Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Μικρό παιδί στην μεγάλη στράτα με τους πόνους | του Χρήστου Δημούλα Aν κάποτε ψάξεις στο μεδούλι του ως τώρα βίου σου, ίσως δεν βρεις άλλο από ένα μικρό παιδί να γελάει στη μεγάλη στράτα με τους πόνους. Να περπατά αδιάκοπα με τα φτερά του ανέμου μες στα μάτια και το θερμόψυχο λιοπύρι μες στα φυλλοκάρδια της υπομονής του. ΚουτσαίνονταςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ελισαβετιανά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Φυσικά ο τίτλος αναφέρεται στον προχτεσινό θάνατο της βασίλισσας της Αγγλίας, παρόλο που κανονικά το επίθετο «ελισαβετιανός», που βεβαιως λεξικογραφείται, δηλώνει οτιδήποτε σχετίζεται με τη βασίλισσα Ελισάβετ Α’ και την εποχή της, 600 χρόνια και βάλε πριν από την τωρινή. (To τριβιδάκι της ημέρας είναι ότι ανάμεσα στις δυο Ελισάβετ τρεις μόνο γυναίκες ανέβηκανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο χαρταετός των προλεταρίων | του Τάκη Βαρελά Σαν ανοίξουν διάπλατα οι μεγάλες πόρτες του ουρανού, ξεχύνονται στο διάφανο του σύμπαντος κόσμου, δισεκατομμύρια θυμωμένα κατακόκκινα αστέρια. Είναι οι συντεταμένες αστροφεγγιές των προλεταρίων, που έρχονται με υψωμένες τις γροθιές. Στα χέρια τους κρατούν, δίκοπα μαχαίρια. Έρχονται σαν τιμωροί και νικητές, στο όνομα του λαού και των παθών του! Έρχονται στο όνομαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αφιέρωμα στην «εποχή Ελισσάβετ» | του Γιάννη Χατζηχρήστου (ή ο μεταβαλλόμενος κόσμος, και η 3η βρετανική αυτοκρατορία) Στο πεδίο των Διεθνών Σχέσεων υπάρχει ακόμα μια ισχυρή θεωρία: Οι ηγεμονίες (δηλαδή τα μεγάλα, ισχυρά κράτη). Αυτά, κατ’ αυτήν την θεωρία, αναδύονται πάντα ως παραγωγικά κέντρα, εξελίσσονται σε εμπορικά κέντρα, τελικά γίνονται χρηματοπιστωτικά κέντρα και μετά παρακμάζουν. Αυτός ο κύκλος φαίνεται ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το παραμύθι που δεν είχε τέλος Ζούσε κάποτε πέρα στην Ανατολή ένας τεμπέλης βασιλιάς. Δεν έκανε καμιά δουλειά. Ολημερίς ξαπλωμένος σε ντιβάνι με πολλά μαλακά μαξιλάρια, έβαζε να του λένε παραμύθια κι αυτός άκουε μαχμουρλίδικα. Αμολούσε σ’ όλο του το βασίλειο πλήθος αυλικούς να μαζεύουνε και να στέλνουνε στο παλάτι όσους ξέρανε παραμύθια, άντρες ή γυναίκες, γέρους ή νέους, ντόπιουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Φράνσις Ντρέικ, ο πειρατής που έγινε λόρδος | του Βασίλη Ραφαηλίδη Προσέξτε την άκρως εντυπωσιακή ιστορία του πειρατή Φράνσις Ντρέικ, που έγινε σερ. Είναι ο πρώτος στην ιστορία λόρδος εκ πειρατών. Στις πειρατικές επιχειρήσεις του διασημότερου στην ιστορία της πειρατείας πειρατή, του Φράνσις Ντρέικ, η βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ αποφάσισε κάποτε να επενδύσει ένα πολύ σημαντικό μέρος των χρημάτων τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα λόγια της ψυχής | του Γιώργου Ηρακλέους Απαντήσεις γύρω από τα σύγχρονα προβλήματα. Η λύση! . Πού κατοικείς, ψυχή μου, τόσα χρόνια; Σε χώρες και λαούς που ντύθηκαν τη στάχτη, σ’ ένα φτωχό καμαράκι με το ενοίκιο απλήρωτο. Τριγυρνώ μες τις κλωστές του ήλιου και κατασκοπεύω την ανθρώπινη κόλαση, στα υπόγεια των μουσείων, χαμογελώ στα θλιμμένα αγάλματα, κοιμάμαι μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα ηλιοτρόπια | της Ελένης Λαδιά Σας κοίταζα κι έρχονταν στο νου μου άνθη. Είχατε ήδη τακτοποιηθεί στη φελούκα μου, που ήταν αγκυροβολημένη στις όχθες του Νείλου. Αυτόχθονα κορίτσια αυτής της γης, που, μολονότι εισβολέας της, έγινε και δική μου. Καθισμένες στο δάπεδο της φελούκας σε ημικυκλική διάταξη, με το κουπί στο μέσον να τέμνει το χώρο μοιράζοντάς σας σεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η σοφία της γιαγιάς Αλεξάνδρας | του Γιάννη Χατζηχρήστου Είχα μια γιαγιά. Την γιαγιά Αλεξάνδρα, από την μεριά του πατέρα μου, ο οποίος σήμερα γίνεται 92 χρόνων. Και την ξαναθυμήθηκα λόγω της ονομαστικής της, που πάντα επισκιάζονταν από τα γενέθλια του πρωτότοκου. Γεννήθηκε με Τουρκοκρατία στην Σάμο το 94. Το 1894, μην μπερδεύετε τους αιώνες. Βαθιές ρίζες, όπως και όλοιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
