Χρόνος ανάγνωσης περίπου:1 λεπτά

Γυάλινο τραγούδι | του Γιώργου Ηρακλέους



Ας με πάρει ο χρόνος,
ας με πάρει ο άνεμος,
απ’ την ζωή μου πέρασαν αμέτρητοι αιώνες
κρατώντας κλώνους ροδιάς
τριαντάφυλλα, εικόνες αγίων,
φύλλα ελιάς και μοναστήρια ως
την άκρη του ουρανού με σκαλοπάτια
ψηλά ως τα σύννεφα!

Ας με πάρει ο βοριάς και η καταιγίδα,
από τα μάτια μου πέρασαν χιλιάδες
εποχές και χρώματα κι απόμεινα
δέντρο χωρίς αγέρα…

Μια καλησπέρα των παιδιών
ζωγραφίζει συνθήματα στις
εξώπορτες,
ψάχνω ρόλους κάτω από καμάρες,
μ’ ένα τραγούδι κομμάτια γυαλί,
όπου πατήσω, να μου κεντάει τη καρδιά…

22/11/2023
Από τη συλλογή «Τα επιγράμματα»

Γιώργος Ηρακλέους


[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το έργο «τέσσερις εποχές» του Τσέχου ζωγράφου Αλφόνσου Μούχα (Alfons Maria Mucha 24/7/1860 – 14/7/1939)]


Γιώργος Ηρακλέους

Ο Γιώργος Ηρακλέους είναι φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:260