Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Η στεροθυγατέρα | της Άννας Τακάκη Μεγάλη αδυναμία είχε ο Κουφομανώλης στη στερνή του κόρη τη Λενιώ. Λες και δεν είχε άλλα κοπέλια ν’ αποκαμαρώνει και να μπεγεντίζει μόνο όπου καθότανε κι όπου στεκότανε ήθελε να λέει για τη Λενιώ του, για τα περίσσια κάλλη της, τα χαρίσματά της, τη σπιρτάδα και την προκοπή της. Σαν να’φεγγε μόνο από ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο Δικός μου Κήπος | του Κοσμά Βασιλάκη Έχω έναν κήπο στο μυαλό μου. Αλλιώτικο. Απαράλλακτο. Δεν μοιάζει με κανέναν. Έχω δει πολλούς κήπους. Μεγάλους, μικρούς, με πολύ πράσινο. Άλλους με μια λίμνη και ζωάκια. Πολλά ζωάκια. Μα κανένας δεν είναι σαν τον δικό μου. Άλλοι έχουν πέτρινους μεγάλους τοίχους, κάποιοι σπάνια φυτά, μα κανείς τους δεν έχει τα δικάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το Πανόραμα μιας …αθωότητας | του Γιάννη Λαθήρα Το Πανόραμα εκείνη την εποχή, εκτός από γειτονιά των πλουσίων της πόλης, φημίζονταν και για κάτι άλλο. Τις περίφημες πίτσες, τις πίτες και τα πεϊνιρλί. Το τελευταίο φαίνεται πως το είχανε φέρει πρόσφυγες από την Τουρκία όπου ήταν γνωστό ως πιντέ. Πασίγνωστα στους καλοφαγάδες της πόλης ήταν τα 4-5 μαγαζιά που σερβίρανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
H θηλυκομάνα… | του Αντώνη Κουκλινού Το να ‘χεις θηλυκό κοπέλι σε μνιά δύσκολη εποχή, ήτονε σα ντο γραμμάτιο. Το λέγανε και σε μαντινάδα…. Απού χει αμπέλι σουλτανί, και θηλυκό κοπέλι καταχτυπά ο κώλος του α θέλει κ’ αδε θέλει. Ελέγανε όμως και το άλλο… Τση καλομοίρας το πρώτο τζη κοπέλι είναι θηλυκό. Και είχανε και δίκιο, γιατί το θηλυκόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
«Ο ίσκιος του ουρανού…» και «Εσπερινές εικόνες» | του Γιώργου Μπίμη . 1. Ο ίσκιος του ουρανού… Ο ουρανός που άλλοτε θωρούσα με υποψία τώρα είναι ζωντανός και με καλεί στον ίσκιο του… Στους σταλακτίτες των βυθών του ξαναγεννιέται η ενδόμυχη ανατολή, η πηγή, η έγερση και η ύψωση που θα συντρίψουν κάθε αβεβαιότητα στη γη, που θα προσηλυτίσει τηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Σαράντα οκτώ χρόνια τούρκικης εισβολής και διαμελισμού της Κύπρου. Και σήμερα; Μαύρη επέτειος, σήμερα, της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, μέλος του ΟΗΕ, παραμένει 48 χρόνια διαμελισμένο και μ’ ένα μεγάλο μέρος του υπό τη στρατιωτική κατοχή ξένου κράτους. Οι αρχές του Διεθνούς Δικαίου, ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ, οι στοιχειώδεις και αναμφισβήτητες αρχές της διεθνούςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
H Κακομοιργιασμένη | της Άννας Τακάκη Καθώς φαίνεται δεν είχανε κάνει τη σπεράδα ντως οι Μοίρες τη βραδιά που γεννούσε η Κλιμεντίνα. Αντί για τις Μοίρες ίσα ίσα κείνη την ώρα επρόβαλε μια διακονιαρά, κακοντυμένη και κακοποδομένη και βαστούσε το λαδικό να της βάλουνε λάδι. Ντάκα ντουκ με την μπαστόνα της στην πόρτα την ώρα της γέννας. -Νοικοκοιραίοι, πούστε; ΣτάξετέΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αυτό να το θυμάσαι | του Κοσμά Βασιλάκη Θα σου πω κάτι και θέλω να το θυμάσαι ότι και αν γίνει, μα μην τρομάξεις ναι; Κανείς δεν θα σε σώσει. Κανένας ήρωας και κανένας πρίγκιπας από της ιστορίες που άκουγες μικρός. Μόνος σου πρέπει να σωθείς έχοντας συντροφιά τα όνειρα σου. Να ξυπνήσεις και να φύγεις από την φυλακή πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Kύπρος… στο αδικαίωτο φως | της Ζωής Δικταίου [ας μην αφήνουμε να σκεπάζει η λήθη τις σελίδες της ιστορίας και της μνήμη μας.] Ογρή είναι ακόμη η γη απ’ τις θαλασσαρμύρες των ματιών κι από αίματα αθώων. Ογρή. Ανάβρυσμα στο χώμα ετούτο ο βαθύς καημός, ο σπαραγμός, οι θύμησες. Ο πόνος μέστωσε με τον καιρό μες στις καρδιές η πίκραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
