρας δήλωσε ότιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι δήμοι στην εποχή του WEB 3.0 | του Γιάννη Χατζηχρήστου (Ανταπόκριση από τα μέτωπα του άλλου πολέμου) Φαίνεται ότι πριν από την Ρωσία που πήγε προς την ψηφιακή Κίνα, κάνοντας ανίσχυρες τις οικονομικές κυρώσεις μετά την μερική αποβολή των τραπεζών της από το SWIFT, είχαν προηγηθεί δήμοι στις ίδιες τις ΗΠΑ κάνοντας πειράματα για κάτι ανάλογο! ► Ήδη μιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το τρένο των 8 και δέκα | της Μαρίας Σταυρίδου Ήρθε… ούτε καν το πρόσεξα είναι ήδη στις ράγες, διαλαλεί την άφιξη του, τη «σπάνια» διαδρομή του. Το τρένο των 8 και δέκα Διαφημιζόμενο ως το πιο καλό και όμως… όσοι το είδαν είπαν ατημέλητο… αδιάφορο… σιωπηλό. Άδεια καθίσματα… αόρατοι επιβάτες μα η σφυρίχτρα δυνατή, σαν γριά που έχει πανικοβληθεί.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
