By:
On:
In: Ποίηση

Παραμύθι για μεγάλους και μικρούς | του Γιώργου Ηρακλέους Άφησε το λευκό πλεκτό καλάθι με τα λουλούδια στο λιθόστρωτο, νύχτωνε κι αναρωτιότανε σε ποιον ανήκει το φεγγάρι… Κανένας άλλος δεν ξέρει πως έιναι να πεθαίνεις κάθε μέρα, σκεφτότανε η πλανώδια ανθοπώλισσα με τα σγουρά, ξανθά μαλλιά και τα γαλάζια μάτια, η Μαργαρίτα δεκαπέντε χρονών και να παλεύει με όλες τιςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία, Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Μεζεδάκια της Κυριακής | του Νίκου Σαραντάκου Της Κυριακής αντί για το συνηθισμένο Σάββατο, διότι χτες είχαμε 1η του μηνός, κι έτσι το Μηνολόγιο εκτόπισε τα μεζεδάκια για σήμερα. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι το καθιερωμένο για την Κυριακή λογοτεχνικό (ή συναφές) μας ανάγνωσμα αναβάλλεται για την επόμενη Κυριακή, μια διευθέτηση που έχει ξαναγίνει όταν η πρώτη του μηνός πέφτει Σάββατο.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Εικαστικά – Καλές τέχνες

Γνωριμία με τις Τέχνες τις οποίες ονομάζουμε εικαστικές | του Κώστα Αλεξιάδη Στις εικαστικές τέχνες ανήκουν η ζωγραφική, οι γραφικές τέχνες, η γλυπτική, η διακοσμητική και εφαρμοσμένη τέχνη. Ονομάζονται αυτά τα είδη τέχνης εικαστικές, γιατί ο καλλιτέχνης εκφράζει σ᾿ αυτά τις σκέψεις του και τα αισθήματά του μέσα από την απεικόνιση του ανθρώπου, της φύσης, των αντικειμένων, των σχεδίων –ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος | ποιήματα του Μενέλαου Λουντέμη . Οἱ κερασιὲς θ ̓ ἀνθίσουνε καὶ φέτος στὴν αὐλὴ καὶ θὰ γεμίσουν μ ̓ ἄνθια τὸ παρτέρι. Πικρὴ ποὺ εἶν ̓ ἡ Ἄνοιξη σὰν εἶσαι δίχως ταίρι! Πικρὴ πού ̔ν ̓ ἡ ζωή! Ἄνοιξε τὸ παράθυρο στὴ πρωϊνὴ γιορτή, γιὰ νά ̔μπουν οἱ μοσχοβολιὲς ἀπὸ τὸ περιβόλι. ἊχΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Γλώσσα, Κείμενα

Η αντροϊνοχωρίστρα… | του Αντώνη Κουκλινού Όμορφη η πατσάβρα απου δε πάει άλλο…! Στα εικοσιπέντε τζη, πατεί και δε ν’ αγγίζει τη Γης. Νταρντανογυναίκα στο ένα εβδομήντα και μαλλί μαύρο κατράμι, σάμε τσι κουτάλες, με μάθια απου αστραφταλίζουνε νιάτα. Γεννημένη στη πρωτεύουσα και μ’ ένα φουσάντο, απου κουζουλαίνει μικιούς και μεγάλους. Αεράτη όσο δε μ-πάει, με ούλους κουβεδιάζει όπχιος κιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Ένα ταξίδι φως | της Ζωής Δικταίου «Ποιο μπορεί να είναι το όνομα μου;» ρώτησε η γυναίκα και το αγόρι με το φεγγαρένιο πρόσωπο και τα μικρά σκιστά βλέφαρα, κοιτάζοντας την καταμεσής στα μάτια, της χαμογέλασε πλατιά μα και αινιγματικά. «Λοιπόν; ποιο μπορεί να είναι το όνομα μου, Γιάννη» ξαναρώτησε η γυναίκα κρατώντας μέσα στα χέρια της τα δικά τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ποιήματα | του Βασίλη Γ. Ταβουλτσίδη μια φορά κι έναν καιρό μια φορά και έναν καιρό τότε που ο άνθρωπος ήταν ακόμα παιδί από όλα τα παιχνίδια του, αυτό που τον ξετρέλαινε ήταν να κάνει ερωτήσεις ερωτήσεις απ’ αυτές που μία απάντηση δεν θα ‘βρεις . ο βοηθός της Δήμητρας άγονη γη είναι η ψυχή του ανθρώπου κι ο έρωταςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα, Μεγεθυντικός φακός

H πείνα του Eρυσίχθονα και κάτι πόμολα νέας τεχνολογίας με κάμερα και ενσωματωμένο το ερώτημα «why φάει»; | του Γιάννη Χατζηχρήστου (Μια ακόμη απόπειρα αναβίωσης του Τσιφορικού χρονογραφήματος) Ο Ερυσίχθων, ήτο λέει νέος, ωραίος, δυνατός, πλούσιος και επιτυχημένος, του Κολλεγίου των άριστων ένα πράμα. Γιατί από εξ’ από ανέκαθεν από κάποιο Κολλέγιο βγαίνουν οι πλουσιοπάροχοι, οι ωραίοι και οι ισχυροί.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Oι τρεις παραμιές | της Άννας Τακάκη Μικρό κοπέλι ήτανε το Αννιό τότε, που με πολλή προσήλωση καθότανε στο καρεκλάκι του, να γροικά τις παλαιϊνές ιστορίες της γιαγιάς του Αννίκας. Εκείνη είχε το χάρισμα να διγάται, λες και γέμιζε ο τόπος όλος με πρόσωπα και πράματα μιας άλλης εποχής. Εικόνες ολοζώντανες γεμάτες μυστήριο. Για το μικρό κοράσι οι ιστορίες εκείνεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…