Χρόνος ανάγνωσης περίπου:7 λεπτά

Η «πράσινη ανάπτυξη» behind the scenes | του Γιάννη Χατζηχρήστου



το στρατηγικό αδιέξοδο της Δύσης ως προς αυτήν και κάτι εγχώρια πράσινα άλογα – σύνοψη με φόντο ένα Συνέδριο που όλα αυτά τα «κουκουλώνει»

Τα «Facts»:

► Κανένα δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί μόνο με ΑΠΕ, χωρίς την εφεδρεία άλλης μιας καύσιμης πρώτης ύλης (ή πυρηνικών, που δεν τίθεται σοβαρά ως λύση). Μέχρι να ωριμάσουν οι τεχνολογίες αποθήκευσης και ασφαλούς διανομής του «πράσινου υδρογόνου» (ΑΠΕ+νερόΗ22), το μεταβατικό στρατηγικό καύσιμο θα είναι το φυσικό αέριο για τα επόμενα 30-40 χρόνια, το φυσικό αέριο θα χρησιμοποιηθεί ως γέφυρα προς τα εκεί. Είτε με την παραγωγή μπλε υδρογόνου τώρα είτε και με τους αγωγούς μεταφοράς του. Ένα μικρό μέρος του παραγόμενου φυσικού αερίου είναι δυνατό από ΑΠΕ και βιομάζα ή λιγνίτη.

► Αν όλος ο στόλος των αυτοκινήτων γίνουν ηλεκτρικά, θα απαιτηθεί τριπλάσια ισχύς παραγωγής ηλεκτρισμού από αυτόν που υπάρχει σήμερα εγκατεστημένη (Περίπου το 7% του ηλεκτρισμού παράγεται σήμερα από αιολικά και φωτοβολταϊκά, τα υπόλοιπα από καύσιμα ή υδροηλεκτρικά, στο εξωτερικό και από πυρηνικά).

► Κάθε ηλεκτρικό αυτοκίνητο απαιτεί εξαπλάσια ποσότητα σπάνιων μετάλλων απ’ ότι τα συμβατικά.

Οι τεχνολογίες ΑΠΕ απαιτούν χαλκό, σπάνιες γαίες, κάδμιο, λίθιο, πλατίνα, βολφράμιο κλπ που σπανίζουν. Τα μεγαλύτερα αποθέματα σπάνιων γαιών είναι στην Κίνα, πλατίνας στην Ν. Αφρική, καδμίου στο Κονγκό, χαλκού στην Ν. Αμερική κλπ. Το Φαραωνικά σχέδια δε διασύνδεσης όλων των δικτύων σε ένα παγκόσμιο, για να δουλέψει μόνο με ΑΠΕ, καταρρέει λόγω έλλειψης των απαραίτητων ποσοτήτων χαλκού. Όσο για το άλλο, που θα αποθηκεύει την ενέργεια από ΑΠΕ σε μπαταρίες χωρητικότητας 20πλασιας της υφιστάμενης, το βλέπουν κάτι εξωγήινοι Αριανοί και ήδη γελάνε. Δεν φτάνουν γι αυτό ούτε τα αποθέματα λιθίου του δικού τους πλανήτη…

► Για να γίνει η περιβόητη πλήρης μετάβαση στις ΑΠΕ στην ζώνη του «Πράσινου Καπιταλισμού», θα απαιτηθούν επενδύσεις υποδομών παραγωγής, αποθήκευσης και μεταφοράς ενέργειας (με μέταλλα που δεν υπάρχουν ή που τα ελέγχει ήδη η αντίπαλος Κίνα, ως επικεφαλής της Ζώνης του «Κόκκινου Καπιταλισμού») ύψους 173 τρις $ σύμφωνα με έκθεση της BNEF (Bloomberg New Energy Finance). Στοιχείο που αξιολογείται θετικά μόνο ως ανάσα στο ήδη προβληματικό παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, που μέσω αυτής της «Πράσινης Ανάπτυξης» βλέπει την μοναδική ευκαιρία που έχει για να μην καταρρεύσει! Από τον τεράστιο όγκο τοξικών και συνθετικών προϊόντων, της φούσκας των πάνω από 1450 τρις $ που έχει συσσωρευθεί μετά την κρίση του 2008, και που πρέπει να μεγαλώσει και άλλο με νέα δάνεια για να μην σκάσει!

► Η κλιματική αλλαγή, για όση ευθύνεται η ανθρώπινη δραστηριότητα, είναι το αποτέλεσμα αλόγιστης χρήσης πρώτων υλών και πόρων και όχι μόνο των καυσίμων παραγωγής ενέργειας, όπως δογματικά επιμένουν κάτι δήθεν «οικολόγοι» τύπου Κόκκαλη. Και, κυρίως, ως αποτέλεσμα της αλόγιστης καταστροφής των δασών φίλτρων απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα με πυρκαγιές που δεν σβήνουν, για να φτιαχτεί στην θέση τους χώρος ανάπτυξης ενεργειακών τεχνολογιών επί ανεπαρκών πόρων ή για την καλλιέργεια ενεργειακών φυτών.

► Παρά την επενδυτική φρενίτιδα σε αιολικά που «πουσάρονται» σε όλη την δύση, οι μεγάλοι κατασκευαστές ανεμογεννητριών (Siemens-Gamesa, Vestas και General Electric) κατέγραψαν φέτος νέες ζημιές ρεκόρ! Αίολο το μέλλον του κλάδου, που σήμερα επιβιώνει μόνο λόγω των σταυροειδών επιδοτήσεων του εντός των πολυεθνικών ομίλων από άλλες, πολύ βρώμικες δραστηριότητες και τεχνολογίες. Η αιτία: έλλειψη ήδη πρώτων υλών, που απορύθμισαν τα συστήματα logistics και γραμμών παραγωγής τους.

► Η ανάπτυξη έξυπνων τοπικών ενεργειακών δικτύων (I-grids) για την διασύνδεση τοπικά ιδιοπαραγωγών/καταναλωτών ενέργειας ή ενεργειακών συνεταιρισμών τους με καταναλωτές, λειτουργεί θετικότερα απ’ ότι οι Φαραωνικής κλίμακας επενδύσεις «Πράσινης Ενέργειας» που ανατροφοδοτούν δεινοσαύρους ιεραρχικών μοντέλων παραγωγής-μεταφοράς ενέργειας. Αυτά τα ιεραρχικά δίκτυα παραδίδουν μόνο το 3% της αρχικής ενέργειας στον τελικό καταναλωτή, με αλόγιστη χρήση άλλων φυσικών πόρων που ήδη σπανίζουν!

Οι τεχνολογίες blockchain, φαίνεται ότι έρχονται να δώσουν συμπληρωματικές λύσεις στην ανάπτυξη τους και σε ότι αφορά την διαφάνεια και ασφάλεια των συναλλαγών αλλά και σε ότι αφορά την εξωτραπεζική τους χρηματοδότηση.

► Τα δίκτυα φυσικού αερίου λειτουργούν ως απαραίτητες ενδιάμεσες στρατηγικές υποδομές και αποθήκευσης ενέργειας αλλά και σαν υποδομές του επόμενου στρατηγικού καυσίμου, μετά μερικές δεκαετίες. Του υδρογόνου, που έχει αρχίσει να παράγεται σε βιομηχανική κλίμακα ως πράσινο, μπλε και γκρι.

► Από την θέρμανση του πλανήτη δεν κινδυνεύουμε τόσο από το διοξείδιο του άνθρακα (αρκεί να υπάρχουν αρκετά δάση που «τρέφονται» από αυτό) αλλά από το παγωμένο μεθάνιο (φυσικό αέριο) που βρίσκεται κυρίως στους πυθμένες της Σινικής Θάλασσας, στην θάλασσα του Μπρεντς στον Αρκτικό κύκλο και στο Καστελόριζο(!). Τα υποθαλάσσια βουνά Αναξίμανδρος, αυτά που έχει βάλει στο μάτι ο Ερντογάν και θέλει συνεκμετάλλευση ή όλα δικά του, αφού αυτά αντιστοιχούν στο 100πλασιο όλων των πιθανών πηγών αερίου της Αν. Μεσογείου.

Συμπέρασμα:

■ Οι θέσεις Πράσινη Ανάπτυξη αλά über alles και το «εξορύξεις stop» εντός της Ζώνης του Πράσινου Καπιταλισμού που γεωγραφικά, γεωποπολιτικά και ιστορικά ανήκουμε, όπως έχουν αποτυπωθεί σε «προγράμματα» είναι παντελώς λάθος. Εκτός από αντιεπιστημονικές, είναι και βλακώδες και εντείνουν την περιθωριοποίηση μας στο διεθνές γίγνεσθαι. Λειτουργούν μόνο προς όφελος της Γερμανίας ή της Κίνας, που εξάγουν σχετικές τεχνολογίες χωρίς καμία σοβαρή δυνατότητα εγχώριας προστιθέμενης αξίας.

Για να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο μέχρι το 2050 απαιτούνται να εγκατασταθούν στην Ελλάδα ακόμα 81.500 ανεμογεννήτριες ή ισοδύναμα φωτοβολταϊκά πάρκα που θα καταλαμβάνουν έκταση 1.050.000 στρεμμάτων, συνολικής ισχύος της τάξης των 122G.

(στον χάρτη, οι οριοθετημένοι χώροι από την ΡΑΕ για 2.800 ανεμογεννήτριες,

και ο χάρτης των φωτοβολταϊκών σταθμών)

■ Η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος λόγω της συμμετοχής της απόσβεσης αυτών των επενδύσεων, θα πενταπλασιαστεί (κατ’ ελάχιστον) σε σχέση με την σημερινή. Αυτές οι επενδύσεις δεν δημιουργούν (κατά τους συντάκτες του σχεδίου Πισσαρίδη) περισσότερες από 150.000 νέες θέσεις εργασίας.

■ Η γενικότερη στροφή της Δύσης στην μονόπλευρη Πράσινη Ανάπτυξη που στηρίζεται μόνο στις ΑΠΕ, αγνοεί τους φυσικούς πόρους που απαιτούνται. Και όλα αυτά για να συντηρηθεί το σημερινό νεοφιλελέ μοντέλο ανάπτυξης, όταν ήδη έχουν καταρρεύσει όλα τα δόγματα αυτής της σχολής σκέψης και πολιτικής. Εκτός αν ανακαλυφθούν ανάλογες ποσότητες σπάνιων γαιών και άλλων μετάλλων σε 2-3 κοντινούς πλανήτες. Και αυτή η αντίφαση/έλλειψη είναι ικανή για να προκαλέσει την κατάρρευση!

Απαιτείται άλλο μοντέλο συνεργασιών που δεν φαίνεται να πριμοδοτείται από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, που θέλει άλλα. Ικανό και να λύσει τα πιο πάνω προβλήματα αλλά και να αποτελέσει την βάση μιας άλλου τύπου ανάπτυξης του τόπου.

Και επειδή οι Αμερικανοί δεν είναι ανόητοι και όλα αυτά τα γνωρίζουν, όταν λένε Global Reset και New Green Deal, δεν εννοούν το ουτοπικό «όλα ΑΠΕ». Άλλο έχουν στο μυαλό τους, που σχετίζεται με το χρώμα του νομίσματος τους, που πρέπει να εκσυγχρονιστεί μέσω της ψηφιοποίησης των πάντων από την… ιδιωτική πρωτοβουλία! Των 5 Big Data πολυεθνικών, που με δικά τους ψηφιακά νομίσματα θα χρηματοδοτήσουν αυτή την «Πράσινη Ανάπτυξη» για να ανταγωνιστούν την αντίστοιχη Κόκκινη της ζώνης του ψηφιακού γουάν.

■ Ο ΣΥΡΙΖΑς καλά θα κάνει να απομονώσει επί τέλους τις λανθασμένες απόψεις που εμφανίστηκαν στο Σχέδιο Προγραμματικών Θέσεων του Σταθάκη και δυστυχώς ψηφίστηκαν και ως προγραμματικές θέσεις του, που όλα τα πιο πάνω τα «κουκουλώνουν». Αυτοί που τις συνέταξαν δεν πρέπει να είχαν το περιβάλλον ή την ανάπτυξη κατά νου, αλλά το πως θα περάσουν, και δι’ αυτών, τις επικίνδυνες για τα εθνικά μας συμφέροντα Σημιτικής προέλευσης πολιτικές, γερμανικής κοπής. Εκτός αν ήταν και παντελώς άσχετοι. Θετική όμως, προς την σωστή κατεύθυνση, η κριτική των δογματικών της δήθεν Πράσινης δήθεν Ανάπτυξης από τον Τσίπρα με το χαρακτηρισμό Πράσινα Άλογα (εκ του Πράττειν άλογα) που δεν φαίνεται ότι του ξέφυγε. Ιδού η Ρόδος, αναμένεται το πήδημα.

Συμπέρασμα στο δια ταύτα:

Δικό σας!

Εγώ το μόνο που λέω είναι ότι απαιτούνται νέες, πρωτόγνωρες λύσεις άρα και ανάλογες πολιτικές συγκλίσεις και συνθέσεις προγραμμάτων σε μια μη νεοφιλελέ κατεύθυνση που θα μας επιτρέψουν να επιβιώσουμε χωρίς νέα χειρότερα μνημόνια και χρεοκοπίες. Γιατί εκεί ακριβώς οδηγούν οι μέχρι τώρα διατυπωμένες ουσιαστικές συγκλίσεις στα προγράμματα Ελλάδα 2.0 και Ελλάδα+, υπό την επήρεια του ίδιου Σημιτικού κέντρου, λαμβάνοντας υπόψη και τα πιο πάνω «hard facts».

Τι δεν καταλαβαίνεις;

Γιάννης Χατζηχρήστος


Γιάννης Χατζηχρήστος

Ο Γιάννης Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Αφού αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών συμμετείχε στην υλοποίηση σύνθετων έργων πληροφορικής και επικοινωνιών στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για πολλά χρόνια. Από οικογένειες από την μια μεριά συντηρητικών Κωνσταντινουπολιτών (από την πλευρά του πατέρα του) και μελών του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ από την άλλη (από την πλευρά της μητέρας του), δραστηριοποιήθηκε στην Αριστερά από τα μαθητικά του χρόνια, το 1973.

Τα τελευταία χρόνια ανέπτυξε δράση για την εμπέδωση της αμεσοδημοκρατίας στην Αριστερά και την αυτοδιοίκηση. Ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του κοινωνικού μη κρατικού τομέα της οικονομίας ως βασικού μοχλού ανάπτυξης, κυρίως στον πρωτογεννή και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και για την ανάπτυξη νέων μη ιεραρχικών ενεργειακών δικτύων. Τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα του εστιάζονται κυρίως στην Εφαρμογή της δημοκρατίας & της Αμεσοδημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον Κοινωνικό Τομέα Οικονομίας, στην Ενεργειακή Πολιτική, στις Πολιτικές Υγείας, στην Αγροτική Πολιτική καθώς και στην Πληροφορική και Παραγωγική Ανασυγκρότηση.

Έχει εκδώσει τα βιβλία:
Ανασκαφή στο μέλλον, μυθιστόρημα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006
Το φ του φόβου, μυθιστόρημα, 2014

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:311