Το παραμύθι | του Αντώνη Κουκλινού Παραμονή Πρωτοχρονιάς… Σε κάθε σπίτι, σε κάθε αυλή, ούλα νοικοκυρεμένα…. Οι νοικοκεράδες τα φέρανε βόλτα για άλλη μνια χρονιά. Χριστόψωμα, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, Βασιλόπιτες, σε κάθε κονάκι οι μυρωδιές στουμπώνουνε τσι μύτες των αθρώπω. Ούλες τσι μέρες τω Χριστουγέννω ακονίζανε τα μαχαίργια να ’ναι κοφτερά για να ποσάσουνε το χοίρο απού κρέμεται στο τσιγκέλι. Λουκάνικα,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Παραμονή γιορτής | του Γιώργου Ηρακλέους Το κοριτσάκι με τα σπίρτα πουλάει απόψε αναπτήρες, τους πέντε ένα ευρώ, φοβισμένο, με λείο το δέρμα του σαν το βότσαλο, πριν ξεπαγιάσει στους δρόμους, παραμονή γιορτής. Ο Ολιβερ Τουίστ κοιμάται με το πλάι, χαμογελάει κι ονειρεύεται, δίπλα στα κόκκινα σταμνιά με το κρασί του γέροντα, του μαστροπού που διαφεντεύει τα παιδιά… Γράφω μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ήτανε λέει | του Γιώργου Χουρμουζιάδη Χριστουγεννιάτικο απομεσήμερο. Πήρα ένα βιβλίο και κάθισα δίπλα στην μπαλκονόπορτα. Ένας χειμωνιάτικος, ζεστός ήλιος περνούσε μέσα από τις κουρτίνες και πυρπολούσε τις σελίδες του βιβλίου μου. Έτσι με πήρε ο ύπνος. Κουρασμένος, πάντως, δεν ήμουνα. Ούτε μου έλειπε ύπνος. Φαίνεται όμως πως τα τελευταία χρόνια αυτό που μου λείπει βασανιστικά είναι το «όνειρο». Γι’ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Καλικάτζαροι – μακραίωνη, πανελλήνια παραμυθία | του Βασίλη Πλάτανου Το Δωδεκαήμερο, από τα Χριστούγεννα ως την παραμονή των Φώτων, σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, πιστεύουν πως βγαίνουν οι Καλικάντζαροι. Οπως τους φαντάζεται ο λαός, είναι «μαυριδεροί με κόκκινα μάτια, με τρίχινα πόδια, με χέρια σαν της μαϊμούς κι έχουν όλο το κορμί τους τριχωτό. Έρχονται τα δωδεκαήμερα και μπαίνουν στα σπίτια.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Δίστιχα και… δύστυχα του 2001 | του Τάσου Αυγερινού Αισίως πλέον μπήκαμε στο Δυο χιλιάδες ένα κι αντί για να χαιρόμαστε τα έχουμε χαμένα, έτσι που ο κόσμος άλλαξε, που τούμπα έχει πάρει και γίνανε αφέντες του κάποιοι τρανοί γαϊδάροι. Αισίως πάλι φτάσαμε ο χρόνος να αλλάξει, μα δυστυχώς επικρατεί παντού η «νέα τάξη» κι έτσι αντί να στήσουμε βεγγέραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τα τελευταία μεζεδάκια του 2022 | του Νίκου Σαραντάκου …τα οποία εκτάκτως δημοσιεύονται σήμερα Παρασκευή αντί του καθιερωμένου Σαββάτου, όπως κάποιες εφημερίδες κυκλοφορούν Σάββατο τα κυριακάτικα φύλλα τους όταν η Κυριακή είναι γιορτή, επειδή αύριο θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα της Λέξης της χρονιάς για το 2022! Έχετε αγωνία για τα αποτελέσματα; Περιμένετε μέχρι αύριο. Στην απίθανη όμως περίπτωση που δεν έχετεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο θάνατος του εκδοτάκου | του Γιάννη Χατζηχρήστου (Πως οι τεχνολογίες blοckchain μετασχηματίζουν ριζικά τους κλάδους ενημέρωσης-ΜΜΕ και παραγωγής πνευματικών δικαιωμάτων, όπως η μουσική, το σινεμά, το βιβλίο, την διαφήμιση κλπ) Ο τομέας των media είναι πάντα καινοτόμος λόγω του νεανικού κοινού στο οποίο κυρίως απευθυνεται — αξιοποιώντας την πιο πρόσφατη και κορυφαία τεχνολογία για τη δημιουργία και τη διανομήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τα κάλαντα – Η Ρίτα | της Ιφιγένειας Μανουρά Είχαμε από τα Χριστούγεννα χωριστεί σε παρέες για να πούμε τα κάλαντα και με τα ίδια παιδιά θα λέγαμε και της Πρωτοχρονιάς. Η παρέα μας: Η Νικάκη, το Βγενιώ, η Ρίτα και εγώ. Είχα φορέσει ό,τι πιο ζεστό διέθετα γιατί ήτανε μια πολύ παγωμένη βραδιά και ξεκίνησα για την πλατεία τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αθιβολή Πρωτοχρονιάς τσ’ αγάπης ζιαφέτι | της Ζωής Δικταίου Ξύπνησε κλαίγοντας. Ένας εφιάλτης, σαν κάποιος να της έκλεβε τις στιγμές, τις εικόνες, την ίδια τη ζωή, δεν μπορούσε να θυμηθεί με λεπτομέρειες, της είχε κόψει όμως την ανάσα, ή μήπως έφταιγε το χρόνιο άσθμα, πέρασε και αυτό από το μυαλό της όταν μύρισε την αγωνία στο μουσκεμένο μαξιλάρι. Ένιωσε τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…