Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Ο Μπίλι Τζόουνς | της Λίτσας Ψαραύτη Κόντευαν να τελειώσουν οι βραδινές ειδήσεις. Κάθε τόσο η μάνα μου γύριζε και μου φώναζε: «Βασίλη, ώρα να κοιμηθείς, αύριο θα ξυπνήσεις νωρίς για το σχολείο». Κάθε βράδυ η ίδια ιστορία. Αφού ξέρει πως αν δε δω τ’ αθλητικά δεν πάω για ύπνο. Εκείνη τη στιγμή είδα τον Μπίλι Τζόουνς στην οθόνη. ΚαθότανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
«Το τραγούδι της απεργίας» & «Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας» | του Μπέρτολτ Μπρεχτ Το τραγούδι της απεργίας | του Μπέρτολτ Μτεχτ Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι! Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις! Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
«Σαλάτα Νόρα» | η κουζίνα της Αναστασίας Η γιορτινή σαλάτα με ωμό μπρόκολο και σπιτική μαγιονέζα Η «Σαλάτα Νόρα» με ωμό μπρόκολο και σπιτική μαγιονέζα είναι μια σαλάτα που μπορεί επάξια να διεκδικήσει μια περίοπτη θέση σ’ ένα γιορτινό τραπέζι, όχι μόνο λόγω της ιδιαίτερης νοστιμιάς της, αλλά και λόγω του πρωτότυπου τρόπου να παρουσιάσετε ένα, «παρεξηγημένο» από πολλούς, λαχανικόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μικρές προσδοκίες | του Γιάννη Λαθήρα «Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι» Χανς Κρίστιαν Άντερσεν Πέφτουμε συχνά από τα σύννεφα τελευταία. Οι πτώσεις όμως φαίνονται ανεπαίσθητες. Δεν είναι μόνο ότι είναι συνεχείς και συνηθίσαμε. Μάλλον γιατί οι πτήσεις μας είναι χαμηλές. Δεν είναι καιροί για πετάγματα, γιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ποιός νίκησε; | του Τάκη Βαρελά . Αλήθεια σας ρωτώ. Πέστε μου ποιος βγήκε νικητής; Σε αυτή την μάχη υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Σε αυτή την μάχη πολλά ήταν τα ρήγματα. Αθόρυβα και δίπλα μας ο χρόνος μας ύπνωσε και εμείς; Εμείς υπνωθήκαμε. Δυστυχώς υπνωθήκαμε. Πιστέψαμε πως τα όρια τα βάζουμε εμείς κοιτώντας την ώρα και αγνοώντας το βάθος τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα αναγκαία | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη . Ανέβηκα ψηλά και κόντεψα να γκρεμοτσακιστώ. Κατέβηκα χαμηλά και πνίγηκα. Στις πλαγιές τις στρωτές μ’ αρέσει να περπατώ… Με τους συντρόφους μου αντάμα, σκιά μου!!! Ναι, σύντροφοι, μαζί κρατήσαμε τη δάδα αναμμένη. Μαζί θα νικήσουμε τις δυνάμεις του σκότους… Εμείς οι εργάτες που γίνονται διανοούμενοι και οι διανοούμενοι που γίνονται εργάτες! Μαζί θαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αντίο Γλαρέντζα | του Νίκου Καραντηνού . Ήταν στα προπολεμικά χρόνια, που δυο φορές το χρόνο έφταναν στο νησί μας οι Μοραΐτες τσαμπάσηδες και αγόραζαν άλογα, φοράδες, πουλάρια και τα πήγαιναν στο Μοριά. Ο Μήτσος, από την Αντραβίδα άντρας πανύψηλος, γεροδεμένος με φράγκικο ντύσιμο εκτός από τα παπούτσια, που προτιμούσε τσαρούχια με φούντα. Ο άλλος Μοραΐτης ήταν ο Μπάμπης, κοντόσωμος,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μ’ όλη μου τη φωνή | Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι Αξιοσέβαστοι Απόγονοι συντρόφοι! Καθώς θα σκάβετε την απολιθωμένη σημερινή κοπριά, των ημερών μας μελετώντας τα σκότη, μπορεί και να ρωτήσετε για με καμμιά φορά. Και τότες ο σοφός σας ίσως και να πει, καλύπτοντας με την πολυμάθειά του πλήθος ερωτηματικά μεγάλα, για κάποιον, λέει, που ζούσε κάποτε του βραστού νερού τραγουδιστή, πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αλλιώτικα μετρήσαμε απόψε το φως | της Ζωής Δικταίου . Ενορχηστρώνεις φτερά λευκά και μουσικές από τον ψίθυρο των άστρων τρυφερή η πίστη σ’ έναν άλλον ουρανό. Σμιλεύοντας αρχέτυπες εικόνες του Έρωτα πέρα από τη δόνηση του φιλιού, η αφοσίωση, μεταφυσική φαντασίωση κι ο θάνατος χωρίς λύπη χωρίς αγωνία πια. Ντυμένες στα μεταξωτά οι μνήμες τής νιότης και οι ώρεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
